هورمون هایی که موجب چاقی شکمی میشوند
رابطه افزایش اندازه دور کمر با هورمونها
مشکل اصلی در مبارزه با عدم تعادل هورمونی که موجب چربی شکمی میشود، چرخهای بودن ساختار آنهاست، به این معنی که یک مشکل به مشکلی دیگر منجر شده و مشکل جدید عاملی برای بروز مشکل اولیه میشود. بر همین اساس است که زنان بسیاری در کاهش چربی شکم مرتبط با هورمون با دشواری مواجه هستند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : پنج شنبه 1397/10/06
کاهش چربی و وزن اضافه دور کمر میتواند بسیار دشوار باشد. اما پیش از این که درگیر ورزشهای سخت و رژیمهای غذایی محدود کننده شوید باید به یک نکته توجه داشته باشید: با افزایش سن، حتی اختلالی جزئی در سطوح هورمونهای بدن انسان میتواند موجب افزایش چربی در ناحیه شکم شود که خلاص شدن از آن نیز بسیار دشوار است.
پژوهشی جدید نشان داده است که زنان یائسه که درمان جایگزینی هورمون را انجام میدهند دارای چربی شکمی کمتر نسبت به آنهایی هستند که این کار را انجام نمیدهند. اما پیش از مراجعه به پزشک، روشهایی طبیعی برای تنظیم سطوح هورمونها نیز وجود دارند که میتوانید مدنظر قرار دهید. کاهش مصرف شکر، حذف غذاهای فرآوری شده از رژیم غذایی، و پرهیز از خوراکیهایی مانند لبنیات، الکل و کافئین میتواند برای بازگشت سطوح قند خون و انسولین به حالت عادی مفید باشند.
در ادامه با برخی نشانهها که از نقش هورمونها در افزایش چربی شکم حکایت دارند، بیشتر آشنا میشویم:
افزایش سطوح لپتین بر خلاف آنچه ممکن است تصور کنید به معنای افزایش احتمال دست کشیدن زودتر از غذا خوردن نیست. افزایش سطوح لپتین میتواند به اختلال در عملکرد گیرندههای لپتین منجر شود. این گیرندهها ارسال سیگنال به مغز برای توقف غذا خوردن را متوقف میکنند. در نتیجه، شما به جای توقف همچنان به غذا خوردن ادامه میدهید و سیگنالی برای توقف این کار دریافت نمیکنید.
نوسان سطوح استروژن به طور طبیعی طی تغییرات بدنی یائسگی رخ میدهد که میتواند موجب نوسانهای خلقی شده و افزایش وزن را در پی داشته باشد. اگر در تلاش برای کاهش وزن خود هستید و به موفقیتی در این زمینه دست نمییابید، بهتر است خود را سرزنش نکنید زیرا هورمونها در بسیاری از موارد علیه شما وارد عمل میشوند.
چگونه هورمونها را به سطوح عادی باز گردانیم؟
مشکل اصلی در مبارزه با عدم تعادل هورمونی که موجب چربی شکمی میشود، چرخهای بودن ساختار آنهاست، به این معنی که یک مشکل به مشکلی دیگر منجر شده و مشکل جدید عاملی برای بروز مشکل اولیه میشود. بر همین اساس است که زنان بسیاری در کاهش چربی شکم مرتبط با هورمون با دشواری مواجه هستند.
جدا از مداخله پزشکی، تغییرات سبک زندگی میتوانند به شکستن چرخه و تنظیم هورمونها کمک کنند. تصمیمگیریهای هوشیارانه روزانه درباره غذای مصرفی، ورزش، میزان خواب و رسیدگی به استرس کلید مبارزه با عدم تعادل هورمونهاست.
منبع: عصر ایران
پژوهشی جدید نشان داده است که زنان یائسه که درمان جایگزینی هورمون را انجام میدهند دارای چربی شکمی کمتر نسبت به آنهایی هستند که این کار را انجام نمیدهند. اما پیش از مراجعه به پزشک، روشهایی طبیعی برای تنظیم سطوح هورمونها نیز وجود دارند که میتوانید مدنظر قرار دهید. کاهش مصرف شکر، حذف غذاهای فرآوری شده از رژیم غذایی، و پرهیز از خوراکیهایی مانند لبنیات، الکل و کافئین میتواند برای بازگشت سطوح قند خون و انسولین به حالت عادی مفید باشند.
در ادامه با برخی نشانهها که از نقش هورمونها در افزایش چربی شکم حکایت دارند، بیشتر آشنا میشویم:
اندازه دور کمر شما بیشتر شده، در شرایطی که سالم غذا میخورید
اگر در بیشتر طول زندگی خود دارای شکمی نسبتاً صاف بودهاید و به ناگاه با افزایش چربی دور کمر خود مواجه شدهاید، این ممکن است نشانهای از افزایش چربی شکم مرتبط با تغییرات هورمونی باشد. با افزایش سن، مقاومت بدن به انسولین میتواند افزایش یابد، که موجب ذخیره چربی بیشتر به جای سوزاندن آن میشود. همچنین، زنان با ورود به مرحله پیش یائسگی و پس از آن با افزایش سطوح استروژن مواجه میشوند. تسلط استروژن مقاومت به انسولین را افزایش میدهد که موجب تجمع چربی در قسمت میانی بدن میشود.هورمون کورتیزول یکی دیگر از بازیگران کلیدی در افزایش چربی شکم است. کورتیزول از هورمونهای استرس محسوب میشود و افزایش مداوم آن میتواند به افزایش وزن منجر شود
با هوس زیاد برای مصرف شکر مواجه هستید
مقاومت به انسولین میتواند آثار ثانویه بر هورمونهای دیگر نیز داشته باشد. در همین راستا، مقاومت به انسولین میتواند اثر چشمگیری بر هورمون لپتین داشته باشد. لپتین مسئول احساس سیری است، اما افزایش سطوح انسولین در فعالیت این هورمون اختلال ایجاد میکند.افزایش سطوح لپتین بر خلاف آنچه ممکن است تصور کنید به معنای افزایش احتمال دست کشیدن زودتر از غذا خوردن نیست. افزایش سطوح لپتین میتواند به اختلال در عملکرد گیرندههای لپتین منجر شود. این گیرندهها ارسال سیگنال به مغز برای توقف غذا خوردن را متوقف میکنند. در نتیجه، شما به جای توقف همچنان به غذا خوردن ادامه میدهید و سیگنالی برای توقف این کار دریافت نمیکنید.
به طور مداوم استرس دارید
هورمون کورتیزول یکی دیگر از بازیگران کلیدی در افزایش چربی شکم است. کورتیزول از هورمونهای استرس محسوب میشود و افزایش مداوم آن میتواند به افزایش وزن منجر شود. زمانی که با اضطراب و استرس مواجه هستید، بدن وارد حالت بقا میشود. با ورود بدن به این حالت، سطوح کورتیزول افزایش یافته و سیگنال ذخیره چربی بیشتر ارسال میشود.با نوسانات خلقی مواجه هستید
زنانی که وارد دوره پیش یا پس از یائسگی میشوند اغلب با نوسان سطوح هورمون استروژن مواجه هستند که میتواند نوسانات خلقی و افزایش وزن در اطراف قسمت میانی بدن را به همراه داشته باشد. بر همین اساس است که زنان بیشتر از مردان در معرض خطر ابتلا به اختلالات خلقی قرار دارند.نوسان سطوح استروژن به طور طبیعی طی تغییرات بدنی یائسگی رخ میدهد که میتواند موجب نوسانهای خلقی شده و افزایش وزن را در پی داشته باشد. اگر در تلاش برای کاهش وزن خود هستید و به موفقیتی در این زمینه دست نمییابید، بهتر است خود را سرزنش نکنید زیرا هورمونها در بسیاری از موارد علیه شما وارد عمل میشوند.
همواره خسته هستید، اما نمیتوانید بخوابید
بیخوابی و احساس خستگی شدید میتوانند نشانههای آشکار از تأثیر هورمونها در افزایش وزن باشند. کمبود خواب موجب خستگی شدید میشود که میتواند استرس را در پی داشته و به بی خوابی منجر شود. تمام این موارد در سطوح هورمونها، به ویژه کورتیزول، اختلال ایجاد خواهند کرد. سطوح بالای کورتیزول میتواند به کاهش سطوح تیروئید منجر شود که احتمال افزایش وزن در قسمت میانی بدن را افزایش میدهد. همچنین، این شرایط به کاهش هورمون رشد منجر میشود که مسئولیت ساخت بافت، رشد ماهیچه، و سلامت کلی را بر عهده دارد.بیشتر بخوانید
6 روش کنترل هورمونهایی که شما را چاق میکنندشکمی تخت بدون ورزش و سختی کشیدن (١)شکمی تخت بدون ورزش و سختی کشیدن (2)
مشکل اصلی در مبارزه با عدم تعادل هورمونی که موجب چربی شکمی میشود، چرخهای بودن ساختار آنهاست، به این معنی که یک مشکل به مشکلی دیگر منجر شده و مشکل جدید عاملی برای بروز مشکل اولیه میشود. بر همین اساس است که زنان بسیاری در کاهش چربی شکم مرتبط با هورمون با دشواری مواجه هستند.
جدا از مداخله پزشکی، تغییرات سبک زندگی میتوانند به شکستن چرخه و تنظیم هورمونها کمک کنند. تصمیمگیریهای هوشیارانه روزانه درباره غذای مصرفی، ورزش، میزان خواب و رسیدگی به استرس کلید مبارزه با عدم تعادل هورمونهاست.
منبع: عصر ایران