بله برون؛ مذاکراتی برای رسیدن به توافق!
مقدمات ازدواج فقط به خواستگاری ختم نمی‌شود و تا نشستن پای سفره عقد و گرفتن مراسم عروسی، چند مرحله باقی مانده است. اگر مرحله خواستگاری را پشت سر گذاشته‌اید و تصمیم تان را گرفته اید،راهی مرحله بعد که مهم و سرنوشت ساز هم هست می‌شوید یعنی مراسم بله بران که در آن تکلیف بسیاری از مسائل مادی ازدواج،شرط و شروط و مراسم عروسی مشخص می‌شود.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : سه شنبه 1397/12/28
جالب است بدانید که در قدیم بله بران کاملاً مردانه بود اما این روزها زنان دو خانواده حضور دارند و اتفاقا نقش زیادی هم در برگزاری آن و تعیین شرط و شروط دارند.مهریه مهمترین مسئله‌ای است که در این مراسم درباره اش بحث و نتیجه گیری می‌شود اما به جز آن زمان عقد و عروسی ونحوه برگزاری آن، شیربها، جهیزیه، منزل و مکان سکونت زوج،تعیین روز خرید عروسی و آداب و رسوم هر دو خانواده هم مطرح می‌شود.
در فرهنگ‌ها و قومیت‌های مختلف ایران، مراسم بله بران نامهای متفاوتی دارد؛در تهران به این مراسم بله بری یا بله برون یا خرج بُری می‌گویند. مردم گیل و دیلم، صورَت هَگیری (صورت گرفتن) یا ثبت هگیری (ثبت گرفتن) می‌گویند. خراسانیها به بله برون، جواب اِستَنی (جواب استاندن یا جواب گرفتن) و یا کفش پاکِنی (کفش به پاکردن) می‌گویند. در شاهرودحرف تمام کردن، در کازرون شرط کنان، در توابع دماوند خرج بُری، در سروستان فارس بله برون در قم گلاب گیرون یا مهربرون، در شیراز مهر برون یا بله برون، در ایل ممسنی باشلُق برون یا کدخدا کِشون و در روستاهای گرگان، قندشکنی می‌گویند.
امروزه هم بله بران آداب و رسوم مخصوص دارد که البته با توجه به شرایط خانواده‌ها گاهی تغییراتی می‌کند. مثلا رسم است که پذیرایی با شربت و میوه و در صورت به توافق رسیدن با شیرینی انجام شود و تعداد میهمانان دو طرف هم محدود باشد اما بعضی خانواده‌ها که به هر دلیل نمی‌خواهند مراسم نامزدی بگیرند،با یکی کردن این دو مراسم هم میهمان بیشتر دعوت می‌کنند و هم شام می‌دهند. بعضی خانواده‌ها هم از قبل درباره جزییات و به خصوص مهریه به توافق می‌رسند و در این مراسم آن را تنها به خانواده‌ها و میهمانان دو طرف اعلام می‌کنند.
در بیشتر شهرها رسم است که در مراسم بله برون خانواده داماد هدایایی را برای عروس می‌برند و او را نامزد یا نشان پسرشان می‌کنند.در بیشتر رسوم یک قواره پارچه، یک انگشتر نشان و گاهی کله قند به نشانه مبارکی و شیرینی به عروس و خانواده اش هدیه می‌شود.اهالی بعضی شهرها نیز علاوه بر اینها یک دست لباس، نقل، چای و حنا و… هدیه می‌برند.
مهریه؛ دادنی و گرفتنی
همان‌طور که گفتیم مهریه مهمترین چیزی است که در مراسم بله بران درباره اش صحبت می‌شود.نیازی نیست بگوییم نگاهی به دعواها و پرونده‌های دادگاه بیندازید تا ببینید که شعار «مهریه را کی داده و کی گرفته» فقط در حد همان شعار است. چون حتما در میان اطرافیان تان کسانی را دیده یا داستان شان را شنیده‌اید که درگیر همین مهریه هستند. پس این بحث را شوخی نگیرید. هم پسر و هم دختر باید قبل از مراسم بله بران با خانواده درباره مبلغ مهریه به توافق برسند. در واقع اول بین خودتان بحث و جدل و مشخص کنید که چقدر می‌خواهید مهریه در نظر بگیرید. اینکه خانواده طرف مقابل متوجه شوند در این زمینه بین خودتان اختلاف وجود دارد،اصلا خوب نیست.
خانواده داماد باید بدانند که توانایی پرداخت چه میزان مهریه را دارند و خانواده عروس هم از خیر رقم‌های عجیب و غریب بگذرند چون اگر مشکلی در زندگی مشترک پیش بیاید و کار به طلاق بکشد هر دو طرف بابت این مهریه‌های عجیب دردسر می‌کشند. رقمی با توجه به آداب و رسوم، شئونات خانوادگی و توان مالی در نظر بگیرید و درباره آن بحث کنید.
بحث درباره مهریه و چانه زدن بر سر آن چندان جالب نیست و معمولا دلخوری‌هایی را پیش می‌آورد که تا چندین سال حرف آن در هر دعوا و اختلافی بین زن و مرد پیش کشیده می‌شود. پس رقم معقولی تعیین کنید. البته اگر خانواده‌ای که برای ازدواج انتخاب کرده باشید هم سطح خودتان باشند و با هم اختلافات زیاد فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی نداشته باشید، معمولا میزان مهریه‌ای که در نظر می‌گیرید نزدیک به هم است و اختلاف چندانی نخواهید داشت. حسن انتخاب همسر هم کفو و متناسب با خودتان از همین جا مشخص می‌شود.
رسم شما چیست؟
مسئله مهم دیگری که مطرح می‌شود تاریخ عقد و عروسی و شرایط برگزاری مراسم است. قبل از مراسم تقویم را زیر و رو کنید، شرایط اقتصادی تان را بسنجید و چند تاریخ مناسب را انتخاب کنید. اگر خانواده دختر نیاز به زمان برای تهیه جهیزیه دارند یا خانواده داماد باید کمی صبر کنند تا پول مراسم عروسی جور شود، حتما باید در بله بران مطرح شود. برای برگزاری عقد و عروسی ماه‌ها و مناسب‌های عزاداری یا عیدهای مذهبی و ملی را در نظر بگیرید تا بالاخره بر سر یک تاریخ به توافق برسید. اگر قرار است مدتی در عقد بمانید و بعد سر خانه و زندگی تان بروید در همین مراسم باید آن را مطرح کنید و زمانی تقریبی برای مدت عقد در نظر بگیرید.
نحوه برگزاری عروسی هم مهم است؛اینکه عروسی در باغ باشد یا تالار یا خانه،چند میهمان داشته باشید(البته حدودی و تقریبی)، چه زمانی باید سراغ خرید حلقه و لباس عروس و.. بروید، چه کارهایی باید توسط خانواده داماد انجام شود و کدام کار توسط خانواده عروس،مراسم نامزدی داشته باشید یا نه و…
یادتان باشد که همه چیز را دقیق مشخص کنید. نگویید بعدا درباره اش به نتیجه می‌رسید چون حرف‌هایی که در این مراسم می‌زنید ملاک تصمیم گیری و برنامه ریزی طرف مقابل است و بعدها مدام می‌شنوید: «تو در بله بران این را نگفتی!». اگر کاری را نمی‌توانید انجام دهید و از توان تان خارج است، حتما مطرح کنید. الان نه گفتن خیلی بهتر از این است که در گیر و دار تدارک مراسم بگویید نه و اختلاف‌ها بالا بگیرد.
اگر هم رسم خاصی برای عروسی، عقد، خرید جهیزیه و عروسی دارید حتما بگویید. در کل شفاف و واضح درباره تمام این جزییات حرف زدن اهمیت زیادی دارد چون حرف و حدیثی باقی نمی‌ماند و هر کس برای خودش برداشت جداگانه‌ای ندارد که بعدها مبنای اختلاف شود.
خوان آخر؛ نوشتن
مرحله آخر نوشتن همه قول و قرارهاست. در قدیم روی یک برگه قول و قرارها نوشته می‌شد و عروس و داماد و چند نفر از خانواده طرفین به عنوان شاهد این قول و قرار آن را امضا می‌کردند. الان هم به همین شکل است با تفاوت اینکه برگه‌های مخصوص بله بران وجود دارد و می‌توانید آن را تهیه کنید که با جلد‌ها و برگه‌های زیبا و رسمی‌تر آماده شده‌اند. معمولا بعد از این مرحله اگر خانواده داماد انگشتر آورده اند، آن را به دست عروس می‌کنند به نشانه اینکه دختر نشان کرده پسرشان است. یادتان باشد اگر در بین این بحث‌ها به نظرتان رسید دو خانواده به درد هم نمی‌خورند یا از رفتاری دلگیر شدید یا اختلافی شکل گرفت که ممکن است در آینده بزرگتر شود، حتما درباره آن فکر کنید و با بقیه اعضای خانواده و مشاور ازدواج آن را در میان بگذارید. نشانه‌های ازدواج‌های اشتباه معمولا از همین مراحل خودنمایی می‌کنند پس این نشانه‌ها را دست کم نگیرید. ممکن است همین جا بفهمید انتخاب تان اشتباه بوده اما برهم خوردن ازدواج در این مرحله مطمئنا بسیار بهتر از طلاق گرفتن در زمان عقد یا پس از تشکیل زندگی است.
منبع : اطلاعات
