تبیان، دستیار زندگی

به یاد علی تجویدی جوان شدند!

یادمان «علی تجویدی» - آهنگساز و نوازنده برجسته ایرانی - با اجرای ارکستر ملی ایران پنجشنبه شب برگزار شد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :


 ارکستر ملی ایران
 این کنسرت که با استقبال قابل قبول مخاطبان روبرو شد، با خوانندگی علی اصغر شاه زیدی و حسین علیشاپور در تالار وحدت برگزار شد.

در ابتدای این کنسرت یک پیام صوتی از طرف سعید تجویدی پسر علی تجویدی پخش شد. او در این پیام خطاب به حاضران در تالار وحدت چنین گفت: «سلام به همه دوستداران موسیقی ایرانی. از همه کسانی که در برگزاری این اجرا نقش داشتند تشکر می کنم. پدرم همیشه می گفت موسیقی صدای روح است. امشب به چند قطعه نوازنده روح گوش خواهیم سپرد. خیلی دوست داشتم امشب در مراسم شرکت کنم ولی متأسفانه این امکان فراهم نشد.»

در ادامه شرح این اجرا رامی خوانید:
شاه زیدی در حالی در شب یادمان «علی تجویدی» به اجرا پرداخت، که پیشتر گفته بود، این روزها به لحاظ جسمی حال مساعدی ندارد.
 او پس از اینکه قطعه اول به صورت بی کلام با رهبری فریدون شهبازیان اجرا شد، به روی صحنه آمد و با استقبال گرم تماشاچیان هم روبرو شد.
این هنرمند که به گفته خودش چون به علی تجویدی مدیون است اجرا در این کنسرت را پذیرفته، تمام تلاشش را برای ارائه یک کار خوب کرد و برغم مشکلات جسمی که این روزها متحمل شده، در حین خواندن لبخند رضایت را بر چهره مخاطبانش نشاند.
شاه زیدی پس از اجرای دو قطعه سالن را ترک کرد و قطعه بعدی با خوانندگی علیشاپور اجرا شد.

اجرای این خواننده در قطعه دوم وضعیت بهتری داشت و از سوی مخاطبان با استقبال بیشتری مواجه شد و البته مشکلات آکوستیک تالار وحدت هم جای خود را داشت؛ مخاطبانی که در بالکن ها نشسته بودند از این مساله شکایت داشتند که چرا صدای اجرا آنگونه که باید به گوششان نمی رسد.

دو تن از مخاطبان در زمان تنفس اجرا به خبرنگار ایسنا گفتند :«اجرا را دوست داریم. در کل خوب است.»

چند نفر دیگر هم که سنین میانسالی را پشت سر گذاشته بودند، چنین بیان کردند :« ترانه ها ما را به یاد قدیم می انداخت و به همین دلیل آنها را با عشق گوش دادیم. صدای خواننده چندان برایمان اهمیتی ندارد. ارکستر بسیار عالی اجرا می کند.»

عده ای دیگر از حاضران در تالار وحدت نیز درباره اجرا گفتتد:«خواننده دوم اجرای بهتری داشت. گویا خواننده اول حال مساعدی نداشت ولی باز هم جای شکر دارد که اینها هستند و موسیقی ایرانی را زنده نگه می دارند.»

یکی از نکات قابل توجه این اجرا که به مشکلات آکوستیک سالن مربوط می شود این است که صدای پیانو در جایگاه های بالکن به گوش نمی رسد.

پس از پایان تنفس، قطعه بی کلام دیگری اجرا شد و  شاه زیدی بار دیگر برای خواندن به سالن آمد.
او چند قطعه را اجرا و با تشویق های تماشاچیان سن را ترک کرد و در ادامه قطعه بی کلام دیگری اجرا شد.

علیشاپور بار دیگر در صحنه حاضر شد و این بار قطعه «سنگ خارا» را اجرا کرد. پس از پایان این قطعه خواننده کار بعدی را با تشویق تماشاچی ها آغاز کرد.

یکی از مخاطبان که به گفته خودش از کنسرت لذت برده بود، گفت :« خوشحالم که هنوز افرادی هستند که موسیقی های اصیل ایرانی را به خوبی اجرا کنند و همسالان من را به یاد جوانی بیاندازند.»

مخاطب دیگری با شکایت از وضعیت آکوستیک سالن گفت که اجرا در مجموع خوب بود.

در این کنسرت قطعاتی همچون جام مدهوشی، سرو دلجویی، بهار من، حق ناشناسی، بگو چه کنم، دیدی که رسوا شد دلم، تزرو و سنگ خارا، سروش آسمانی و کاخ بلند به یاد استاد علی تجویدی نوازنده و آهنگساز فقید کشور نواخته شد.

منبع: ایسنا