المپیاد جنگ دارا و ندارها
نخستین دوره رقابتهای المپیاد ورزشی ایرانیان در حالی روزهای پایانی خود را در شهرهای مختلف كشور سپری میكند كه با نگاهی به رنكینگ مدالها و عملكرد ورزش کاران مختلف در آن درمییابیم كه این مسابقات جنگ دارا و ندارهاست.
هر چند با شروع این پیكارها به طور غیررسمی از 20 مرداد ماه در اصفهان ورزشکاران شهرستانی در نتیجهگیری موفق عمل كرده به طوری كه مازندران در كمال تعجب در صدر جدول قرار گرفت اما با شروع مسابقات پس از افتتاحیه رسمی و درگیر شدن همزمان 9 استان برای برگزاری این رقابتها مشخص شد هنوز بسیاری از پتانسیلهای ورزشی كشور به طور بالفعل و بالقوه در تهران جمع شه است و به رغم ساخت و سازهای فراوان در شهرستانها طی شالهای اخیر درمییابیم ورزشكاران پایتختنشین كه البته بسیاری از آنها مهاجران شهرستانی هستند از وضعیت بهتری نسبت به دیگر استانها در امر بهرهگیری از امكانات و دانش روز برخوردارند.
ماراتن برگزاری تقریبا یك ماهه المپیاد ورزشی ایرانیان آن هم فقط در رده سنی بزرگسالان جدای از مسائل اجرایی و برنامهریزی آن به دلیل طولانی بودن و بالطبع فرسایشی شدن آن تا حدودی نفس مسوولان برگزاری آن را گرفت. از طرفی عدم آمادگی و شاید آشنایی برخی مسوولان استانها در برگزاری و اداره مسابقات تا حدودی بینظمی و تفاوت نظر های سلیقههای را با خود به وجود آورد كه قطعا مدنظر مسوولان سازمان تربیت بدنی قرار خواهد گرفت. در واقع میتوان برگزاری این مسابقات را تمرین كوچكی برای برنامهریزی، تقسیم بودجه، هماهنگی، ایجاد نظم و انضباط، شناخت نقاط ضعف و قوتها و دهها موارد دیگر دانست كه باعث میشود تا در یك قدم بالاتر ضمن شناخت توانایی مدیریتی و اجرایی خود برای میزبانی مسابقات كشورهای اسلامی آماده شویم.
در واقع المپیاد در بعد كلی داشتهها و نداشتههای ورزش ما را رو كرد تا از این پس مسوولان سازمان و كمیته ملی المپیك با بررسی گزارش كارشناسان و تجارب به دست آمده در این مسابقات به ترمیم بسیاری از نقاط ضعف خود بپردازند. بدون تردید تجارب نرمافزاری و سختافزاری این پیكارها باعث خواهد شد تا مسوولان سازمان تربیت بدنی در برخی از برنامههای آینده خود تجدید نظر و همچنین برای دستیابی به بعضی دیگر از اهداف خود به فعالیتشان شتاب دهند. این پیكارها حتی ممكن است در آینده باعث ایجاد تغییراتی در راس مدیریت ورزشی برخی استانها و تقسیم بودجه و ارائه امكانات به آنها شود.
یكی از نكات جالب و قابل توجه این مسابقات توجه مسوولان سیاسی و دولتی استانها به وضعیت ورزشی نواحی خود است به نحوی كه بسیاری از نمایندگان مجلس در شهرستانهای مختلف كه در گذشته هر چند در صدد افزایش امكانات ورزشی استان بودهاند اما كمتر فرصتی برای پیگیری مسائل ورزشی آن در سطح قهرمانی داشتهاند حال با حساسیت لازم عملكرد ورزشی نمایندگان خود را در المپیاد پیگیری و نسبت به برخی از نتایج حاصله حساسیت نشان میدهند. در واقع المپیاد ورزشی ایرانیان باعث ایجاد جهش عظیمی در سطوح ورزشی و مدیریتی استانها و حتی علاقهمندان به ورزش شده است چرا كه هر چند برخی استانهایی كه تازه مستقل شدهاند فرصتی برای توجه به امر ورزش قهرمانی و همگانی نداشتهاند و بالطبع قابل پیشبینی است كه نتوانند در این پیكارها به طور شایسته ظاهر شوند و انتظاری از آنها نمی رفت اما عملكرد ضعیف بعضی دیگر از استانها با توجه به قدمت تاریخی و حتی سابقه قهرمانپروری در گذشته بیانگر آن است كه تربیت بدنی و یا هیأتهای ورزشی آنها حال یا به دلیل كمبود بودجه و امكانات و یا بنا به دلایل دیگری برنامه جامعی برای ارتقای ورزش در بین مردم استان خود نداشتهاند. همچنین در صدر قرار گرفتن تهران، اصفهان، مازندران، كرمانشاه و خراسان رضوی در رنكینگ مدالها، حائز چند نكته است كه مهمترین آن تراكم جمعیتی، وضعیت مطلوب امكانات، در مركزیت قرار گرفتن نسبت به استانهای مجاور، سابقه تاریخی در امر قهرمانپروری و پشتوانهسازی لازم در امر ورزش، وضع اقتصادی و دهها موارد دیگر است. در واقع المپیاد ورزشی ایرانیان داشتهها و نداشتههای ورزش استانها در جزء و ورزش كشور را در كل رو كرد. مسابقاتی كه قطعا نتایج آن و بررسی عملكرد استانها تأثیر بسزایی در برنامهریزی آینده مسوولان سازمان تربیت بدنی، مدیر كل استانها و هیأتها خواهد داشت. المپیاد شوكی بود كه نه فقط مدیر كل تربیت بدنی استانها و هیأتهای ورزشی فدراسیونها بلكه مسوولان سازمان را به حركت واداشت.
نكته پایانی آنكه مسوولان سازمان تربیت بدنی در اظهارات صریح خود بارها اعلام داشتهاند كه از سال آینده المپیاد را در سه رده سنی نوجوانان ، جوانان و بزرگسالان برگزار میكنند، اما طولانی و فرسایشی شدن این پیكارها آن هم در رده بزرگسالان و همچنین بضاعت موجود در ورزش كشور و درگیری فدراسیونها با مسابقات برونمرزی شاید مانع از آن شود كه این پیكارها هر ساله آن هم در سه رده سنی برگزار شود