نذر مخصوص

پونه از ته کلاس پرسید:  نذر یعنی چه خانم معلم؟

همه بچه ها زدند زیر خنده. خانم معلم  به بچه ها اخم کرد و گفت: پرسیدن که خنده ندارد. نذر یعنی این که توی دلت تصمیم بگیری یک کار خوب برای خوش حال کردن خدا بکنی.

لیلا گفت: مثلا آش درست کنیم و به همه بدهیم.

کلاس شلوغ شد و هر کدام از بچه ها اسم یک غذایی را گفت. پونه ساکت ماند.

خانم معلم از او پرسید: تو نمی خواهی نذر بکنی؟

پونه گفت: چرا خیلی دوست دارم. ولی باید فکر کنم. دلم می خواهد یک نذر مخصوص بکنم.

روز بعد فقط پونه دست خالی به مدرسه آمد.  بقیه بچه ها با غذاهای جور واجور آمدند.
با کمک  خانم معلم غذاها را توی ظرف های کوچک یک بار مصرف ریختند.

به پارک رو به روی مدرسه رفتند. و آن ها را به مردم دادند. وقتی می خواستند به مدرسه برگردند خنم معلم با نگرانی پرسید: بچه ها پونه را ندیدید؟ همه دنبال پونه گشتند. ولی پیدایش نکردند. یک مرتبه او را دیدند که از ته پارک می آمد.

خانم معلم گفت: تو که نذر نداشتی چرا از هه دیرتر برگشتی؟

پونه خندید و گفت: چرا داشتم. یک نذر مخصوص.

آن وقت، کیسه ای بزرگ، توی دستش نشاند و گفت: دلم نمی خواست نگهبان پارک فکر کند که ما بچه ها وقتی نذر می کنیم، چه قدر شلخته ایم.

نذر کردم همه جا را تمیز کنم. فکر می کنید خدا از نذر من راضی باشد؟

خانم معلم لبخندی زد و به کیسه پونه نگاه کردکه پر از ظرف های کوچک یک بار مصرف بود.

مطالب مرتبط:
نذر مامان
دیگ کشان
روغن ریخته را نذر امام زاده کرده

کانال کودک و نوجوان تبیان
تنظیم شهرزاد فراهانی- منبع: رشد نو آموز