سحابی ستارۀ شعله‌ ور

آتش که معمولا سوختن سریع اکسیژن است، فقط زمانی رخ می دهد که اکسیژن کافی وجود داشته باشد و در محیط‌ های پرانرژی و کم اکسیژن مثل ستارگان اهمیتی ندارد. ماده‌ ای که بصورت غبار در اینجا ظاهر شده غالبا هیدروژن ِ میان ستاره‌ ای است؛ اما حاوی رشته‌ های تاریک غبار مانند غنی از کربن است. ستارۀ درخشان ای‌ئی ارابه‌ران که در نزدیکی مرکز سحابی قرار دارد به شدت داغ و آبی است و با چنان انرژی نور ساطع می کند که الکترون‌ ها را از گاز پیرامونی دور می کند. وقتی پروتون یک الکترون را می گیرد، نور قرمز ساطع می شود، همان طور که در سحابی نشری پیرامونی دیده می شود. همان طور که در بالا نشان داده شده، سحابی ستارۀ شعله‌ ور در فاصله ۱۵۰۰ سال نوری واقع شده، حدود پنج سال نوری وسعت دارد و با یک تلسکوپ در جهت صورت فلکی ارابه‌ران دیده می شود.

مطالب مرتبط:
درخشش سحابی پرده
سحابی مداد به رنگ قرمز و آبی
ستاره‌ های سنگین

منبع: https://bigbangpage.com