داوود فتحعلی‌بیگی :
رسانه ملی درباره بریز و بپاش تئاترهای میدانی هم طرح سؤال کند
صرف بودجه برای روی صحنه بردن نمایش‌های میدانی با واکنش یک بازیگر پیشکسوت مواجه شد و وی از مدیران رسانه ملی خواست درباره بودجه این نمایش‌ها هم طرح سؤال کنند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : چهارشنبه 1397/08/23 ساعت 10:45
تعزیه و نمایش‌های آیینی و میدانی در تئاتر ما همواره حضور کمرنگی داشته است. همه پیشکسوتان و هنرمندان بر بار دراماتیک و توانایی که این مقوله برای اجرای نمایش‌های مختلف دارد، واقف هستند. اما آن تلاش و همتی که باید انجام شود، صورت نگرفته و در این سال‌ها تنها آثار انگشت‌شماری روی صحنه تئاتر با این موضوع اجرا شده است.
مهم‌ترین بخش این اعتراضات به مسائل مالی و بودجه‌ها برمی‌گردد
«فصل شیدایی» نام نمایش میدانی و چندرسانه‌ای است که در سال ١٣٩٤ با طراحی و کارگردانی سعید اسماعیلی در شهرهای مختلف روی صحنه رفت. نمایش «تنهاتر از مسیح» دیگر نمایش میدانی بود که مهرماه امسال در بوستان ولایت اجرا شد. تصوراتی که از گذشته وجود داشت با روی صحنه رفتن برخی از این نمایش‌ها نه‌تنها استقبال جامعه تئاتری را همراه خود نداشت، بلکه انتقادها و اعتراضات زیادی سمت نمایش‌های میدانی سرازیر شد. مهم‌ترین بخش این اعتراضات به مسائل مالی و بودجه‌هایی که برای این نمایش‌ها تخصیص داده می‌شود، برمی‌گردد و از آنجا که بیشتر این آثار با بودجه ارگان‌های دولتی ساخته می‌شوند، به‌تندی از جانب فعالان مستقل تئاتر مواخذه و حتی برخی اوقات محکوم به هدر دادن بیت‌المال می‌شوند.
معایب و مزایای حمایت‌های مادی از تئاترهای میدانی
اینکه انتقادات جامعه تئاتر نسبت به اختصاص حمایت‌های مالی از نمایش‌های میدانی به چه میزان با نگاه دفاع از حقوق صنف همراه است، جای سؤال دارد. زیرا برخی رسانه‌ها اعتراضات تئاتری‌ها را نسبت به صرف بودجه برای نمایش‌های میدانی، آغشته به خصومت شخصی کارگردان تئاتر می‌دادند. حال در رابطه با معایب و مزایای حمایت‌های مادی از تئاترهای میدانی با داود فتحعلی‌بیگی به گفت‌وگو پرداختیم.
چرا رسانه ملی طرح سؤال نمی‌کند؟
داوود فتحعلی‌بیگی از فعالان عرصه هنرهای نمایشی کشور، در واکنش به بودجه‌ای که توسط ارگان‌ها برای راه‌اندازی نمایش‌های میدانی داده می‌شود، گفت: اینکه کلی بودجه صرف می‌کنند و شویی به نام نمایش میدانی راه می‌اندازند به خلق کدام اثر ماندگار منجر شده؟ تازه بلیت‌فروشی هم ندارند و رایگان اجرا می‌کنند، اما کدام مخاطب بوده که به تماشای این آثار رفته و بعد از آن تفکرش دستخوش تحول شده است؟
این بازیگر پیشکسوت ادامه داد: جای سؤال است که اغلب نمایش‌های میدانی را هم به کسانی واگذار می‌کنند که فاقد صلاحیت اجرا هستند. چرا سراغ آدم‌های صاحب صلاحیت نمی‌روند؟ آیا جز این است که نخبگان تئاتر تن به توصیه‌های آقایان نمی‌دهند و اعتقادات خود را با پول‌های هنگفت تاخت نمی‌زنند؟ چرا رسانه ملی در این باره طرح سؤال نمی‌کند؟
آیا مجریان نمایش‌های میدانی فقط یک شب را بدون دستمزد کار می‌کنند؟
فتحعلی‌بیگی که سابقه سال‌ها فعالیت در نمایش‌های آیینی را داشته است، تأکید کرد: ما میراثی به نام تعزیه داریم که اتفاقاً نمایش میدانی است و طی صدها سال بدون بریز و بپاش مخاطب داشته است. آن‌ها که تعزیه‌خوان بودند به عشق امام حسین (ع) و بدون هیچ چشمداشت مالی فعالیت می‌کردند. کدام تعزیه‌خوانی را سراغ دارید که برای کسب درآمد به این حرفه روی آورده باشد؟ آیا مجریان نمایش‌های میدانی فقط یک شب را بدون دستمزد کار می‌کنند؟ کدام یک از عوامل نمایش‌های ارگانی اخیر بدون دریافت دستمزد مشغول کارند؟
درآمدزایی در تعزیه
بازیگر فیلم «کتاب قانون» درباره اهمیت نمایش‌های آیینی عنوان کرد: اگر می‌خواهند بیت‌المال تلف نشود به‌جای سروصدا کردن حول نمایش‌های میدانی، مکانی ثابت برای تعزیه بسازند که سال در دوازده ماه برنامه داشته باشد. در آن صورت است که هم به‌واسطه حضور مخاطبان، تعزیه به درآمدزایی می‌رسد و هم کلی توریست محو فرهنگ آیینی ما خواهد شد.
با ورود ارگان‌ها به حیطه تئاتر مخالف نیستم
داوود فتحعلی‌بیگی با اعلام اینکه «من با ورود ارگان‌ها به حیطه تئاتر مخالف نیستم»، بیان کرد: بیت‌المال را جایی خرج کنند که به درد بخورد. در حوزه مباحث دینی ارگان‌ها خیلی اشتباه داشته‌اند، چون برای تبیین مفاهیم دینی در هنر به سراغ متخصصان نرفته‌اند. اگر می‌خواهند نام نیک از آن‌ها بماند یک بار هم که شده بودجه‌ها را از طریق متخصصان خرج کنند.
منبع : خبرگزاری ایرنا
