قرآن در دولت امام زمان(عج)

خدای متعال در آیه 79 سوره مبارکه واقعه می فرماید: «لا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ»؛ از این آیه شریفه می توان نکاتی را در درباره قرآن در حکومت امام زمان(عج) به دست آورد.

نکته ها:

1-تلاوت الفاظ و فهم لغات قرآن، برای همه ممکن است، اما تماس با روح قرآن، طهارتی مخصوص می خواهد. قرآن مطهر1 است و تنها پاکان می توانند آن را مس کنند. لذا نفرمود: «لا یقرئه و لایفهمه الّا المطهّرون»، بلکه فرمود: «لا یَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ»، چون تماس، معنای خاصی دارد. چنان که در روایات تصریح شده که تنها مقربان  درگاه الهی با قرآن تماس پیدا می کنند.

2-حضرت علی(ع) در ضمن سخنی فرمود: «القرآن الدی عندی لایمسه الّا المطهرون و الوصیاء من ولدی؛ به قرآنی که نزد من است جز پاکان و جانشینان از فرزندانم به آن دست نمی یابند.» عمر پرسید: «آیا زمان معلومی برای ظاهر کردن آن هست؟» آن حضرت(ع) فرمود: «آری، وقتی قائم(عج) از فرزندانم قیام کند، آن را ظاهر می کند و مردم را به عمل کردن به آن وادار می نماید و سنت طبق آن جاری می شود.»2

3-رسول اکرم(ص) در روز غدیر و در ضمن خطبه معروف خود، پس از آنکه حضرت علی(ع) و یازده فرزند معصوم وی را جانشین خود معرفی نمود، قرآن کریم را همراه همیشگی آنان خواند: «علیٌّ أخی و وزیری و وارثی و وصیّی، و خلیفتی فی اُمّتی، و ولىّ کلّ مؤمن بعدی، ثمّ ابنَیَّ الحَسَنُ ثُمَّ ابنِی الحسین ثمّ تِسعَه مِن وُلد الحُسین واحد بَعدَ واحد وَ هُم مَعَ القرآنِ لایفارقهُم حتُی یَرِدوا یَرِدوا علىّ الحوضی».3

4-امام باقر(ع) فرمود: «علم به کتاب خدای عزّوجلّ و سنت پیغمبرش در دل مهدی(عج) ما رشد می کند؛ آنچنان که بهترین زراعت ها به بهترین وجه رشد می کنند.»4

5-در خطبه 138 نهج البلاغه –که گفته شده امیرالمومنین(ع) در آن به سیره حکومتی حضرت مهدی(عج) اشاره نموده- آمده است: «حضرت مهدی(عج) رای مردم را به قرآن باز می گرداند، در زمانی که آنها قرآن را به رای و اندیشه [خود] مبدل کرده اند.»

هنگامی که مردم از قرآن چشم پوشیده و امور را طبق اندیشه نادرست خود پیش برند، ایشان مردم را از به کار بستن اندیشه های نادرست، نهی و به رجوع به قرآن وا می دارد تا به دستور کتاب خدا رفتار کنند و مخالف را دور اندازند.

6-در زمان حکومت امام زمان(عج) به آموزش قرآن اهمیت فراوانی داده می شود. امیرالمومنین(ع) در این باره فرمود: «هنگامی که قائم آل محمد(ص) قیام کند، خیمه هایی برپا کند و قرآن را به ترتیبی که فرود آمده، به مردم بیاموزد.»5

7-متاسفانه قرآن کریم در امت اسلامی مهجور مانده است به گونه ای که خود قرآن از قول پیامبر(ص) در آیه 30 سوره مبارکه فرقان می فرماید: «وَ قالَ الرَّسُولُ یا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً؛ پیامبر [خدا] گفت: پروردگارا! قوم من این قرآن را رها کردند.»

رابطه میان انسان و کتاب آسمانی، باید دائمی و در تمام زمینه ها باشد؛ زیرا کلمه «هجر» در جایی به کار می رود که میان انسان و چیزی رابطه ای باشد، ولی از هم جدا شده باشند. بنابراین، باید تلاشی همه جانبه داشته باشیم تا قرآن را از مهجوریت درآوریم و آن را در همه ابعاد زندگی، محور علمی و عملی خود قرار دهیم و رضایت پیامبر عزیز اسلام(ص) را جلب کنیم.

لازم است بدانیم که نخواندن قرآن، ترجیح غیر قرآن بر آن، محور قرار ندادن آن، تدبر نکردن در آن، تعلیم ندادنش، به دیگران و عمل نکردن به آن، از مصادیق مهجور قرار دادن قرآن است. حتی اگر کسی قرآن را فرا بگیرد ولی ان را کنار بگذارد و به آن نگاه نکند و تعهدی نسبت به آن نداشته باشد، او نیز قرآن را مهجور کرده است.6

8-اقرار برخی بزرگان درباره مهجوریت قرآن

ملاصدرا در مقدمه تفسیر سوره مبارکه واقعه می گوید: «بسیار به مطالعه کتب حکما پرداختم تا آنجا که گمان کردم کسی هستم؛ ولی وقتی کمی بصیرت پیدا کردم، خودم را از علوم واقعی خالی دیدم. در آخر عمر که به فکر افتادم به سراغ تدبر در قرآن و روایات محمد و آل محمد(ص) بروم، یقین پیدا کردم که در طول عمر، کارم بی اساس بوده است، زیرا به جای نشستن در نور، در سایه ایستاده بودم!

از غصه جانم آتش گرفت و قلبم شعله کشید، تا وقتی که رحمت الهی دستم را گرفت و مرا با اسرار قرآن آشنا کرد و شروع به تفسیر و تدبر در قرآن کردم. درِ خانه وحی را کوبیدم، درها باز شد، پرده ها کنار رفت و دیدم که فرشتگان به من می گویند: «سلامٌ عـَلیکُم طِبتُم فادخـُلوُها خالدین».7

فیض کاشانی در رساله الانصاف می گوید: «کتاب ها و رساله ها نوشتم، تحقیقاتی کردم ولی در هیچ یک از علوم، دوایی برای دردم و آبی برای عطشم نیافتم. بر خود ترسیدم و به سوی خدا فرار و انابه کردم تا خداوند مرا از طریق تعمق در قرآن و حدیث هدایت کرد.»

امام خمینی(ره) در گفتاری از اینکه تمام عمر خود را در راه قرآن صرف نکرده، تاسف می خورد و به حوزه ها و دانشگاه ها سفارش می کند که قرآن و ابعاد گوناگون آن را در همه رشته ها، مقدص اصلی قرار دهند تا مبادا در آخر عمر، بر ایام جوانی خود تاسف بخورند.9

پی نوشت:
1-«صُحُفًا مُّطَهَّرَةً»، سوره بینه، آیه 2؛
2-کنزالدقائق، ج1،ص4؛
3-کمال الدین و تمام النعمه، ج1، ص277؛
4-همان، ج2، ص267؛
5-الارشاد، ج2، ص386؛
6-التفسیر المنیر، ج19، ص5؛
7-سوره زمر، آیه 73؛
8-صحیفه نور، ج20، ص20.

برگرفته از پرتوی از آیه های مهدوی، محسن قرائتی به کوشش حسن ملایی

---

منبع: خبرگزاری شبستان