کاغذ سفید

کاغذ سفید دلش می خواست بچه ای روی او نقاشی بکشد. کاغذ سفید به آرزویش فکر می کرد که خودش را روی میز کلاس دید. بچه ای با مداد کنارش نشسته بود. خوشحال شد و گفت: چه خوب! به آرزویم رسیدم.

بچه با مدادش چند تا خط کج و کوله روی کاغذ سفید کشید. خوشش نیامد. اخم کرد. آن را مچاله کرد و توی سطل زباله انداخت.

سطل پر بود از کاغذهای خط خطی مچاله شده. آن ها به کاغذ سفید مچاله گفتند: تو هم مثل ما مچاله شدی، زباله شدی. کاغذ مچاله آن ها را دلداری داد و گفت: ناراحت نباشید، آرزوهای خوب داشته باشید.

یکی از کاغذهای مچاله گفت: پس من آرزو می کنم ما را به کارخانه ی بازیافت ببرند تا دوباره کاغذ نو بشویم. به درد بخور بشویم!

کاغذهای مچاله خوشحال شدند و گفتند: چه آرزوی خوبی! کاش این طور بشود!

مطالب مرتبط:
فسقلی
بی بو بی بی بو...
هیس! ساکت!
 
کودک و نوجوان تبیان
تنظیم:فهیمه امرالله- نویسنده: مصطفی رحماندوست