قاب تنگ و تار «شبی با عبدی» برای قامت اکبر عبدی!

 
به همین دلیل تولید برنامه «خندوانه» به فصل های بعدی رسید. گرچه به فصل جدید این برنامه نقدهایی هم وارد است، اما به هر حال رامبد جوان و تیمش توانستند نگاه مخاطبان بسیاری را به خود معطوف کنند. آن هم در یک رقابت نابرابر با شبکه های ماهواره ای فارسی زبان که گویا مدتی است موفقیت گذشته را در جذب مخاطب ندارند و در فقدان سوژه های ناب به تکرار افتاده اند!
اما «شبی با عبدی» با نام قبلی «عبدی شو» عنوان برنامه ای است که پیش از آغاز پخش و از زمانی که خبر تولید آن در رسانه ها منتشر شد، نام اکبر عبدی به عنوان مجری و سکان دار این برنامه باعث شد تا توقع مخاطب با توجه به پیشینه ای که از این هنرمند دارد، از این برنامه بالا رفته و انتظار برنامه جذاب و دیدنی را بکشند. این برنامه به کارگردانی محمدحسین لطیفی از تیرماه روی آنتن رفت که نخستین تجربه این کارگردان در برنامه سازی تلویزیونی محسوب می شود. لطیفی که پیش از این در زمینه فیلم و سریال سازی فعالیت می کرد، یکباره اقدام به تولید برنامه ای کرد که از همان قسمت های نخست نتوانست مورد توجه مخاطبان قرار بگیرد. برنامه ای که حتی حضور کمدین مشهور و محبوبی مثل اکبر عبدی هم کمک چندانی به موفقیت آن نکرد. شاید اگر «شبی با عبدی» را کارگردانی که در زمینه برنامه سازی تجربیات بهتری دارد، می ساخت چه بسا می توانست به یکی از برنامه های پرمخاطب این شبکه تبدیل شود. گرچه این واقعیت را نمی توان کتمان کرد که این برنامه نیز به دلیل اجرای اکبر عبدی مخاطبان خاص خودش را دارد. اما قطعا اگر با رویکرد تازه ای و از دریچه نگاه برنامه ساز با تجربه ای ساخته می شد، چه بسا اتفاقات بهتری برایش می افتاد. لطیفی شاید سریال ساز و فیلمساز خوبی باشد، اما قطعا برنامه ساز چندان موفقی نیست.
در کنار شیوه کارگردانی و برنامه سازی او «شبی با عبدی» نقاط ضعف دیگری هم دارد. از جمله شیوه اجرای اکبر عبدی که با توجه به ممیزی ها در پخش مشخص است که کاملا غیر قابل کنترل است و مدام از الفاظ و کلماتی در اجرا و یا بیان خاطراتش استفاده می کند که چندان تناسبی با ادبیات رسانه ای ندارد. از این رو ناظر پخش ناچار به حذف و پرش های ناگهانی در تصویر و الکن ماندن جملات او می شود. از طرفی عبدی در مواجهه با مهمانان هنرمندی که به برنامه دعوت می شوند که اغلب چهره های تکراری هستند و بارها در برنامه های دیگر هم حضور پیدا کرده اند، خاطرات بسیاری تعریف می کند که گاهی اوقات به نظر می رسد از مهمان برنامه بیشتر صحبت کرده و خاطرات تعریف می کند. البته به دلیل همان عدم شناختی که عبدی از اجرا و ادبیات رسانه ای دارد، باعث شده تا مخاطب شاهد پرش های بسیاری در تصویر و اصطلاحاً درگیر سانسور شود. البته فارغ از خاطراتی که گاهی آنقدر بی نمک و بی مزه است که باعث خنده نمی شود و یا سر و ته خاطره به دلیل ممیزی های صداوسیما زده می شود که حتی نحوه بیان خاطرات شیرینی که عبدی دارد هم مورد توجه قرار نمی گیرد. می توان گفت شاید تنها بخش جذاب آن برای اغلب بیننده ها زمانی است که عبدی زن پوش شده و با نصرت میرعظیمی بده بستان های کلامی می کند. البته این بخش هم زیر تیغ سانسور در پخش قرار می گیرد. با این حال گاهی نمک این بخش از برنامه هم آنقدر کم و ناچیز است که حتی از جذابیت زن پوشی عبدی هم به نوعی کاسته می شود. نکته مهمتر اینکه در کنار عبدی دو بازیگر حضور دارند که در آیتم های مختلف وارد استودیو می شوند و پاس کاری هایی با عبدی دارند که می توان گفت بی نمک ترین و بی محتوا ترین بخش برنامه «شبی با عبدی» حضور این دو نفر و آیتم نمایشی شان است. رضا رفیع که همچنان چهره اش یادآور برنامه «قند پهلو» است و نصرت میرعظیمی که گویا رفیق گرمابه و گلستان لطیفی است که در تمام آثاری که این کارگردان در تلویزیون می سازد، حضور دارد. از جمله این اواخر که در سریال «سر دلبران» نقش پررنگی داشت! به نظر می رسد حضور قیمت در برنامه «دورهمی» و محبوبیت و شهرتی که سروش جمشیدی به خاطر بازی در قالب این نقش پیدا کرد، لطیفی را بر آن داشت که کاراکتر مشابهی خلق کند که با پاس کاری با عبدی بتواند محبوبیت قیمت را کسب کند. اما قطعا انتخاب هوشمندانه مدیری به عنوان کارگردان «دورهمی» و خلق کاراکتر قیمت و بازی شیرین سروش جمشیدی قابل مقایسه با لطیفی و میرعظیمی و «شبی با عبدی» نیست. مدیری در طول این سالها ثابت کرده در انتخاب بازیگران و همکارانی که در آثار خود داشته، همواره هوشمندانه عمل کرده که باز هم اصلا قابل مقایسه با لطیفی در «شبی با عبدی» نیست. از این رو کاراکتری که میرعظیمی در این برنامه بازی می کند و همچنین آیتم رضا رفیع با حضور بادیگاردهایش و با شمایلی که در برنامه دارد، چندان جذابیتی برای بیننده های این برنامه ندارد. می توان گفت «شبی با عبدی» تنها فرصتی است برای گروه های تئاتری که بتوانند استعداد و هنر خود را در معرض دید تماشاگران تلویزیون قرار بدهند. هنرمندان گمنامی که تاکنون شرایط حضور در یک برنامه تلویزیونی را نداشته اند. گرچه اغلب گروه هایی که در برنامه حضور پیدا می کنند با متن ها و بازی های ضعیفی که دارند، چندان مورد توجه قرار نمی گیرند. اما در نفس عمل اتفاق خوشایندی برای بازیگرانی است که مدعی هستند تنها دلیل شکوفا نشدن هنرشان نداشتن روابط و پارتی بازی است! آنها در این برنامه فرصت دارند تا اگر استعداد و توانایی در عرصه بازیگری دارند، بتوانند مقابل دیدگان مخاطبان شبکه نسیم به نمایش بگذارند. از این رو این برنامه فقط بستری برای به نمایش گذاشتن هنر این افراد است. وگرنه در کلیت برنامه اتفاق تازه و خاص و ویژه ای رخ نمی دهد. «شبی با عبدی» برنامه ای گفت و گو محور است که قرار بوده به واسطه حضور و اجرای اکبر عبدی مورد توجه قرار بگیرد. حتی پیش از شروع برنامه و در اخباری که در این زمینه منتشر می شد، شنیده شده بود که عبدی قصد دارد با کاراکترهایی که در طول این سالها در سینما و تلویزیون مورد توجه مردم قرار گرفته، ظاهر شود تا مروری بر آثار این هنرمند باشد که در عمل این اتفاق نیفتاد و گویا صرفا جنبه تبلیغات داشته و بس!
عبدی در این برنامه در کنار گفت و گو با مهمان و بده بستان هایی که با نصرت میرعظیمی دارد، در قالب زن پوش نمایش بازی می کند و خبری از کاراکترهای دیگرش در این برنامه نیست. از این رو وعده ای که دست اندرکاران این برنامه پیش از شروع آن به مخاطب داده بودند، محقق نشده است. در نهایت اینکه «شبی با عبدی» قرار بود یکی از برنامه های مفرح شبکه نسیم باشد و به نوعی این قابلیت را داشته باشد که در زمینه جذب مخاطب هم موفق عمل کند که تا حدودی می توان گفت این اتفاق نیفتاده است. گرچه تیتراژ پایانی خوبی دارد که با صدای گرم حجت اشرف زاده هر هفته روی آنتن می رود. خواننده ای که مدتی است مورد توجه دست اندرکاران برنامه های تلویزیونی و برنامه سازان شبکه های مختلف قرار گرفته و صدایش در اغلب شبکه ها روی تیتراژ برنامه ها پخش می شود. از این رو در ادامه اگر قرار است «شبی با عبدی» به فصل های بعدی هم برسد، باید تدابیر بهتری برای ادامه آن اندیشه شود. در غیر این صورت به توفیق چندانی دست پیدا نمی کند و ممکن است به وجهه عبدی هم خدشه ای وارد شود.

---

منبع: بانی فیلم/ زینب علیپور