موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

يكبار نه دوبار نه بار دگر شنيد از بسكه آيه‏هاى على دلنواز بود گيرم كسى نبود تماشاى او كند اين جلوه در غناى خود آيينه ساز بود

شهره شده ميان عرب تک سواري ات آوازه هاي صاعقه‌ي ذوالفقاري ات

نوشته شده در عرش خدا با قلم حيدر كرار خدا خلق نمودست زمين را و زمان را زغبار حرم حيدر كرار بهشت و همه آنچه در آن هست فداي غبار قدم حيدر كرار بود خشم خدا برلب تيغ دودم حيدر كرار

تاریخ مثل ساقی کوثر نداشته است اعجاز خلقت است و برابر نداشته است وقت طواف دور حرم فکر می کنم این خانه بی دلیل ترک برنداشته است

در دست نبي دست تو يا دست خدا بود حق داشت محمد که چنین مست خدا بود

امشب هوای باغ نگاهم بهاری است واژه به واژه کار دلم بیقراری است باران و رود و چشمه و دریا قلم شدند برگ درخت و بال ملک دفترم شدند

وقت معراج جز علی چه کسی جا به دوش فرشته‌ها دارد یا کدامین بزرگ در دنیا دور خود اینقدر گدا دارد

از مشرق دستهاي پر مهر نبي خورشيد ولايت و امامت تابيد با شوق ملائك همه فرياد زدند « تا كور شود هر آنكه نتواند ديد»

خیل کبوتران جهان صف کشیده اند گلهای سرخ باغ جنان صف کشیده اند آیینه ها موازی هم، روبروی هم با عشق آفتاب نهان صف کشیده اند

امام صادق (عليه السلام) فرمود: هنگامى كه شب قدر فرا رسد، در آن (شب ) هر (گونه ) كارى (به نحوى ) استوار فيصله مى يابد؛ در آن شب از درون عرش ، منادى ندا در خواهد داد كه : خداوند، كسى را كه در اين شب ، قبر حسين (عليه السلام ) را زيارت كند، خواهد بخشيد

از امام زين العابدين (عليه السلام ) روايت شده كه فرمود: خدا به رسول خود محمد (صلى الله عليه و آله و سلم ) گفت : آيا مى دانى براى چه شب قدر از هزار ماه برتر است ؟ اظهار داشت : نه . خداوند فرمود: براى اين كه در اين شب ، فرشتگان و روح به اذن بارى تعالى ...

هيچ يك از شما نبايد در مقام حاجت خواهى از خدا بر آيد، مگر اين كه نخست به تمجيد و ثناى خدا و درود فرستادن بر پيامبر با كرامت اسلام (صلى الله عليه و آله و سلم ) بپردازد و سپس از پروردگار خود، حاجتهايش ‍ را مسئلت نمايد

شبى كه تلاوت قرآن (هر قدر ميسور باشد) در آن شب ، بهترين ذكر است، به خصوص تلاوت سوره هاى ((يس ))، ((عنكبوت ))، ((روم ))، ((دخان ))

يا ايها الذين آمنوا اتقوا الله و ابتغوا اليه الوسيلة ؛(1) اى ايمان آورندگان ! از خدا پروا نموده و وسيله اى براى رسيدن به او بجوييد.

على «رحمت‏خدا» است. و چه شيرين ست‏سخن حق كه مى‏فرمايد: «قل بفضل الله و برحمته فبذلك فليفرحوا هو خير ما يجمعون، بگو به فضل خدا و به رحمتش اميداور باشند و اين سان خرسند شوند كه اين بهتر است از آنچه جمع مى‏كنند.» ابن عباس مى‏گويد: مقصود از فضل الله ....

على «نعيم‏» است، همان نعمت‏بزرگى كه خداوند در روز رستاخيز بى‏گمان از ما سؤال مى‏كند كه آيا شكر اين نعمت را به جاى آورديم يا نه «ثم لتسالن يومئذ عن النعيم‏» كه شكرانه اين نعمت‏بزرگ، فقط در پيروى كردن و تبعيت از على و اولاد على محقق مى‏شود و لاغير

امشب این دل یاد مولا می کند لیلة القـدر است و احیا می کند بشنو ای گـوش دلها بی صدا نغمه ی فـزت و رب الکعبه را

ناله كن اى دل به عزاى على گریه كن اى دیده براى على كعبه ز كف داده چو مولود خویش گشته سیه پوش عزاى على

علی آن شیر خدا شاه عرب الفتی داشته با این دل شب شب ز اسرار علی آگاه است دل شب محرم سر الله است

در خانه مولا نیست، یك خاطر شاد امشب آن قامت همچون سرو، از پاى فتاد امشب