کارگردان «گشت پلیس»:پلیس های سریال ممیزی کمی خوردند

 

مجموعه ای که در همان قسمت نخست به دلیل تفاوت در ساختار و محتوا و نوع کارگردانی و بازی هایی که داشت، توانست مورد توجه مخاطبان بسیاری قرار بگیرد. البته فصل اول این مجموعه در ۷ قسمت طراحی شده ، اما گویا قرار است که به فصل دوم هم برسد. از این رو با مهرداد خوشبخت کارگردان این مجموعه پیرامون این سریال و فعالیت های اخیرش گفت و گویی داشته که در ادامه می خوانید:
  گویا در تدارک ساخت فصل دوم «گشت پلیس» هستید.
– تنها چیزی که در این باره می توانم بگویم این است که فیلمنامه آماده است. اما در عمل هیچ اتفاق جدی برای فصل دوم سریال نیفتاده است و فکر می کنم باید این موضوع را از تهیه کننده سوال کنید. چون ایشان باید در این زمینه تصمیم بگیرند.
«گشت پلیس» در فصل دوم چه تغییراتی خواهد داشت؟
– داستان درباره همین سه کاراکتر اصلی یعنی فرهاد قائمیان، برزو ارجمند و امیررضا دلاوری است و درباره کاراکتر منفی داستان تغییراتی به وجود خواهد آمد.
  البته در ابتدا شنیده شده بود که «گشت پلیس» فصل دوم «گشت ویژه» است که یکی دو سال قبل ساخته شد!
– نه این دو سریال هیچ ربطی به هم ندارند و در موضوع هم با یکدیگر شباهتی ندارند. البته شاید بتوان گفت که کارهای پلیسی همه شبیه به هم هستند.
  بله اصل قضیه یکی است. اما به هر حال نگاه سازندگان و متن آنها را متمایز از یکدیگر می کند. درست مثل سریال شما که بیننده نکاتی را در «گشت پلیس» می بیند که در اغلب سریال های پلیسی ندیده است. به عنوان مثال تجهیزاتی که در اختیار پلیس قرار دارد و یا شمایلی که از پلیس به مخاطب ارائه داده اید.
– البته ما این تجهیزات را در فیلم ها و سریال های دیگر مثل «رهایی» دیده ایم. اما به نظرم اینجا به خاطر درست دیده شدن و دراماتیک بودن کارایی اش بیشتر دیده می شود. در کارهای دیگر تجهیزات و امکانات در اختیار پلیس فقط حضور دارد. اما کارکرد دراماتیک نداشته است. ضمن اینکه آدم هایی که در این سریال حضور دارند، درست مثل همه آدم های اطراف ما روابط انسانی و مشکلات و دغدغه های شخصی در زندگی خود دارند. به عنوان مثال در قسمت اول کاراکتر رضا با بازی امیررضا دلاوری با باجناقش مشکل دارد. به نوعی پلیس های قصه ما شبیه به همه ادم هایی که در اطراف می بینیم، دغدغه ها و مسائلی دارند و اتفاقات روزمره ای برایشان می افتد که ممکن است برای هر کدام از ما در طول زندگی بیفتد.
  به نوعی می توان گفت تصویری که شما از پلیس در این سریال به مخاطب ارائه می دهید، واقعی است و کاراکترهای شما هم مثل آدم های دیگر ممکن است درگیر اشتباهاتی شوند و یا عصبانی شوند و یا حسادت کنند. برخلاف اغلب سریال های پلیسی که مخاطب تصویر غیر واقعی از آنها در سریال ها می بیند.
– فکر می کنم چیزی که باعث می شود این سریال را از سایر کارها متمایز کند، همین است. اینکه در قسمت های آینده می بینید که به عنوان مثال فرهاد قائمیان در خرید x box برای فرزندش دچار تردید است و به همین دلیل مخاطب می بیند که پلیس هم مانند بقیه آدمها در زندگی شخصی اش دچار روزمرگی هایی است. همین باعث می شود تا داستان و کاراکترها برای مخاطب باورپذیر باشد. اتفاقا از همان قسمت اول بازخوردهای جالبی از سریال گرفتم که به من می گفتند پلیس سریال شما خیلی باورپذیر است و اشتباه می کند و یا عصبانی می شود. از طرفی ممیزی های کمتری دارد.
بله موافقم. چون اغلب کارگردان هایی که با تلویزیون همکاری می کنند از ممیزی هایی که به سریال لطمه وارد می کنند، گله مند هستند. به خصوص این اواخر که درباره برخی سریال های روی آنتن این اتفاق افتاد.
– به همین دلیل امیدوارم مسوولان و مدیران تلویزیون و کسانی که با تلویزیون مشارکت می کنند، به این موضوع توجه داشته باشند که ممیزی چیزی به کار اضافه نمی کند؛ بلکه از تاثیرگذاری آن کم می کند و هر چقدر ممیزی ها کمتر باشد کار باورپذیرتر شده و مورد توجه مخاطبان این رسانه قرار می گیرد. چه اشکالی دارد که در یک سریال پلیس هم عصبانی شود و یا اشتباه کند.
البته اغلب این ممیزی ها از جانب تلویزیون صورت می گیرد. ممکن است در کارهای پلیسی نیروی انتظامی تا این حد خطوط قرمز پیش پای فیلمساز قرار ندهند!
– منظور من تلویزیون و هم کسانی است که با آن مشارکت می کنند و یا کسانی که تیغ ممیزی در دست دارند باید به این موضوع واقف باشند که هر چقدر ممیزی ها در ساخت و پخش یک سریال کمتر باشد، باورپذیری و تاثیرگذاری آن بیشتر می شود و مخاطب هم رضایت بیشتری از کار دارد.
  از سریال شما چیزی هم حذف شده؟
– بله پلان هایی بوده که حذف شده اما لطمه ای به داستان وارد نکرده است. البته به این خاطر که خیلی با هم صحبت کردیم و جلسه گذاشتم و در این باره گفت و گو و تبادل نظر داشتیم.
البته فکر می کنم ناجی هنر درباره سریال های پلیسی اگر این اعتماد را به سازنده آن داشته باشد و این اطمینان را داشته باشد که قرار نیست آن اثر خدشه ای به چهره پلیس وارد کند، کمتر موانعی را بر سر راه فیلمساز قرار می دهد. این طور نیست؟
– بله. به دلیل اینکه در ابتدا قرار بود سریال در هفته ناجا روی آنتن برود، ما هم تصمیم داشتیم سریالی درباره پلیس و عملکرد آنها در ماموریت ها بسازیم و سعی کردیم تصویر واقعی و درستی از آنها به مخاطب ارائه بدهیم.
  با اینکه دو سه قسمت بیشتر از پخش سریال نمی گذرد، بازخوردش را در فضای مجازی و برخوردهایی که داشتید، چطور دیدید؟
– خوشبختانه تا الان که خوب بوده و جزو سریال هایی بود که در همان قسمت اول دیده شد. چون برای برخی از سریال ها اینگونه اتفاق می افتد که بعد از ۷- ۸ قسمت که از پخش آن می گذرد، مردم متوجه می شوند و کار دیده می شود. البته تبلیغات روابط عمومی کار هم خوب بود و با اینکه دو روز قبل از پخش ما متوجه شدیم که قرار است سریال پخش شود، اما باز هم توانست دیده شود.
فکر نمی کنید ۷ قسمت برای روایت چنین داستانی زمان کوتاهی است؟
– بله دقیقا. اما ما مجبور شدیم خیلی چیزها را حذف و کم کنیم. چون داستان اصلی ما خیلی بزرگتر بود.
که در فصل دوم بیشتر به آن می پردازید؟
– بله قرار بود خانواده های این دو پلیس را هم ببینیم که در فصل دوم این اتفاق خواهد افتاد. البته در فیلمنامه فصل اول این نکات نوشته شده بود، اما به دلیل اینکه قرار بود در هفته پلیس پخش شود و تعداد قسمت ها کم بود، ناچار شدیم حذف کنیم.
با توجه به تغییر در زمان پخش سریال فکر می کنید چه تاثیری در جذب مخاطب داشته است؟
– اگر در همان زمانی که به ما گفته شده بود ساخته می شد، قطعا تبلیغات بهتری برای سریال می شد.
  البته به دلیل پرمخاطب بودن سریال «بانوی عمارت» که پیش از سریال شما پخش می شد، مخاطبان این شبکه قطعا با ذهنیت خوبی که از آن سریال داشتند، بیننده سریال شما هم بودند و از این نظر به نفع شما شد.
– بله شاید همین باشد که شما گفتید. البته شاید زمان دیگری برای پخش نداشتند.
شنیدم که این روزها سخت مشغول ساخت سریال «آچمز» هستید.
– بله. سریال اجتماعی نسبتا مفرح به تهیه کنندگی آقای آقا هرندی است و قرار است در ۳۰ قسمت تولید شود.
زمان پخش سریال را به شما اعلام کرده اند؟
– هنوز نه. البته فکر نمی کنم امسال پخش شود. چون تصویربرداری تا اوایل سال بعد ادامه خواهد داشت.
  با توجه به اینکه شما خودتان را در یک ژانر محدود نمی کنید و سعی می کنید تجربیات متفاوتی داشته باشید، چرا تا این حد در تلویزیون کم کار هستید. زمانی تله فیلم می ساختید، اما فکر می کنم پس از سریال «شهر دقیانوس» کمتر سریال ساختید!
– خب شرایط باید مهیا باشد و فیلمنامه خوبی پیشنهاد شود تا رغبت کنم بسازم. این کار سناریو خوبی داشت و دوست داشتم بسازم.
منظورتان سریال «آچمز» است؟
– بله به هر حال فیلمنامه هم باید جذاب و داستان خوبی داشته باشد و هم فیلمنامه کامل باشد.
  مشکلی که اغلب بازیگران و کارگردانان در تلویزیون با آن روبرو هستند و از کامل نبودن فیلمنامه گله مندند!
– بله. به هر حال سناریو باید آماده باشد تا وارد تولید شویم. نه اینکه با فیلمنامه نصفه نیمه که در طول تولید نوشته می شود، کار کنیم. بنابراین تهیه کننده و فیلمنامه خیلی اهمیت دارد.
  سینما چطور؟
– قرار بود امسال فیلم سینمایی بسازم که در بازنویسی آنطور که می خواستم فیلمنامه خوب نشد و ترجیح دادم برای سال آینده بسازم و روی فیلمنامه کار کنم.
بنابراین خودتان را در یک مدیوم محدود نمی کنید؟
– نه. برایم فیلمنامه و شرایط تولید اهمیت دارد. چه در سینما و چه در تلویزیون.
فکر می کنم در انتخاب بازیگران هم خودتان را محدود به چند نفر نمی کنید. اتفاقی که اغلب بازیگران نسبت به آن معترضند. اینکه معمولا کارگردان ها در تلویزیون با تیم خود کار می کنند.
– نه برای من این مهم است که بازیگر مناسب نقش باشد. البته ممکن است که در یکی دو کار با هم همکاری داشته باشیم. اما مهم انتخاب درست بازیگر است و اینکه با توجه به شرایط تولید بهترین انتخاب را برای کار داشته باشیم. البته در سریال «آچمز» با چند نفر بازیگر جوان همکاری داشتم که تجربه همکاری پیش از این نداشتم. مثل امیرحسین رستمی و… بنابراین من در پشت صحنه و در مقابل دوربین هیچ تیمی ندارم.
درباره همکاری با ناجی هنر و امکاناتی که برای تولید سریال «گشت پلیس» در اختیار شما گذاشت هم بگویید. اینکه شرایط تولید به قدری ایده آل بود که باعث شود همکاری مجدد داشته باشید. به این خاطر پرسیدم که یکی از کارگردان های پلیسی ساز به دلیل عدم همکاری و امکانات تولید اعلام کرده که قصد ندارد سریال پلیسی بسازد!
– هیچ وقت شرایط در هیچ کاری ایده آل نیست. چون من هم شاید کارگردان ایده آلی نباشم. اما ناجی هنر در این سریال با ما خوب همکاری و کمک کرد. اما برای تولید فصل دوم این سریال به هر حال شرایط فرق می کند. نه اینکه بخواهم همکاری نکنم. اما شرایط به هر حال باید در فصل دوم تغییر کند تا خروجی بهتری داشته باشیم.
و اینکه داستان های این مجموعه بر اساس پرونده های واقعی است یا تخیل نویسنده؟
– بخشی از کار بر این اساس و بخشی دیگر تخیل نویسنده است.

---

منبع: بانی فیلم/ زینب علیپور