تبیان، دستیار زندگی

اجازه بدهید کودکان تجربه کنند

چرا سختی و ناکامی برای کودکان لازم است

وقتی والدین می شنوند که لازم است فرزندانشان گاهی در معرض ناکامی و سختی قرار گیرند از این مسئله نگران می شوند و می گویند چون خودم در سختی بزرگ شدم دوست دارم فرزندم زندگی راحتی داشته باشد. اما آیا این فرضیه ذهنی پدر و مادرها درست است؟
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تبعیض های رفتاری در تربیت کودک

روزی سوراخ کوچکی در یک پیله ظاهر شد. شخصی نشسته بود و ساعتها تقلای پروانه برای بیرون آمدن از سوراخ کوچک پیله را تماشا می‌کرد. آنگاه که تقلای پروانه متوقف شد و به نظر می‌رسید خسته شده و دیگر نمی تواند تلاشش را ادامه دهد؛ آن شخص مصمم شد به پروانه کمک کند و با برش قیچی سوراخ پیله را گشاد کرد. پروانه به راحتی از پیله خارج شد، اما جثه اش ضعیف و بالهایش چروکیده بودند. آن شخص به تماشای پروانه ادامه داد.  انتظار داشت پر پروانه گسترده و محکم شود و از جثه او محافظت کند. اما چنین نشد و ناچار شد همه عمر را روی زمین بخزد و هرگز نتوانست با بالهایش پرواز کند. آن شخص نفهمید که محدودیت پیله و تقلا برای خارج شدن از سوراخ ریز را خدا برای پروانه قرار داده بود تا به آن وسیله مایعی از بدنش ترشح شود و پس از خروج از پیله بتواند پرواز کند.

وقتی والدین می شنوند که لازم است فرزندانشان گاهی در معرض ناکامی و سختی  قرار گیرند از این مسئله نگران می شوند و می گویند چون خودم در سختی بزرگ شدم دوست دارم فرزندم زندگی راحتی داشته باشد و هر آنچه که خودم نداشتم را برای او مهیا می کنم تا احساس ناراحتی نداشته باشد؛ یعنی همان شرایطی که به آنان کمک کرد تا بتوانند خود را بهتر نشان دهند را از کودکانشان دریغ می کنند. کمک و حمایتهای زیاد و بی موقع آنها را مانند پروانه یک عمر از کار  و فعالیت می اندازد.

چرا سختی لازم است؟

زمانیکه کودکان در معرض ناکامی و سختیهای در حد توان خود قرار می گیرند شروع به فکر کردن برای حل مسئله می کنند. در عین حل کردن مسئله تجربه خود را در موقعیتهای مختلف افزایش می دهند، علاوه براین به یک حل کننده خوب مسئله تبدیل می شوند و زمانیکه در موقعیتهای مشابه قرار می گیرند به راحتی می توانند به آن مشکل پاسخ بدهند.

شاید تا کنون دیده باشید که برخی بچه ها در مقابل مشکلات تحمل بیشتری دارند و سریع تر دست به عمل می زنند اینها کودکانی هستند که مسائل مربوط به خود را حل کردند.

گاهی والدین تصور می کنند وقتی که گفته می شود کودک نیاز به سختی یا ناکامی دارد، یعنی آنها را تنها و نسبت به فرزندشان بی توجه شوند. اجازه قرار دادن کودک در سختی با بی توجهی و تنها گذاشتن آنها دو مقوله کاملا جدا از هم می باشد. زمانیکه شما کودک را در معرض سختی قرار می‌دهید حواستان به آنها هست و سعی می کنید مسائل تربیتی را در مورد آنها اعمال و در موقع نیاز از آنها حمایت کنید. 

برداشت کودک این نیست که شما به آنها توجهی ندارید در حالیکه بی توجهی موجب می شود تا کودک در درون خود احساس تنهایی و ناراحتی از اینکه والدین او مراقبش نیستند، داشته باشد. در قرار دادن فرزند در معرض سختی هدف تربیتی  نهفته است که فرزندتان را در دوران بزرگسالی تبدیل به انسان قوی تر میکند زیرا زمانیکه افراد مسئله خود را حل می کنند وقتی در معرض آن قرار می گیرند شکننده نیستند و حتی مقاوم تر و انعطاف پذیرتر از خود واکنش نشان می دهند. در حالیکه کسانی که مسائل آنها مداوم توسط دیگران حل می شود در برابر مشکلات ضعیف تر هستند و تحمل خود را در برابر ناملایمات سریعتر از دست می دهند و شکننده ترند.

زماینکه هدفمند فرزندتان را در معرض مشکلات قرار می دهید می توانید در شرایط لازم او را مشورت و راهنمایی  کنید بدون اینکه حل کننده مسئله فرزندتان شوید.
گفتگو در مورد مسائل مختلف با فرزندتان، تنها نبودن در برابر مشکلات را به انتقال میدهید و می داند مسئول حل مشکلات خود اوست ولی هر جا که لازم باشد شما در کنار او هستید. چنین کودکانی از درون به تواناییهای خود بیشتر باور دارند و چه چیزی مهمتر از این مسئله که کودک اعتماد به نفس و کارآیی لازم را در مسائل خود داشته باشد. این کودکان به مرور زمان یاد می گیرند برای حل مشکلات خود چطور با محیط اطراف خود ارتباط برقرار کنند.

ناکامی و سختی بر اساس سن کودکان متفاوت است و از  هر نوع و جنسی می تواند باشد. به عنوان مثال  خریدن وسایل، ارتباط با دوستان، اقوام و حل کردن مشکلات با همسالان، چگونگی حل مسائلی که در مدرسه پیش می آید، چگونگی برآوردن کردن خواسته های والدین، معلمها و خواسته های خود و مسئولیتهای او در خانه و مدرسه و غیره ... باشد. بنابراین قرار گرفتن در معرض ناکامی و سختیها به گستردگی ابعاد زندگی در حد سن، تحمل و شرایط کودک و نوجوان می تواند متغییر باشد. مهم این است که شما تصمیم بگیرید از دوران کودکی تا بزرگسالی به فرزندتان کمک کنید تا شخصیت و جوهر اصلی او بعنوان فردی مقاوم، مستقل، مسئول، با تجربه، سالم، شاد، با همت و پشتکار پرورش یابد.




مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.