مباهله

مسیحیان شهر نجران به دیدار رسول خدا (ص) آمده بودند. آن ها با دیدن پیامبر فهمیدند که او همان کسی است که نام و اوصاف او را در انجیل دیده اند. با این حال از خاتم رسولان می خواستند که عیسی را پسر خدا بنامد.

پیامبر (ص) فرمود: عیسی بنده ای شایسته برای خداوند است و خداوند بزرگ مثل و مانندی ندارد. پافشاری مسیحیان نجران به جایی رسید که رسول خداوند به دستور پروردگارش آن ها را به «مباهله» فراخواند. قرار بر این شد که پیامبر فردای آن روز با عزیزانش روبروی مسیحیان قرار گیرد تا هر دو طرف با دعا و عبادت از خداوند بخواهندکه نفرین آن ها را درباره ی طرف مقابل قبول فرماید. با این نفرین هر گروهی که نابود می شد، دلیل بر حق بودن گروه باقی مانده آشکار می گردید.

آن شب پیشوای اهل نجران به همراهانش گفت: اگر فردا این مرد با جمعیت زیادی از یارانش حاضر گردید، بدانید که ما پیروز خواهیم شد. زیرا او به دعای خودش اعتماد و اعتقادی ندارد و می خواهد با نابود کردن خود و یارانش از سرزنش آن ها در امان بماند.

اما اگر او با تعداد اندکی از عزیزترین خانواده اش به میدان آمد بدانید که دعای او مستجاب خواهد شد و او یقیناً همان پیامبر موعود است. فردای آن شب پیامبر با امیرمومنان، فاطمه، حسن و حسین (ع) به محل ملاقات آمدند. رئیس نجرانیان فریاد زد: به مسیح سوگند چهره هایی را می بینم که اگر خدا را بخوانند دیگر یک مسیحی بر روی زمین باقی نخواهد ماند. آن ها از انجام مباهله یا نفرین خودداری کردند و پیامبر (ص) فرمود: اگر عادت و علاقه اینها به خوردن شراب و گوشت خوک نبود، به فرمان اسلام ایمان می آورند.
خصال، ص 576
الدرالمنثور، ج 2، ص 39

مطالب مرتبط:
هدیه
دعا برای همسایه
مهربانی خدا

کودک و نوجوان تبیان
تنظیم: فهیمه امرالله- منبع: کتاب مباهله