ترانه جایگزین شعر معاصر شده است
شعر معاصر مدتی است از پوسته اصلی خود خارج و جای خود را به ترانه سپرده است.
رضا عبدالهی شاعر در گفت و گو با خبرنگار ادبی فارس گفت:بازار ترانهسرایی در كانونها و محافل ادبی همچنان گرم ولی از نظر عرضه ساختار و محتوا ضعیف و سرد است.
وی افزود: بعضی شاعران گویا مرزهای خود را گم كردهاند و تمایل به تحقیق و مطالعه ژانرهای ادبی را از خود نشان نمیدهند.
این شاعر با بیان اینكه تكرار، كلیشه و یكنواختی سر فصل سرودههای شاعران این نسل را رقم میزند، عنوان كرد: در كتابها و جراید داد سخن میدهند «سخن نو آر كه نو را حلاوتی است دگر» ولی با نوآوری و خلاقیت و مضامین تازه انگار فرسنگها فاصله هست و شاعران بی هدف در محافل ادبی حضور پیدا میكنند و بر روی صندلیهای انتظار ساكت مینشینند و به دست و زبان یكدیگر نگاه میكنند و بی هدف از عشق و درد میسرایند.
عبدالهی تصریح كرد: فخامت و صلابت در شعر معاصر دیده نمیشود و معاصران به لحظه میاندیشند و آینده را نمیسازند. آنها زبان و قلم را وسیلهای برای خواستهها و دغدغههای شخصی بكار میبرند، حقیقت را قربانی مصلحت میكنند، معیاری به منظور اعتلای فضیلت برای ارزیابی آثار خود در نظر نمیگیرند، زبان را مانند اسب افسار گسیخته در سرزمین سرسبز پهناور شعر میدوانند.
وی به نقد شعر اشاره كرد و گفت: شاعران اعتقادی به نقد سالم و صالح ندارند و این ركود به وضوح در آثار بعضی از شعرا موج میزند و این پارامترها انگیزهای است كه در شعر معاصر تحول خاصی صورت نگرفته است. شعر معاصر همانطوری كه قبلا اشاره شد جای خود را به ترانه بخشیده است.
این شاعران دفاع مقدس با اشاره به اینكه جایگاه شعر معاصر بسیار رفیع و ارزشمند است اظهار داشت: نباید این جایگاه را كه سابقه درخشانی دارد خرد و ناچیز برشمرد. محتوای شعر دیروز عشق، وصال، هجران و تنهایی است اما محتوای شعر امروز كلاهبرداری، انتقام و بیحرمتی است.
عبدالهی خاطر نشان كرد: بیتفاوتی در روانی عبارت و سهلانگاشتن دستور زبان یكی از عواملی است كه باعث نزول كیفیت شعر معاصر شده است. در صورتی كه بكارگیری صحیح دستور زبان دلیل استواری زبان و فرهنگ و خلاف آن ستیز با یك سنت و آیین طبیعی است.
منبع : خبرگزاری فارس