اجرای ایده‌های جوانان قرآنی به جای تکریم‌های کلیشه‌ای

حامد ولیزاده، صاحب مقام نخست رشته قرائت تحقیق در سی‌وسومین دوره مسابقات بین‌المللی قرآن کریم جمهوری اسلامی ایران با بیان اینکه نباید فعالیت‌های قرآنی، دولتی باشد؛ چراکه موجب می‌شود تا مردم اراده‌‌شان را در خیلی از فعالیت‌ها دخیل ندانند. برپایی مراسم و محافل قرآنی با حمایت و همت مردم، رنگ و بوی دیگری دارد، اما هنگامی که دولتی می‌شود، عملاً همه چیز قالب‌بندی شده، کم‌جاذبه و کم‌محتوا می‌شود. در ادامه مشروح گفت‌وگوی خبرنگار ایکنا با حامد ولیزاده، قاری بین‌المللی کشورمان را می‌خوانید؛

در شرح وظایف هیچ کدام از سازمان‌ها و مسئولان امور قرآنی، حمایت و توجه به فعالان قرآنی جایگاهی حقیقی و درست ندارد به عنوان مثال اگر از رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه، تبلیغات اسلامی و فرهنگ و ارشاد اسلامی بپرسید که بندی در وظایفشان به این عنوان وجود دارد، به نظر می‌رسد که پاسخشان منفی باشد.
ولیزاده، همایش هرساله تکریم چهره‌های قرآنی سازمان دارالقرآن الکریم را حرکت خودجوش این سازمان دانست و اظهار کرد: سازمان دارالقرآن، هیئت امنایی اداره می‌شود و اینگونه نبوده است که برای آنها تکلیف کرده باشند، اما این امر را در سازمان‌های دولتی شاهد نیستیم و تکریم از چهره‌های قرآنی در این سازمان‌ها جایگاه ویژه‌ای ندارد. 
این قاری بین‌المللی در پاسخ به این سؤال که کدام نهاد قرآنی، باید متولی این حمایت‌ها باشد؟ گفت: همه نهادهای متولی امور قرآنی باید از جهات مختلف حمایت‌های لازم را داشته باشند، این هم وظیفه اخلاقی است و هم وظیفه‌ای است که جامعه فعالان قرآنی از آنها توقع دارد.
وی با تأکید بر اینکه اگر جامعه قرآنی نباشد، دستگاه‌های قرآنی نیز عملاً معنایی نخواهند داشت، افزود: لذا از تمامی نهادهای قرآنی باید انتظار داشت که برای تکریم و توجه چهره‌های قرآنی قدم‌های مثمرثمری بردارند.
ولیزاده درباره حمایت پیشکسوتان و نهادهای قرآنی از فعالیت جوانان قرآنی ادامه داد: متأسفانه برای هیچ فردی در جامعه مهم نیست که جوانی جذب جلسات قرآن شود، سپس در مسابقات در سطح کشوری و بین‌المللی حضور پیدا کند، حال آنکه قهرمانان در عرصه‌های مشابه آن چون موسیقی و ورزش برای مردم جامعه، مهم هستند.
وی بیان کرد: هنگامی که همه چیز فرهنگ، سیاست، اقتصاد و... دولتی شد، ناخودآگاه مردم اراده‌ خودشان را در خیلی از کارها و فعالیت‌های قرآنی دخیل نمی‌بینند. هنگامی که داعیه فرهنگ و اشاعه فرهنگ قرآنی را دولت تقبل کرد، مردم دیگر به دنبال آن نیستند که در زمینه اشاعه فرهنگ قرآنی گام‌هایی را بردارند. هنگامی که دولتی می‌شود، عملاً همه چیز خشک و فرمالیته برپا می‌شود.
ولیزاده اظهار کرد: گرایش به مادی‌گرایی در کل دنیا تسری پیدا کرده است و رفته‌رفته دامنه این اتفاق بیشتر می‌شود و موجب شده که مردم از معنویات فاصله بگیرند.
این قاری بین‌المللی تصریح کرد: بنده با تکریم و تجلیل مد نظر عموم مخالف هستم. حتی با تکریم و تجلیل‌هایی که از سوی شبکه قرآن و معارف سیما انجام و صرفاً تلاوت‌هایی ضبط و سپس پخش می‌شود، چرا که نباید به این موارد اکتفا کرد، البته پخش تلاوت تأثیرگذاری اندکی در معرفی قاری دارد.
وی تأکید کرد: متأسفانه ذهنیت مناسبی در جامعه نیست و این تصور را دارند که قاریان و حافظان در ناز و نعمت زندگی می‌کنند و صاحب نفوذ و جایگاه هستند، این اشتباه است در حالی که قاریان و حافظان برای رسیدن به رتبه‌های بین‌المللی هزینه‌هایی انجام می‌دهند. معتقدم مهم‌ترین تکریم، تلاش برای گرفتن طرح و ایده از قاریان و حافظان و اجرا کردن آن است. به طور مثال من را که حدود ۲۰ سال درعرصه تلاوت هستم و جلسه شخصی قرائت قرآن دارم، عملاً چه استفاده‌ای از من به عنوان قاری بین‌المللی شده است و این نشان می‌دهد، این مسائل برای فردی مهم نیست.
این قاری بین‌المللی کشورمان اظهار کرد: حال بارها و بارها از سوی شبکه قرآن و معارف سیما، قاریان و حافظان مطرح کشور به اجرای برنامه بپردازند و چهره‌های قرآنی را معرفی کنند، اما هنگامی که مخاطب کمتری دارد چه فایده‌ای دارد و چه تکریم و تجلیلی است. اگر می‌خواهیم کار مفیدتری انجام دهیم، باید موارد دیگر را مد نظر قرار دهیم. باید توجه مردم را به برنامه‌های قرآنی بیشتر کنیم.
ولیزاده در پایان با ابراز گلایه از اینکه متأسفانه دغدغه مردم در حال حاضر مواردی دیگر به جز فعالیت‌های قرآنی است، اظهار کرد: مردم متأسفانه به اندازه‌ای درگیر مسائل مادی شده‌اند که فراغ بال برای استماع محافل قرآنی ندارند. این است که می‌گویم تکریم تنها محدود به نشان دادن در صداو سیما و انجام مصاحبه‌های گوناگون نیست، بلکه باید ایده‌ها و طرح‌های جدید را دریافت و اجرا کرد.

---

منبع: خبرگزاری قرآن