تبیان، دستیار زندگی

اقتباسی وفادارانه از «فاندو و لیز»

نمایش «فاندو و لیز» که اقتباسی وفادارانه از نمایشنامه فرناندو آرابال است رنج و حرمان بشری را در قالب یک تراژدی - کمدی به تصویر می کشد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

 «فاندو و لیز»

نمایش «فاندو و لیز» نوشته فرناندو آرابال به کارگردانی هوشمند هنرکار اثری است که اجرای خود را از ۱۶ آذر ماه در تالار چهارسو مجموع تئاتر شهر آغاز کرده است.

فرناندو آرابال نمایشنامه نویس، شاعر، بازیگر و کارگردان اسپانیایی‌الااصل و ساکن فرانسه است. وی از دهه پنجاه میلادی با هم‌آوایی با نویسندگان پیشروی تئاتر اروپا همچون بکت و یونسکو، زبان و دیدگاه ویژه خود را وارد تئاتر کرد که بعدها با نام «تئاتر وحشت» شناخته شد.

هوشمند هنرکار در نمایش تازه‌اش «فاندو و لیز» مثل بیشتر کارهایش سراغ اقتباس رفته و این بار متنی از فرناندو آرابال نمایشنامه نویس، شاعر، بازیگر و کارگردان اسپانیایی‌الااصل و ساکن فرانسه را انتخاب کرده است. او اکنون مهم‌ترین و تنها بازمانده نسل نویسندگان ابزورد جهان است. بنیانگذاری «تئاتر وحشت» را نیز معمولا به این نمایشنامه‌نویس نسبت می‌دهند.

نمایشنامه «فاندو و لیز» در نگاه اول با دنیای ما غریبه است اما مسایلی را مطرح می‌کند که انسان امروز با آن آشناست. صحنه نمایش خالی و سیاه است، قصه با فاندو و لیز، ۲ شخصیت اصلی شروع می‌شود که به امید یافتن شهری، برای رسیدن به آرامش تن به سفری دشوار داده‌اند؛ سفری که هر چه نمایش پیش می‌رود تماشاگر بیشتر متوجه می‌شود سرابی بیش نیست و در ادامه سه نفر دیگر که به فاندو و لیز می‌پیوندد هم وضعیتی مشابه دارند.

نمایشنامه بر چیرگی تلخی و سیاهی بر جهان و روابط انسانی اشاره دارد، از رواج خشونت و از میل درونی انسان به سرکوب دیگری و تسلط قوی‌ترها بر ضعیف‌ترها می‌گوید و این مفاهیم را در قالب رابطه زن و مرد تعریف می‌کند؛ رابطه‌ای که در آن لیز (مهناز غمخوار) قربانی خودخواهی فاندو (میثم یوسفی) است.
 «فاندو و لیز»
کارگردانی اثر، این فضای سرد و خشن را به خوبی به تماشاگر منتقل می‌کند و حتی در بخش‌هایی مخاطب را آزار می‌دهد. بازی خوب زوج اصلی نمایش، عاملی است تا تماشاگر با آنها همراه شود به ویژه مهناز غمخوار که نقش دشوارش را با مهارت بازی کرده و رنج، تنهایی و استیصال لیز را عینی کرده است. در فصل‌هایی که او در متن حوادث نیست، نمایش کاملا افت می‌کند اما آنچه به فضای جدی و تلخ نمایش ضربه می زند، حضور ۲ کاراکتر نامور و میتارو است. اجرای کاریکاتوری آنها، اگرچه در راستای فضای ابزورد نمایش است اما دلچسب نیست و مثل وصله‌ای، جدا از حس و حالی است که پیش از ورودشان در صحنه به وجود آمده است ضمن این که فرم پوشش و گریم آنها با فضای نمایش همخوانی ندارد.

«فاندو و لیز» در مدت زمانی کوتاه، بدون آنکه تماشاگر را خسته کند، توجه او را جلب می‌کند و بدون آنکه پرزرق و برق باشد قصه‌ای دردناک و تراژیک را روایت و مخاطب را با خود همراه می‌کند.

«فاندو و لیز» اقتباسی وفادار و موفق از نمایشنامه‌ای است که رنج و حرمان بشری را در قالب یک تراژدی - کمدی بیان می‌کند و تماشاگرش را با اندوه از سالن بیرون می‌فرستد چراکه بسیاری از ما در مواقعی از زندگی همچون لیز رنج کشیده‌ایم و درک نشده و تنها مانده‌ایم.

این اثر نمایشی با بازی پرستو کرمی، میثم یوسفی، مهناز غمخوار، علی طاهری و سیاوش خادم حسینی تا ۱۴ دی ماه هر شب ساعت ۱۸ در تالار چهارسو به صحنه می رود.

منبع: مهر/عکس: ابراهیم حسینی