پارگی تاندون آشیل
مدت ترمیم تاندون آشیل چقدر است؟
تاندینوپاتی بیشتر مواقع ناشی از استفاده بیش از حد یا وارد شدن فشارهای مکرر روی تاندون است. تاندینوپاتی مخصوصاً هنگامی که فرد به تازگی فعالیت بیشتری داشته، می‌تواند در اثر وارد شدن فشارهای مکرر به تاندون ایجاد شود.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : يکشنبه 1397/11/21
در برخی موارد، تاندون آشیل می‌تواند شکاف بردارد یا پاره شود. این مورد اغلب در اثر یک نیروی قوی و ناگهانی است و می‌تواند حین یک فعالیت ورزشی سخت، اتفاق بیفتد. همچنین، این پارگی می‌تواند در اثر سریع‌تر شدن ناگهانی حرکت فرد و پیچش پا ایجاد شود.
تاندون آشیل پاره شده می‌تواند سبب ایجاد درد و تورم در نزدیکی پاشنه پا شود. امکان دارد فرد مبتلا قادر به حرکت پنجه پای خود به سمت پایین نباشد.
علاوه بر این موارد، تاندون آشیل می‌تواند تحلیل برود. چنین وضعیتی «تاندینوپاتی» نامیده می‌شود. این پدیده ممکن است علائمی مانند درد و سفت شدن امتداد تاندون آشیل و پشت پاشنه پا ایجاد کند.
تاندینوپاتی بیشتر مواقع ناشی از استفاده بیش از حد یا وارد شدن فشارهای مکرر روی تاندون است. تاندینوپاتی مخصوصاً هنگامی که فرد به تازگی فعالیت بیشتری داشته، می‌تواند در اثر وارد شدن فشارهای مکرر به تاندون ایجاد شود.کوتاه بودن عضلات پشت ساق پا می‌تواند خطر ابتلا به تاندینوپاتی را افزایش دهد. حین جراحی، یک برش روی قسمت پشتی ساق پا ایجاد می‌شود. در صورتی که تاندون پاره شده باشد، جراح دو قسمت تاندون را به یکدیگر بخیه می‌زند. در صورتی که تاندون تحلیل رفته باشد، جراح قسمت آسیب‌دیده آن را جدا کرده و دیگر نواحی سالم را با بخیه زدن ترمیم می‌کند.
اگر آسیب به بیشتر نواحی تاندون شدید باشد، امکان دارد جراح تمام تاندون آشیل یا قسمتی از آن را تعویض کند. این کار با برداشتن یک تاندون از ناحیه دیگری از پا انجام می‌شود. در برخی موارد، جراحی ترمیم تاندون آشیل می‌تواند به صورت یک جراحی با تهاجم کم انجام شود. در این فرآیند به جای یک برش بزرگ، یک یا چند برش کوچک ایجاد می‌شود. همچنین، امکان دارد برای کمک به ترمیم از آرتروسکوپ استفاده شود.
چرا امکان دارد که من به جراحی‌ترمیم تاندون آشیل نیاز داشته باشم؟
در صورت پاره شدن تاندون، امکان دارد فرد به جراحی تاندون آشیل نیازمند باشد. انجام جراحی در بسیاری از موارد پارگی تاندون آشیل توصیه می‌شود. با این حال، در برخی موارد پزشک می‌تواند انجام روش‌های درمانی دیگری را ابتدا پیشنهاد دهد. این روش‌های درمانی شامل مصرف داروهای مسکن و گچ‌گیری برای جلوگیری از حرکت پا می‌شوند.همچنین، در صورت ابتلا به برخی بیماری‌های خاص امکان دارد پزشک انجام جراحی را توصیه نکند. از جمله این بیماری‌ها می‌توان به دیابت و نوروپانی پا اشاره کرد. البته این موارد منع مطلق جراحی تاندون نیستند.
علاوه بر این موارد، در صورت ابتلا به تاندینوپاتی نیز امکان دارد فرد به انجام جراحی ترمیم تاندون آشیل نیازمند باشد. به این حال در اغلب موارد می‌توان از دیگر درمان‌ها برای درمان تاندینوپاتی استفاده کرد. این درمان‌ها شامل استراحت دادن به پا، اعمال یخ و مصرف داروهای مسکن و همچنین استفاده از یک آتل پا و دیگر ابزارها برای بی‌حرکت کردن پا می‌شوند.
فیزیوتراپی نیز می‌تواند مفید باشد. در صورتی که با گذشت چند ماه معمولاً 12- 6 ماه فرد هنوز به علائم مبتلاست، پزشک می‌تواند انجام جراحی را توصیه کند.
با توجه به نوع مشکلی که فرد به آن ابتلا دارد، نتیجه جراحی تاندون آشیل متفاوت است. فرد باید در ارتباط با مزایا و معایب انتخاب‌هایی که پیش‌رو دارد با پزشک خود صحبت کند.
تاندینوپاتی بیشتر مواقع ناشی از استفاده بیش از حد یا وارد شدن فشارهای مکرر روی تاندون است. تاندینوپاتی مخصوصاً هنگامی که فرد به تازگی فعالیت بیشتری داشته، می‌تواند در اثر وارد شدن فشارهای مکرر به تاندون ایجاد شود
خطرات جراحی ترمیم
هر عمل جراحی با خطراتی همراه است. خطرات جراحی ترمیم تاندون آشیل شامل این موارد می‌شوند:خونریزی شدید، آسیب عصبی، عفونت، لخته خون، مشکلات ترمیم زخم، ضعف عضله پشت ساق پا، عوارض ناشی از بی‌حسی یا بیهوشی، درد مداوم در پا و مچ آن.
با توجه به سن فرد، شکل پا، عضلات پا، تاندون‌های پا، سلامت عمومی و نوع جراحی خطرات مرتبط با جراحی فرد متفاوت هستند. فرد باید هر گونه نگرانی خود را با پزشک در میان بگذارد. او می‌تواند خطراتی که بیشترین احتمال بروز را دارند برای بیمار بیان کند.
آمادگی برای جراحی
باید در ارتباط با نحوه آماده شدن برای جراحی با پزشک خود صحبت کرد. فرد باید تمامی داروهای مصرفی خود را برای پزشک بیان کند. این داروها شامل داروهای بدون نسخه مانند آسپرین نیز می‌شوند. ممکن است لازم باشد فرد مصرف برخی داروها مانند داروهای رقیق‌کننده خون را قطع کند. فرد باید مصرف سیگار را قبل از جراحی متوقف کند. مصرف سیگار می‌تواند بهبود را به تأخیر بیندازد. در صورت نیاز به کمک برای ترک سیگار باید این موضوع را با پزشک خود در میان گذاشت.امکان دارد قبل از جراحی نیاز به انجام برخی آزمایش‌های تصویربرداری باشد. این موارد شامل سونوگرافی، اشعه‌ایکس و ام‌آرآی می‌شوند.
باید از خوردن و نوشیدن پس از نیمه شب قبل از روز جراحی اجتناب شود. فرد باید پزشک خود را از هرگونه تغییرات اخیر در سلامت خود (مانند تب) مطلع کند. امکان دارد بیمار برای کمک به بهبود خود نیاز به برنامه‌ریزی تغییراتی در خانه خود داشته باشد. دلیل چنین موردی این است که فرد برای مدتی قادر نیست به صورت طبیعی روی پای خود راه برود. بیمار باید با فردی دیگر برای رساندن او از بیمارستان به خانه هماهنگ کند.
پس از جراحی
پس از بیدار شدن بیمار، احتمالاً مچ پای او در گچ یا آتل قرار می‌گیرد. این کار برای بی‌حرکت کردن مچ پا انجام می‌شود. جراحی تاندون آشیل اغلب فرآیندی بدون نیاز به بستری است و به این معناست که فرد در همان روز جراحی به خانه فرستاده می‌شود.فرد پس از جراحی مخصوصاً در چند روز اول درد را تجربه خواهد کرد. داروهای مسکن به تسکین درد او کمک می‌کنند. بیمار باید به دفعات هرچه بیشتر پای خود را در سطحی بالاتر از بدن قرار دهد. این کار می‌تواند به کاهش تورم و درد کمک کند. در صورت ابتلا به تب شدید یا دردی پیشرونده در مچ پا یا عضله پشت ساق، باید این موضوع با پزشک در میان گذاشته شود. پس از جراحی فرد به استفاده از عصای زیر بغل نیاز خواهد داشت. این عصا به فرد کمک می‌کند وزن قرار گرفته روی پای خود را کاهش دهد.
بیشتر بخوانید
پزشک در ارتباط با هنگامی که فرد می‌تواند وزنی را روی پای خود قرار دهد، توصیه‌هایی را به او ارائه می‌کند. او چگونگی تقویت مچ پا و عضلات پا را حین بهبود به بیمار آموزش خواهد داد.
امکان دارد فرد برای کمک به دوره بهبود خود به فیزیوتراپی نیاز داشته باشد. باید در ارتباط با پیروی از تمامی توصیه‌های پزشک درباره داروها، مراقبت از زخم و ورزش‌ها اطمینان به دست آورد. این کار به موفقیت‌آمیز بودن جراحی کمک می‌کند.
منبع: هفته نامه سلامت
