گفتگو با افرادی که در ایام نوروز هم تعطیلی ندارند
آنها که پای سفره هفت سین کنار خانواده نیستند
عید نوروز تنها زمانی است که ایرانیان به‌ویژه پنج روز اول فروردین را در تعطیلی به سر می‌برند. در تهران سکوت تکرار نشدنی حاکم می‌شود و یکسری تدارک دیدوبازدید را می‌چینند و عده دیگربار سفر را می‌بندند و برای رفتن به سفر آماده می‌شوند اما دراین‌بین افرادی هستند که کارشان تعطیلی نمی‌شناسد.
خبرنگار تبیان به سراغ دو قشر از این افراد رفت، از حال و هوای آنها در لحظه سال‌تحویل و نبودن در کنار خانواده پرسید و خاطرات تلخ و شیرین آنها را شنید:
سالی که با حضور درصحنه تصادف تحویل می‌شود
پلیس‌ها و مأموران راهور همان‌هایی هستند که از کودکی برایشان شعر می‌خواندیم و دربازی‌های کودکانه‌مان برای داشتن نقش آنها دعوا می‌کردیم؛ آنها همان افرادی هستند که از بودن در کنار خانواده‌هایشان حتی در ایام نوروز زده‌اند تا امنیت و آرامش شهروندان را مهیا کنند.سرهنگ عین‌الله جهانی معاون اجتماعی پلیس راهور ناجا در گفت‌وگو با خبرنگار تبیان می‌گوید: «از اینکه چندین سال نتوانستم و نمی‌توانم در کنار خانواده‌ام باشم، دست همسرم را می‌بوسم و از همسر و دخترانم عذرخواهی می‌کنم؛ ان شالله در اولین فرصت بعد از تعطیلات نوروزی با سفر کوتاهی نبودنم در ایام عید را جبران کنم. البته باید بگویم که خانواده ما با شغل ما کنار آمده‌اند و می‌دانند که ما برای خدمت‌رسانی به مردم در شهرها و جاده‌ها حضور داریم؛ آنها به لحاظ روحی و روانی این مسئله را پذیرفته‌اند و خوشحال‌اند از اینکه ما بتوانیم آرامش و ایمنی را ایجاد کنیم تا یک نفر از آمار مصدومین تصادفات رانندگی کمتر شود. هدف ما چون آرامش و همراهی مردم است، خانواده هم با ما همراه هستند و هیچ‌وقت سد راه ما نبودند و دلگرمی که از طرف آنها دریافت می‌کنیم باعث شده است تا با آرامش بیشتری در خدمت مردم باشیم.»
او از خاطرات تلخ خود در این ایام می‌گوید: «تلخ‌ترین خاطره من درست به لحظه سال‌تحویل مربوط می‌شود. من یک سالی افسر تصادفات اتوبان تهران- کرج بودم؛ یک ساعت مانده بود به سال‌تحویل به همسرم گفتم الحمدالله وضعیت ترافیکی مشکلی ندارد و حتماً لحظه تحویل سال به منزل میایم اما درست در همان یک ساعت تصادفی در گرمدره محدوده کرج رخ داد و باعث شد تا من به‌جای منزل به سمت صحنه تصادف بروم! به‌هرحال سریع صحنه تصادف را جمع‌آوری کردیم و گزارش لازم را دادیم اما دیگر لحظه تحویل سال عبور کرد و با تأخیر یک‌ساعته من نزد خانواده رفتم. تلخ بودن این خاطره بیشتر از این باب بود که ما واقعاً نمی‌خواهیم برای هیچ‌کس تصادفی رخ دهد مخصوصاً در ایام نوروز و لحظات سال‌تحویل.»
از او درباره شیرین‌ترین خاطره‌اش در محل خدمت می‌پرسم که با خنده پاسخ می‌دهد: «کجای کار ما شیرین است! شیرینی کار ما ایامی است که تصادفی نباشد یا تصادف کم شود.»
غربت سال‌تحویل در بیمارستان
پرستاران یکی از قشرهای پرتلاش و زحمت‌کشی هستند که شاید آن‌چنان‌که شایسته است قدردان شب‌بیداری و شکیبایی آنها نیستیم. آنها از خواب شب خود می‌گذرند تا بیماران‌شان آسوده و سلامت به خواب بروند و در برابر این حجم سنگین کاری، حقوق چندانی هم دریافت نمی‌کنند.رضایی پرستار بخش آی سی یو در رابطه با شیفت کاری در لحظه سال‌تحویل و ایام عید به خبرنگار تبیان می‌گوید: «خیلی سال‌ها شده که در لحظه سال‌تحویل در کنار خانواده‌ام نبودم. هیچ‌کس را پیدا نمی‌کنید که از نبودن در کنار خانواده‌اش احساس رضایت کند و من هم نمی‌توانم بگوییم از این مسئله ناراحت نیستم؛ بالاخره ما هم مثل همه آدم‌ها دوست داریم لحظه تحویل سال مرتب و منظم، با خیال راحت در کنار همسر و فرزندانمان باشیم اما با انتخاب این شغل سختی‌هایش را هم پذیرفته‌ایم و باید بگویم پذیرفتن این شرایط برای خانواده‌هایمان بیشتر از خودمان سخت است. در رابطه با حس و حال لحظه تحویل سال در بیمارستان باید بگویم، حضور در بیمارستان ازاین‌جهت که می‌توانی به بیماری رسیدگی و کمک کنی، حس خوبی دارد اما ازاین‌جهت که فضای بیمارستان یک حالت غربت دارد و از همه مهم‌تر در لحظه سال‌تحویل در کنار خانواده نیستی، بغض و اندوهی بر دل سنگینی می‌کند.»
او تلخ‌ترین خاطره خود را این‌گونه توضیح می‌دهد: «یک سال بیمار نسبتا مسنی در بخش آی سی یو داشتم که حال مساعدی نداشت و خدا رو شکر به کمک تیم پزشکی یک مدتی بهبودیافته بود اما حدود دو ساعت بعد از تحویل سال فرزندانش برای عیادت و تبریک عید به دیدنش آمده بودند که یک‌دفعه حال بیمار وخیم شد ومتاسفانه کاری از دست پزشک و پرستارها هم برنیامد. به قولی عید آن خانواده تبدیل به عزا شد و حسابی حال من و همکارانم گرفته شد.»
او درباره شیرین‌ترین خاطره‌اش می‌گوید: «راستش من چون در بخش آی سی یو هستم مانند بخش زایمان نمی‌توانم بگوییم از بخش مربوطه‌ام خاطره شیرینی دارم. در بخش ما بیماران زیادی بوده و هستند که حالشان مساعد شده و به‌سلامتی به بخش منتقل و یا حتی مرخص شده‌اند و همین‌طور بیمارانی را داشته‌ایم که از اتاق آی سیو زنده بیرون نیامده‌اند اما خاطره شیرینی که مربوط به لحظه تحویل سال باشد را به خاطر نمی‌آورم.»
در ایام عید همه افراد دوست دارند لحظات زیبای سال‌تحویل را در کنار خانواده باشند اما این افراد نه از روی اجبارِ شغلی بلکه از روی عشق به کار و نشاندن لبخند بر لبان هم‌وطنان، سختی با خانواده نبودن را به جان می‌خرند و حتی گاهی با اتفاقات بد در غم و اندوه هم نوع خود شریک می‌شوند.این افراد حتی در ایام عید نسبت به کارشان متعهدتر می‌شوند و باهدف خدمت‌رسانی و حفظ آرامش به شهروندان کمک می‌کنند تا لحظه‌های خوب و شیرینی برای ما ثبت شود پس در مقابل ما هم باید قدر ازخودگذشتگی، صبوری و وظیفه‌شناسی آنها بدانیم و با رعایت اصول و زندگی بدون خطر، خاطرات خوب و سرشار از آرامشی را در این ایام برای آنها به‌جا بگذاریم.
