فدراسیون کاراته
مربی سابق تیم ملی کاتای کاراته، گفت: هر کسی که قرار است مسئولیت فدراسیون کاراته را برعهده بگیرد باید فلسفه این رشته را به خوبی بداند و از جنس کاراته باشد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : چهارشنبه 1397/10/12 ساعت 11:33
وی در ادامه صحبت‌های خود گفت: کاراته ایران با بهترین نتایجی که در مسابقات جهانی به دست آورده، در حال حاضر آنطوری که نیاز است نشاط و شادی را ندارد، دلیل آن هم این است که ما باید فضا را در کاراته گسترده کنیم، باید برنامه‌ریزی‌ها طوری باشد که همه جامعه کاراته کشور به این جمع‌بندی برسند که در توسعه کاراته سهیم هستند، نباید فکر کنند مشارکت در کاراته برای یک عده محدود است، باید هر کسی که می‌تواند در مسیر رشد و توسعه کاراته گام بردارد، برای این رشته تلاش کند. ما وقتی مدال‌های جهانی را کسب می‌کنیم، باید تلاش کنیم این مدال‌ها به بدنه پایین‌تر کاراته وصل شود.
نیکوخصلت در پاسخ به این سؤال که چکار باید کنیم تا این اتحاد و همدلی در جامعه کاراته به وجود بیاید، گفت: متأسفانه روی اصالت کاراته کمتر کار شده است، شما کاراته ایران و ژاپن را با هم مقایسه کنید، چیزی که ما در باشگاه کاراته ژاپنی‌ها می‌بینیم، ثبات و رفتارهای اصیل است، پاک کردن زمین کاراته تبدیل به یک فرهنگ اصیل ژاپنی‌ها شده است، آنها این فرهنگ را حتی در نود سال پیش نیز داشته‌اند، رسم و رسوم، احترام در کاراته ژاپن حفظ شده است، اما در کاراته ایران این مسائل بسیار کم دیده می‌شود. ما در کاراته ایران فقط از کاراته‌کاها مدال خواسته‌ایم، هیچ وقت فرهنگ را از کاراته نخواسته‌ایم و به اعتقاد من تمام این مدال‌هایی که کسب می‌شود، برای کاراته مسکن است. این مدال‌ها در شرایط فعلی ارزشمند است، اما بیماری کاراته ایران مثل بیماری ورزش کشورمان است.
نیکوخصلت در پاسخ به این سؤال که پس شما معتقدید که ورزش کاراته ایران بیمار است؟ گفت: بله، متأسفانه ورزش کشور ما بیمار است، چرا که فقط تفکرات در این است که مدال کسب شود، احترام مابین قهرمانان، پیشکسوتان، استان‌ها و... که باید در ورزش حفظ و رعایت شود وجود ندارد و این موضوع حلقه گم‌شده ورزش کشورمان است. ورزش در حالی که اصلی‌ترین پیام را دوستی، مسئولیت‌پذیری، احترام و... القا می‌کند، فراموش شده است، کاراته ذاتا برای این است که ورزشکار ساخته شود، تلاش کند، احترام به پیشکسوت و نظافت را رعایت کند، یعنی خودپسندی را کنار گذاشته و با خودشکستن به قهرمانی برسد، این مسائل باید آموزش داده شود، اما متأسفانه بیماری بزرگی به نام مدال گریبان ورزش را گرفته است.
وی در ادامه صحبت‌های خود عنوان کرد: بنده معتقدم کل ورزش کشور ما بیراهه رفته است، چون فلسفه درست در بنیان این ورزش را شکل نداده است، این موضوع خیلی پیچیده نیست، این موضوع را ژاپنی‌ها از سالیان پیش آغاز کرده‌اند، ما باید کشورهای توسعه‌یافته در ورزش را الگوی خود قرار دهیم، باید ببینیم چطور آنها در ورزش توانسته‌اند توسعه پیدا کنند. کاری که کشورهای توسعه‌یافته در ورزش انجام می‌دهند این است که فضای رشد را از طریق مربیان تقویت می‌کنند، اتفاقی که ما نمی‌توانیم در کاراته ببینیم. ما در ایران تصور می‌کنیم با گرفتن مدرک مربیگری، کار تمام شده است، متأسفانه این بیماری را وزارت علوم و تحقیقات هم دارد. ما چهار برابر ظرفیت‌های موجود دانشگاه داریم، یعنی به اندازه کشور چین دانشگاه داریم، اما باید نگاه کنیم فارغ‌التحصیلان که در تربیت بدنی وجود دارند به چه اندازه در ورزش مشارکت می‌کنند. کاراته ما باید فضایی را به وجود بیاورد که در دان گرفتن و مدرک گرفتن در راستای توسعه کاراته باشد و این موضوع قابل اجرا است.
مربی سابق تیم ملی کاتای کاراته در پاسخ به این سؤال که به اعتقاد شما کسی که قرار است مسئولیت فدراسیون کاراته را برعهده بگیرد چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد، گفت: هر کسی که قرار است مسئولیت فدراسیون کاراته را برعهده بگیرد باید فلسفه این رشته را به خوبی بداند و از جنس کاراته باشد، باید در کاراته شکسته باشد، باید بداند که آمده است و اگر قرار است که در این رشته بزرگ شود ابتدا باید خود را بشکند، رئیس آینده باید توان مالی داشته باشد، باید چتر خود را بزرگتر کند تا تمام استان‌ها را تحت پوشش قرار دهد، این حرکت نیاز به زبان مشترک دارد،از طریق کمک گرفتن از اصحاب رسانه، رؤسای هیأت‌ها، مربیان و قهرمانان می‌تواند این حرکت بزرگ را انجام دهد.
منبع:خبرگزاری فارس
