با نظم، بی نظم

به خانه تان نگاه کن. هر چیزی جایی دارد. وقتی تشنه می شوی، لازم نیست دنبال لیوان بگردی چون می دانی کجاست و آن را بر می داری. یا سرِ کلاس، می دانی جایت کجاست و هر روز سر جایت می نشینی. لازم نیست دنبال جا بگردی.

نظم دارد
امیر از مدرسه به خانه می آید. کفش هایش را در جاکفشی می گذارد. روپوششی را به جالباسی آویزان می کند. لباس راحتی می پوشد. دست هایش را صابون می زند و غذا می خورد. کمی استراحت می کند. مشق هایش را می نویسد.

وسایل و کیفش را برای فردا آماده می کند و سراغ بازی می رود.
نظم ندارد
امید از مدرسه به خانه می آید. یک لنگه کفشش را این طرف و لنگه ی دیگرش را آن طرف می اندازد. روپوش مدرسه اش را درنیاورده، ناهار می خورد. بعد از ناهار می خواهد بازی کند، اما مامانش می گوید: تا مشق هایت را ننویسی، از بازی خبری نیست.
کی نظم دارد؟
وقتی مجبور نیستی دنبال چیزی بگردی، کم تر اشتباه می کنی. حواست جمع تر است. کم تر عصبانی می شوی و بیش تر از وقتت استفاده می کنی. پس تو یک دانش آموز منظم هستی. کی منظم نیست؟
مطالب مرتبط:
وقتی حسودی می کنم...
وقتی عصبانی می شوم......
وقتی می ترسم....

کودک و نوجوان تبیان
تنظیم: فهیمه امرالله- منبع: ماهنامه رشد کودک