مکان و رابطه آن با انسان

 نمایشگاه نقاشی مینا غازیانی در گالری اثر برپاست. در این نمایشگاه 11 تابلوی رنگ روغن و 6 طراحی با کنته و زغال روی کاغذ به نمایش درآمده است. غازیانی  درباره این نمایشگاه گفت: حدود دو سال و نیم قبل تصمیم گرفتم روی آثار هنرمندان کلاسیک مطالعه کنم و با برداشت خود از مکان و فضا، کار خود را ادامه دهم. در سال‌های اخیر موضوع مکان و رابطه خودم با آن مکان، برایم اهمیت زیادی پیدا کرده است. در نمایشگاه قبلی نیز به یک فضای آشنای ایرانی پرداختم و در مدت 3 سال باغ نگارستان را نقاشی کردم که اگرچه مکان مشخصی بود اما کارها به مرور شخصی شد.

این هنرمند افزود: عقیده دارم که تکنیک بخش مهمی از کار است و زمانی که با یک تکنیک خاص کار می‌کنم باید اطلاع کافی از آن داشته باشم. بنابراین با کسانی که فکر می‌کردم ممکن است بیشتر از من درباره رنگ روغن اطلاعات داشته باشند صحبت کردم. از طرفی بخشی از این یادگیری با دیدن آثار هنرمندان بزرگ رخ می‌دهد، اما در ایران منابع زیادی در زمانه نقاشی کلاسیک نداریم. تعداد محدودی از آثار کمال‌الملک در موزه مجلس و موزه ملک موجود است که بارها به تماشای آنها رفتم اما اطلاعاتی که به دست آوردم برایم کافی نبود.

غازیانی ادامه داد: به همین دلیل به پاریس سفر کردم و در موزه لوور به بررسی آثار پرداختم و همزمان در آتلیه کار می‌کردم. آثار کوچک این مجموعه در همان دوران شکل گرفت و طبیعتا وقتی در محل خاصی زندگی می‌کنم آن مکان و فضا در کارم نمود پیدا کرده و فضای کلاسیک فرانسوی در آثار دیده می‌شود.

او با بیان اینکه تابلوهای بزرگ در ایران شکل گرفته‌اند، گفت: با توجه به آنچه از مطالعه آثار کلاسیک به دست آوردم، مکان مشخصی را انتخاب کردم و مدت طولانی روی تابلوها کار کردم. این آثار ادامه همان کارهایی است که در پاریس شکل گرفت و سعی کردم فضا را چندان تغییر ندهم تا بتوانم تجربیات خود را به سرانجام برسانم. در عین حال تغییراتی در طول 2 سال رخ داده و مسیری همراه با تغییر زمان و مکان طی شد.

غازیانی درباره این روند مطالعاتی و نتایج آن در کار خود گفت: نیاز داشتم که ببینم چگونه می‌شود در یک تابلو، فضا ایجاد کرد تا اثر تخت نباشد و بیننده احساس کند می‌تواند در آن فضا نفس بکشد. این چیزی بود که در آثار هنرمندان بزرگ به دنبال آن بودم. ما می‌توانیم با کنار هم قرار دادن فرم‌ها، رنگ‌ها و... محیطی را به تصویر بکشیم، اما ایجاد فضا یک مبحث متفاوت است.

او درباره رنگ‌های آثارش گفت: معمولا در نقاشی‌هایم از خاکستری‌های رنگین استفاده می‌کنم. فضاهایی که این نقاشی‌ها در آنها شکل گرفت بسیار رنگارنگ بود اما انتخاب من این بود که با توجه به سلیقه شخصی خود رنگ‌ها را به کار ببرم. آنچه اهمیت داشت پیدا کردن اتمسفر و فضا بود، نه تنوع رنگ. بنابراین رنگ‌ها در ادامه آثار قبلی من است اما وضوح و شفافیت بیشتری پیدا کرده و خاکستری‌ها رنگین‌تر شده‌اند.

غازیانی درباره عدم حضور انسان در این آثار گفت: در این مجموعه با وجود اینکه فیگور انسانی وجود ندارد حضور آن در چیدمان فضا و المان‌های به کار رفته حس می‌شود. سعی کردم دامنه عناصری که در کار هست را محدودتر کرده و بعد آنها را تکرار کنم تا به آنچه دنبالش هستم دست پیدا کنم.

غازیانی افزود: در بخش‌هایی از کار به خودم اجازه دادم اتفاقاتی که در کار می‌افتد را حفظ کنم و در کنار محدودیت‌هایی که برای خود ایجاد کردم، سعی کردم از اتفاقاتی که ناخودآگاه در کار می‌افتاد نیز استفاده کنم تا جواب بیشتری بگیرم. گاهی سعی کردم فضا را عین به عین حفظ کنم و گاه بخش‌هایی از آن را محو کرده و دوباره روی آن کار کردم. به این ترتیب لایه‌های مختلفی در کار ایجاد شد که منجر به اتفاقات ویژه‌ای می‌شد.

این هنرمند افزود: محو شدن فضا نتیجه طبیعی فاصله‌ای است که با زمان و مکان شروع مجموعه به وجود آمد. کارهایی که در آنها محوشدگی وجود دارد در ایران شکل گرفته‌اند و طبیعتا نمی‌توانند همان وضوح اولیه که در کارهای پاریس بوده را داشته باشند.

 نمایشگاه نقاشی مینا غازیانی تا 3 اسفند در گالری اثر واقع در خیابان ایرانشهر، کوی برفروشان، شماره 16، روبروی خانه هنرمندان برپاست.

---

منبع: هنرآنلاین