دعای امام زمان(عج) برای زبان منتظران

همه اعضای ما همچون چشم و گوش و دست و زبان و قلب و ... نعمت های الهی هستند که استفاده از آنها باید در مسیر رضای الهی باشد. در این میان زبان ویژگی خاصی دارد. بسیاری از گناهان به زبان باز می گردد و بسیاری از خوبی ها هم به نحوه کاربرد آن مربوط می شود. زبان، ابزار و عضوی است که هم می تواند عامل گناه باشد هم وسیله ثواب.

یکی از عواملی که زبان را به ابزار گناه و عقاب تبدیل می کند، فحاشی و هتاکی است. در واقع از آفات زبان آن است که آدمی تعابیر زشت و ناشایست را بر زبان بیاورد و با آن دیگران و مسائل را خطاب کند.

از این رو، در روایات، انسان به کرات از این پدیده مذموم پرهیز داده شده و عواقب و آثار سوء آن برای سبک زندگی تبیین شده است، چنان که پیامب اکرم(ص) فرموده اند: «خداوند بهشت را بر هر فحّاش بد زبان بى شرمى كه باكى ندارد چه گوید و چه شنود، حرام كرده است.»1

و از امام صادق(ع) است که فرمودند: «دشـنـام گویى و بـدزبانى و دریـدگـى از (نشانه هاى) نفاق است.»2

و از رسول خدا(ص) است که: «بدترین بندگان خدا كسى است كه از ترس فحش او، هم‏نشینى با او را خوش ندارند.»3

حجت الاسلام والمسلمین «حبیب الله فرحزاد» با اشاره به حدیث نبوی که می فرماید: «خداوند بهشت را بر هر فحّاش بد زبان بى شرمى كه باكى ندارد چه گوید و چه شنود، حرام كرده است»، اظهار کرد: در روایت است اگر کسی به برادر دینی اش فحش دهد خدا برکت عمر و رزق او را برمی دارد و خدا او را به خود وا می گذارد و زندگی اش را فاسد می کند؛ به عبارتی گره در گره بر کارش می افتد.

این استاد حوزه اضافه کرد: همچنین، نقل است که امام صادق(ع) دوستی داشتند که معمولاً همراه ایشان بود، اما وقتی به غلامی نسبت ناروا داد و توبه نکرد و اصرار بر گناه داشت، حضرت(ع) دیگر تا پایان عمر با وی سخن نگفت. این یعنی انسان با فحاشی و بدزبانی از دیدار خدا، ائمه(ع) و اولیای الهی برای همیشه محروم می شود.

وی در معرفی انسان های فحاش، ابراز کرد: منظور از آدم فحّاش، کسی است که به بدزبانی و هتاکی عادت کرده است اما کسانی که موردی چنین کرده و حلالیت می طلبند و توبه می کنند، قطعاً خدا آنها را می بخشد. یک مشکل جامعه ما این است که اگر کسی مرتکب خطا و گناهی شد اما بعد توبه کرد دیگران باز با همان دیده به وی می نگرند و مراوده اجتماعی با او نخواهند داشت، در حالی که پیامبر(ص)، وحشی قاتل عموی شان حمزه سیدالشهداء را پذیرفتند.

حجت الاسلام فرحزاد با بیان اینکه بدزبانی آثار بسیار شومی دارد، تاکید کرد: اینکه انسان چگونه از دنیا برود، مهم است؛ خیلی ها هنگام جان دادن با ایمان و معرفت و اطمینان رفته اند، بسیاری هم با وضع ناهنجار دنیا را ترک کرده اند، که این ناهنجاری ناشی از بروز آثار اعمال و رفتار در هنگام مرگ است؛ البته برخی از این آثار را ما نمی بینیم و برخی دیگر، برای تنبه دیده می شود.

این استاد اخلاق اضافه کرد: در کتابی خواندم شخصی به فحّاشی عادت داشت، وقتی رو به احتضار شد روحانی ای بر بسترش آمد و به او شهادتین را تلقین می کرد اما او به دلیل عادت، همچنان فحاشی می کرد!. لذا انسان باید بسیار مراقب باشد، اکنون که دست ما باز است و می توانیم، باید برای حفظ زبان تمرین کنیم.

وی در ادامه ابراز کرد: یک اشتباه ما این است که اعمال را صرفاً به رکوع و سجده و ... محدود می کنیم در حالی که گفتار و نوشتار هم جزء اعمال ما است؛ در روایت است اگر پرونده اعمال را ببینید که کوچکترین حرف هایتان هم در آن نوشته می شود، محکم زبان تان را قفل می کنید؛ از این رو است که در روایات به کرات بر صبر و حفظ زبان و سکوت تاکید شده است.

حجت الاسلام فرحزاد با بیان اینکه انسان گاه یک کفر می گوید و عمامه اش به بی دینی تبدیل می شود، خاطرنشان کرد: اگر بدانیم زبان چقدر آتش افرزوی می کند، مُهر بر زبان می زنیم که صدای مان درنیاید. باید گفتار را هم جزء رفتار بدانیم، برای همین تاکید شده دو فرشته نگهبان را مشغول به حرف های بیهوده و فحّاشی نکنید.4

بنابر آنچه بیان شد فحاشی از گناهان و خطاهای زبانی است که پیامدهای سوء دارد و می تواند سبک زندگی را به ویژه در جامعه منتظر، دستخوش آسیب های مختلف کند لذا در توصیه های اخلاقی دین به «حفظ زبان» و «سکوت» بسیار سفارش شده است، چنان امیرمومنان امام علی(ع) فرموده اند: «هر کس بداند که سخنش هم جزو عمل او است، کلامش کم خواهد شد، مگر آنجا که مفید باشد یا به دردش بخورد.»5

پی نوشت ها:

1-كافی(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 323، ح 3؛

2- کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 325 ، ح 10؛

3-كافی(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 325، ح 8؛

4-http://vaezin.com/%d9%be%db%8c%d8%a7%d9%85%d8%af-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d9%81%d8%ad%d8%a7%d8%b4%db%8c-%d9%88-%d8%a8%d8%af%d8%b2%d8%a8%d8%a7%d9%86%db%8c/

5-نهج البلاغه، حکمت 349؛

---

منبع: خبرگزاری شبستان