سه ماهی

یکی از آن ها عاقل بود و قبل از هر کاری فکر می کرد. یکی باهوش بود و وقتی مشکلی پیش می آمد برای حل آن مشکل چاره ای می اندیشید، اما ماهی سوم با آن دو فرق داشت. او هیچ وقت از فکرش استفاده نمی کرد. چون عقیده داشت اگر قرار باشد اتفاقی برایش بیفتد، می افتد و نمی تواند کاری انجام بدهد. یک روز، ماهی عاقل داشت در دریاچه شنا می کرد که صدایی شنید. خوب گوش کرد. صدا، صدای دو ماهیگیر بود.

اولی گفت: این دریاچه خیلی بزرگ است. حتماً ماهی های زیادی در آن زندگی می کنند.
دومی گفت: بله، پس بهتر است فردا برای ماهیگیری به این جا بیاییم.

ماهیگیرها از دریاچه دور شدند. ماهی عاقل هم شناکنان خودش را به دوستانش رساند و همه چیز را گفت. بعد، از آن ها خواست تا از آبراهی که به دریاچه دیگر می رسید فرار کنند. ماهیِ باهوش گفت: دوست خوبم. من از این جا نمی روم، اما اگر ماهیگیرها آمدند و برایم مشکلی پیش آمد برای نجات خودم فکر می کنم.

ماهی سوم گفت: اما من از این جا تکان نمی خورم. من این جا به دنیا آمده ام و بزرگ شده ام. من این جا می مانم. هر چه قرار باشد اتفاق بیفتد می افتد و از دست ما هم کاری ساخته نیست.

ماهی عاقل خود را به آبراه رساند و به سوی دریاچه دیگر حرکت کرد، اما آن دو ماهی در دریاچه ماندند. فردای آن روز، خورشید که از پشت کوه ها بیرون آمد، دو ماهیگیر خود را به دریاچه رساندند و تور را در آب پهن کردند.

آن دو ماهی که در دریاچه مانده بودند همراه ماهی های زیاد دیگری در تور گرفتار شدند. ماهیگیرها تور را به ساحل بردند. ماهی باهوش و زرنگ برای نجات خودش فکر کرد. او خودش را به مردن زد و ماهیگیرها که ماهی مرده نمی خواستند، او و دیگر ماهی های مرده را در ساحل انداختند. ماهی باهوش وقتی خود را در ساحل دید، هر طور بود جست و خیز کرد و خود را دوباره به دریاچه رساند. ماهی سوم که هیچ وقت از فکرش استفاده نکرده بود در تور پایین و بالا می پرید، اما دیگر دیر شده بود و راهی برای نجات نداشت. ماهیگیرها او و بقیه ماهی ها را برای فروش با خودشان بردند.

مطالب مرتبط:
رویا
من یک شتر هستم
یک دانه گندم
 
کودک و نوجوان تبیان
تنظیم: فهیمه امرالله-منبع: قصه های شیرین و دلنشین (کلیله و دمنه)