گفت‌وگو با وحید ملتجی، تهیه‌کننده برنامه «اقیانوس آرام»
برخورد نزدیک با نوجوانی
در میان برنامه‌هایی که برای مخاطب نوجوان ساخته می‌شود، «اقیانوس آرام» مخاطب بیشتری به را سمت خود جلب کرده است. این برنامه تلاش کرده است خودباوری نوجوان‌ها را تقویت کند؛ آن‌هم نه با شعار و توصیه بلکه از طریق انتقال تجربه.
وحید ملتجی، مدیر مرکز کودک و نوجوان سازمان فرهنگی رسانه‌ای اوج است. او علاوه بر مدیریت این مرکز، در حال حاضر تهیه‌کنندگی برنامه «اقیانوس آرام» را هم بر عهده دارد. به بهانه موفقیت «اقیانوس آرام» با او درباره این برنامه صحبت کردیم.
ابتدا بفرمایید راه‌اندازی مرکز کودک و نوجوان سازمان هنری رسانه‌ای اوج به چه منظور اتفاق افتاده است؟
این مرکز سه بخش خردسال، کودک و نوجوان دارد که هرکدام دارای نقشی مهم و اثرگذار است. از هر منظری نگاه کنید آینده انقلاب و کشور در اختیار این سه گروه است و در اولویت‌بندی بیشترین تدبیر باید معطوف به این سه گروه سنی باشد. البته در این دو سال اخیر دغدغه و مساله اصلی مرکز کودک و نوجوان اوج، نوجوان بوده است.
تولید برنامه «اقیانوس آرام» در راستای همین دغدغه شکل‌گرفته است؟
تلاش ما این است که بتوانیم مسائل حوزه نوجوانی را در «اقیانوس آرام» مطرح کنیم. در فصل اول، این حرکت را به شکل محدود شروع و در ادامه آن را پررنگ‌تر دنبال کردیم و قصد داریم این مسیر را ادامه دهیم. در یک دهه گذشته به خردسال و کودک نگاه بیشتری شده، درحالی‌که به سن نوجوانی توجه کمتری داشتیم و این دوره از منظر متولیان فرهنگی، مقطع سنی رهایی است. البته در حال حاضر، جامعه که شامل خانواده، فعالان فرهنگی اجتماعی و حتی مسئولین است نسبت به این مقطع سنی حساس‌تر از قبل شده است.
در تولیدات این مرکز، محدوده‌ای که برای دوران نوجوانی در نظر می‌گیرید چه زمانی است؟
دوره موردنظر برای نوجوانی بر اساس تقسیم‌بندی عرفی، سال‌های 13 تا 18 سال است و در این مقطع به لحاظ الگوها و محصولات لازم برای این دوره کمبود داریم. نوجوان نمی‌خواهد با نسل قبل و سن‌های پایین‌تر از خودش دیده شود و دوست دارد او را با بزرگ‌ترها ببینند. ما معمولاً می‌گوییم کودک و نوجوان که این به نظرم اشتباه بزرگی است و معمولاً نود درصد فعالیت‌ها معطوف به حوزه کودکی می‌شود. این دلایل بهانه‌ای برای راه‌اندازی مرکز کودک و نوجوان سازمان اوج که قرار است هفتاد درصد ظرفیت آن برای نوجوان در نظر گرفته شود و «اقیانوس آرام» یکی از برنامه‌های متعددی است که این مرکز در دستور کار داشته.
مهم‌ترین ویژگی‌هایی که درباره دوران نوجوانی موردتوجه شما قرار دارد چیست؟
نوجوان دنبال این است که دیگران به او توجه کنند و دوست دارد خودش را نشان دهد. درواقع نوجوان در این مقطع، از جمع کوچک خودش بیرون می‌آید و در معرض انواع پیام‌های فرهنگی قرار می‌گیرد. همچنین بچه‌ها به لحاظ روحی عاطفی حساس می‌شوند و نیاز به توجه دارند. از مهم‌ترین ویژگی‌های این گروه سنی توجه به سال‌هایی است که شخصیت فرد شکل می‌گیرد. بنابراین هرچه برای این مقطع کارکنیم و آموزش دهیم تا نوجوان این دوره را به‌درستی طی کند، طبیعتاً در آینده با بزرگ‌سالان و جوانانی روبه‌رو هستیم که به لحاظ شخصیتی و هویتی افرادی خودساخته هستند و از شخصیت استانداردی برخوردارند.
در این راستا فکر می‌کنید «اقیانوس آرام» موفق بوده است؟
مخاطب برنامه در زمان پخش با یک شیب خوب بالا رفته و با توجه به اثرگذاری و محبوبیتی که پیداکرده است بازخوردهای خوبی داشیم. خیلی‌ها این برنامه را با برنامه موفق «نیمرخ» مقایسه می‌کنند که با شرایط امروزی ساخته‌شده و خواستار ادامه آن هستند.
برنامه صرفاً برای مخاطب نوجوانان تولیدشده است؟
طراحی ما این بوده است که عموم نوجوان‌ها مخاطب ما باشند، از طرفی مخاطب این برنامه را نوجوان و خانواده می‌دانیم؛ چون معتقدیم برنامه‌ای که صرفاً مخاطبش نوجوان باشد بیننده ندارد. ما می‌خواهیم نوجوان کنار خانواده این برنامه را ببیند. برای همین برای زمان پخش برنامه به ساعت 21 رسیدیم که معمولاً در قاعده برنامه‌های نوجوان متفاوت از روال معمول است.
با اشاره به ویژگی‌هایی که درباره دوران نوجوانی و نوجوان امروز عنوان کردید، محتوای «اقیانوس آرام» چه قدر در خدمت این ویژگی‌هاست؟
درس خیلی برای ما مهم نیست و این را به‌راحتی در برنامه بیان می‌کنیم. تمرکز ما بیشتر بر این است که نوجوان مهارتی را کسب کند و بداند که چطور باید خودش را بشناسد و از موانع عبور کند تا موفق شود.
با توجه به مدیریت‌تان در مرکز کودک و نوجوان سازمان هنری رسانه‌ای اوج، رویکرد محتوایی این مجموعه را در حوزه نوجوان چه طور تعریف می‌کنید؟
در تمام تولیدات این نکته را در نظر داریم که نوجوان قابل‌اعتماد است و ذیل این جمله برنامه را پیش می‌بریم. درواقع ما دنبال این هستیم که چهار مقطع را هدف قرار دهیم و آن‌ها را نسبت به مساله نوجوانی حساس کنیم. اول، نوجوان که به او بگوییم عضو اثرگذاری است. دوم، خانواده‌ها تا به نوجوان اعتماد کنند و میدان دهند. سوم، گروه اثرگذاران فرهنگی و اجتماعی که باید این پیام را منتشر کنند و چهارم مسئولین که باید زمینه اعتمادسازی به نوجوان را فراهم آورند. «اقیانوس آرام» به دنبال حساس کردن این گروه‌هاست و برنامه بر این مبنا طراحی شده است.
