سینمای علمی تخیلی نشان میدهد چرا ساخت گوشیهای تاشوی سامسونگ رونق مییابد
چندی پیش خبر رسید که نمونه اولیه گوشی های تاشوی سامسونگ با ماهیتی علمی تخیلی رسما رونمایی شد. این موضوع در حالیست که در فیلمهای سینمایی و سریالهای تلویزیونی، گجتهای بینظیری با صفحه تاشو و خمشونده به چشم دیدهایم.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : شنبه 1397/09/03 ساعت 13:01
وجود این ابرازهای الکترونیکی و تخیلی در هالیوود باعث رشد و تکامل گوشیهای هوشمند و تبلتهای امروزی شده و چند دهه طول کشید تا بر اساس شواهد حاکم بر فیلمهای سینمایی، این گجتها در واقعیت هویت پیدا کنند.
برنامههای تلویزیونی و آثار علمی تخیلی در دنیای سینما، به ما مثالهای بسیار شفافی نشان میدهند که چرا گوشیهای تاشوی کمپانی سامسونگ و صفحه نمایش رولی شرکت الجی میتوانند یک تدبیر مناسب برای پیشرفت تکنولوژی در آینده نزدیک باشند.
واقعا ژانر علمی تخیلی از گذشته تا به امروز توانسته جهت تکامل تکنولوژی روز دنیا، مفید و به دردبخور ظاهر شود. بر اساس این آیندهنگریهای تخیلی، سه پیشبینی پیرامون این ادعا شکل میگیرد که این سه مورد بر اساس سه ویژگی منحصر به فرد دیده شده در فیلم و سریالهای ژانر علمی تخیلی، برداشت شده:
۱- بالاخره شما این قدرت را دارید یک گوشی هوشمند با ابعاد کوچک خریداری کنید و دغدغهتان بزرگی ابعاد صفحه نمایش نباشد.
۲- صفحه نمایشهای بزرگی که هیچوقت با آنها حال نکردهاید (به خاطر اندازه بیقوارهشان)، بالاخره به پایان راه خودشان میرسند و در ابعادی کوچکتر در دستان شما قرار میگیرند.
۳- شما همیشه قادر خواهید بود در صورت لزوم، این گجتها را با یک ابعاد و اندازه کامل در دست داشته باشید.
و اما این سه پیشبینی بر اساس کدام فیلم و سریال استنباط شده؟
این دستگاه بعید به نظر میرسد از تبلتهای امروزه بزرگتر ساخته شود. با این اوصاف از آنجایی که به راحتی از جیب درمیآید و به راحتی هم میتوان آن را حمل کرد، طراحی این گجتها میتواند رضایت سازندگان در کمپانیهای معتبری مثل سامسونگ را جلب کند. به همین خاطر، ساخت ابزاری در حد و اندازه گوشیهای هوشمند نظیر آنچه در وستورلد میبینیم، بیشتر به دردبخور خواهد بود تا اینکه دوباره این روزها با یک پدیده مشابه با سرفیس پرو یا آیپد پرو روبهرو شویم.
در تصویر متحرک بالا به تفاوتهای برنامهنویسی برنارد و دکتر فورد دقت کنید. دکتر فورد (آنتونی هاپکینز) ترجیح میدهد از دو صفحه برای امور خود استفاده کند، در حالیکه برنارد از هر سه صفحه استفاده میکند. به همین سبب سومین پیشبینی این یادداشت از این سریال جذاب و هیجانانگیز برداشت شده که بر اساس نیاز میتوان از قابلیتهای بیشتر یک تبلت استفاده کرد.
با این اوصاف در این یادداشت ترجیح میدهیم از طراحی این گوشی هوشمند در این ماجرا صحبت کنیم. چون در عین حال که اندازه کوچکی دارد، ظاهرا دردسر زیادی برای استفاده ندارد و صفحه نمایش نقلیاش به نظر میرسد کارآمد است. البته در واقعیت این گوشیهای هوشمندِ نقلی، بیشتر به درد خانمها میخورد اما در هر صورت پیشبینی اول یادداشت از این فیلم برداشت شده.لبته نوزل در رابطه با این موضوع که چرا فیلمسازان به سمت استفاده از تصاویر هولوگرافیک نسبت به سطوح تاشو تمایل نشان میدهند، دلایلی در ذهن داشته که به طور خلاصه در ادامه به آن میپردازیم:
چالشبرانگیز بودن در نمایش: طراحی ساختار یک تبلت تاشو نسبت به یک صفحه چهارگوش و صاف، شاید خیلی سخت باشد و تلاش زیادی بطلبد. شکل گجت باید به گونهای باورنکردنی ترسیم شود و در مرحله بعدی این طراحی تخیلی توسط دوربین فیلمبرداری به درستی ضبط شده و در مرحله آخر، حرکات دست و پاهای بازیگر نیز به گونهای درست و متناسب با انیمیشن گجت انجام میشود.
باورپذیری: سازندههای فیلم مورد نظر مجبورند به این سوال مهم که چرا اصلا صفحه نمایشگر باید تاشو باشد، یک جواب درست و درمان بدهند. سپس کارشناسان تکنولوژی باید در هر قسمت از ماجراهای فیلم، تکنولوژی به کار رفته را تحلیل کنند چرا این نوع گجت در قصه، مورد استفاده قرار گرفته.
خوانایی سختتر: خمشدگی به معنایی دیگر موجب میشود تا فونت جملات به طرز قابل توجهی از حالت عادی خارج شود و به همین خاطر انتقال اطلاعات متنی توسط یک گجت هوشمند خمشونده، احتمالا دشوارتر خواهد شد.
توجیه اقتصادی در روایت: هر تکنولوژی جدید باید توجیه اقتصادی و به دنبال آن توجیه روایی (در سناریو) داشته باشد. به خصوص فیلمهای سینمایی با بودجه هنگفت که ریسک بالایی برای موفقیت در گیشه و از دید منتقدین به دنبال دارند. اگر استفاده از تکنولوژی مورد نظر توجیه خاصی نداشته باشد، به راحتی کنار گذاشته میشود. در هر صورت از دید نوزل، صفحه نمایشهای تاشو در مقایسه با تصاویر هولوگرافیک به خاطر رابط کاربری ساده، شاید جزو تکنولوژی به درد بخور روز دنیا نباشد.
از طرفی دیگر برای برداشت هر نما، دغدغه و نگرانی خاصی وجود دارد. اینکه واکنش کاراکتر و صفحهای که پشت زمینه میبینید باید با یکدیگر در انطباق باشند و به اصطلاح دو تصویر (پشت زمینه و جلوههای ویژه) به درستی سینک شوند.
در هر صورت هنوز از پاسخ به این جواب درماندهایم که آیا تکنولوژیهای به کار رفته در گوشی و تبلتهای هوشمند به دستگاههای تاشو ختم میشود یا این قابلیتهای تخیلی صرفا محدود به چند دهه است و در نهایت ما قادر خواهیم بود هولوگرامها را به صورت واقعی لمس کنیم. شما چه فکر میکنید؟ در آینده چه بر سر تکنولوژی و گجتهای الکترونیکی خواهد آمد؟
منبع:
برنامههای تلویزیونی و آثار علمی تخیلی در دنیای سینما، به ما مثالهای بسیار شفافی نشان میدهند که چرا گوشیهای تاشوی کمپانی سامسونگ و صفحه نمایش رولی شرکت الجی میتوانند یک تدبیر مناسب برای پیشرفت تکنولوژی در آینده نزدیک باشند.
واقعا ژانر علمی تخیلی از گذشته تا به امروز توانسته جهت تکامل تکنولوژی روز دنیا، مفید و به دردبخور ظاهر شود. بر اساس این آیندهنگریهای تخیلی، سه پیشبینی پیرامون این ادعا شکل میگیرد که این سه مورد بر اساس سه ویژگی منحصر به فرد دیده شده در فیلم و سریالهای ژانر علمی تخیلی، برداشت شده:
۱- بالاخره شما این قدرت را دارید یک گوشی هوشمند با ابعاد کوچک خریداری کنید و دغدغهتان بزرگی ابعاد صفحه نمایش نباشد.
۲- صفحه نمایشهای بزرگی که هیچوقت با آنها حال نکردهاید (به خاطر اندازه بیقوارهشان)، بالاخره به پایان راه خودشان میرسند و در ابعادی کوچکتر در دستان شما قرار میگیرند.
۳- شما همیشه قادر خواهید بود در صورت لزوم، این گجتها را با یک ابعاد و اندازه کامل در دست داشته باشید.
و اما این سه پیشبینی بر اساس کدام فیلم و سریال استنباط شده؟
سریال وست ورلد
برای شروع اجازه بدهید به دنیای سریال Westworld برویم. چرا که به نظر میرسد تبلتهای تاشوی سه بخشی موجود در سریال، به آنچه سامسونگ در واقعیت قرار است بسازد، شباهت زیادی دارد. در سریال وستورلد این گجت قابل حمل توسط کارمندان شرکت دِلوس، ظاهرا از تمام تواناییهای یک گوشی هوشمند یا تبلت امروزی بهره میبرد و صرفا قابلیتهای این گجت عجیب، صرفا به تغییر برنامهریزی روباتهای پارک وستورلد محدود نشده است. بر حسب پخش دو فصل از این سریال، میتوان از وجه شبه این گجت با گوشیهای هوشمند امروزی، به برقراری تماس تلفنی و موقعیتیاب مکانی اشاره کرد.این دستگاه بعید به نظر میرسد از تبلتهای امروزه بزرگتر ساخته شود. با این اوصاف از آنجایی که به راحتی از جیب درمیآید و به راحتی هم میتوان آن را حمل کرد، طراحی این گجتها میتواند رضایت سازندگان در کمپانیهای معتبری مثل سامسونگ را جلب کند. به همین خاطر، ساخت ابزاری در حد و اندازه گوشیهای هوشمند نظیر آنچه در وستورلد میبینیم، بیشتر به دردبخور خواهد بود تا اینکه دوباره این روزها با یک پدیده مشابه با سرفیس پرو یا آیپد پرو روبهرو شویم.
در تصویر متحرک بالا به تفاوتهای برنامهنویسی برنارد و دکتر فورد دقت کنید. دکتر فورد (آنتونی هاپکینز) ترجیح میدهد از دو صفحه برای امور خود استفاده کند، در حالیکه برنارد از هر سه صفحه استفاده میکند. به همین سبب سومین پیشبینی این یادداشت از این سریال جذاب و هیجانانگیز برداشت شده که بر اساس نیاز میتوان از قابلیتهای بیشتر یک تبلت استفاده کرد.
فیلم Looper
اگر خوره ژانر علمی تخیلی باشید، فکر نمیکنیم تماشای فیلم Looper را از دست داده باشید. رایان جانسون درست چند سال پیش از اکران فیلم آخرین جدای (The Last Jedi)، فیلم جذابی تحت عنوان لوپر را در ژانر علمی تخیلی میسازد که با استقبال بینظیر منتقدین و مخاطبین دنیای سینما همراه شد. ما در دنیای فیلم لوپر شاهد وجود تلفنهای خمشونده هستیم. این گوشی فوق هوشمند را خاطرتان نیست؟ ایرادی ندارد. چرا که در بیشتر نماهای فیلم، به صورت واضح از این وسیله به درستی رونمایی نمیشود.با این اوصاف در این یادداشت ترجیح میدهیم از طراحی این گوشی هوشمند در این ماجرا صحبت کنیم. چون در عین حال که اندازه کوچکی دارد، ظاهرا دردسر زیادی برای استفاده ندارد و صفحه نمایش نقلیاش به نظر میرسد کارآمد است. البته در واقعیت این گوشیهای هوشمندِ نقلی، بیشتر به درد خانمها میخورد اما در هر صورت پیشبینی اول یادداشت از این فیلم برداشت شده.لبته نوزل در رابطه با این موضوع که چرا فیلمسازان به سمت استفاده از تصاویر هولوگرافیک نسبت به سطوح تاشو تمایل نشان میدهند، دلایلی در ذهن داشته که به طور خلاصه در ادامه به آن میپردازیم:
چالشبرانگیز بودن در نمایش: طراحی ساختار یک تبلت تاشو نسبت به یک صفحه چهارگوش و صاف، شاید خیلی سخت باشد و تلاش زیادی بطلبد. شکل گجت باید به گونهای باورنکردنی ترسیم شود و در مرحله بعدی این طراحی تخیلی توسط دوربین فیلمبرداری به درستی ضبط شده و در مرحله آخر، حرکات دست و پاهای بازیگر نیز به گونهای درست و متناسب با انیمیشن گجت انجام میشود.
باورپذیری: سازندههای فیلم مورد نظر مجبورند به این سوال مهم که چرا اصلا صفحه نمایشگر باید تاشو باشد، یک جواب درست و درمان بدهند. سپس کارشناسان تکنولوژی باید در هر قسمت از ماجراهای فیلم، تکنولوژی به کار رفته را تحلیل کنند چرا این نوع گجت در قصه، مورد استفاده قرار گرفته.
خوانایی سختتر: خمشدگی به معنایی دیگر موجب میشود تا فونت جملات به طرز قابل توجهی از حالت عادی خارج شود و به همین خاطر انتقال اطلاعات متنی توسط یک گجت هوشمند خمشونده، احتمالا دشوارتر خواهد شد.
توجیه اقتصادی در روایت: هر تکنولوژی جدید باید توجیه اقتصادی و به دنبال آن توجیه روایی (در سناریو) داشته باشد. به خصوص فیلمهای سینمایی با بودجه هنگفت که ریسک بالایی برای موفقیت در گیشه و از دید منتقدین به دنبال دارند. اگر استفاده از تکنولوژی مورد نظر توجیه خاصی نداشته باشد، به راحتی کنار گذاشته میشود. در هر صورت از دید نوزل، صفحه نمایشهای تاشو در مقایسه با تصاویر هولوگرافیک به خاطر رابط کاربری ساده، شاید جزو تکنولوژی به درد بخور روز دنیا نباشد.
از طرفی دیگر برای برداشت هر نما، دغدغه و نگرانی خاصی وجود دارد. اینکه واکنش کاراکتر و صفحهای که پشت زمینه میبینید باید با یکدیگر در انطباق باشند و به اصطلاح دو تصویر (پشت زمینه و جلوههای ویژه) به درستی سینک شوند.
در هر صورت هنوز از پاسخ به این جواب درماندهایم که آیا تکنولوژیهای به کار رفته در گوشی و تبلتهای هوشمند به دستگاههای تاشو ختم میشود یا این قابلیتهای تخیلی صرفا محدود به چند دهه است و در نهایت ما قادر خواهیم بود هولوگرامها را به صورت واقعی لمس کنیم. شما چه فکر میکنید؟ در آینده چه بر سر تکنولوژی و گجتهای الکترونیکی خواهد آمد؟
منبع: