آسان‌ترین وسیله برای رسیدن به اوج تقرب، چیست؟

خدا ما را برای رسیدن به اوج شکوفایی، لذت، معنویت و تقرب آفریده و این راه «آسان» است. اگر سخت بود ما حق داشتیم اعتراض کنیم که «ما نمی‌توانیم این مسیر را طی کنیم؛ چون خیلی سخت است!»

شاید راه تقرب، به‌ظاهر آسان نباشد و دین‌داری، سخت به‌نظر برسد، اما یک قسمت دین هست که آسان‌ترین و پُرسودترین قسمت دین است؛ به‌حدی که اگر به اوج تقرب نرسیم، به‌خاطر تنبلی خودمان است نه سختیِ راه!

یک عامل کلیدی وجود دارد که اگر آن را درست پیاده کنی، به آسانی، به اوج تقرب می‌رسی، سختی‌هایت کم و شیرین می‌شود و شیرینی‌هایت مضاعف می‌شود؛ این عامل کلیدی «نیّت» است؛ یعنی اینکه با نیّت و قلب خودت، کار کنی.

مثلاً نیّت کن: «خدایا می‌خواهم نیمه‌شب‌ها زمین را با مناجات خودم چراغانی کنم...» تو صادقانه نیّت کن، تا خدا سحرها برای نماز شب بیدارت کند و توفیقش را به تو بدهد.

اگر با اعماق وجودت از خدا بخواهی، خدا خواسته‌ات را رد نمی‌کند؛ اگر هم در این دنیا خواستۀ تو را ندهد، در عالم آخرت جبران می‌کند یا اینکه به فرزندانت عنایت می‌کند.

نیّت ما واقعاً برای خدا مهم است، اما بدبختیِ بزرگ ما این است که از دلِ خودمان کم استفاده می‌کنیم! وقتی می‌خواهی نیّت خودت را درست کنی، شیطان می‌گوید: «خیال می‌کنی عارف هستی؟! این حرف‌ها به تو نیامده!» ما هم این سوءظن را-که شیطان در ما ایجاد می‌کند- می‌پذیریم و از نیّت خوبمان عقب‌نشینی می‌کنیم!

هرکسی به جایی نرسیده، یقیناً خودش نخواسته، کم خواسته، یا در لحظات حساس، عمیقاً نخواسته است! شما فکر می‌کنید آقای بهجت(ره) چگونه به آن مقام رسیده است؟! با نیّت! حضرت امام(ره) که مسیر تاریخ را تغییر داد، چه‌کار کرده بود؟ صادقانه نیّت کرده بود؛ بقیۀ کارها را خدا برایش فراهم کرد.

برای عارف‌شدن مهم نیست، چه شغلی داشته باشی؛ نیّت تو مهم است! مراقب نیّت خودت باش، نیّت خودت را صاف و خالص کن، آن‌وقت اگر خیاط باشی، مثل «رجب‌علی خیاط» می‌شوی و اگر آهنگر باشی، مثل «سیدهاشم حدّاد» می‌شوی.

---

منبع :
کانال علیرضا پناهیان/عمود۲۸۶ | موکب امام رضا(ع)-۹۷.۸.۱