آن ها تو را می بینند…

آنها تو را می بینند، اما به شیوه خودشان!

اشیاء، نور خورشید، چراغ، آتش یا مهتاب را که بر آن ها می تابد، باز می تابانند.

تقریباً همه حیوانات در مقابل نور، از خود واکنش نشان می دهند، اما همه آن ها چشم هایی شبیه چشم های ما ندارند. کرم خاکی چشم ندارد ولی در عوض، پوست بدنش به نور بسیار حساس است. هر چند چشم ها در حیوانات، ساختمان های متفاوتی دارند، اما در یک چیز مشترک هستند؛ همه این حیوانات از راه کشف و جمع آوری نور را می بینند.

اگر شما در تاریکی شب بیرون بروید، احتمالاً با اجسام زیادی برخورد خواهید کرد. اما بسیاری از حیوانات در تاریکی بدون هیچ مشکلی گردش می کنند. بسیاری از حیوانات مانند انسان ها، دو نوع سلول در چشم خود دارند: سلول های استوانه ای و سلول های مخروطی. سلول های استوانه ای برای تشخیص اشیا در تاریکی و سلول های مخروطی برای تشخیص رنگ ها، به دید  موجودات کمک می کنند.

بیش تر حیوانات برای یافتن غذا و پرهیز از به دام افتادن، به چشم احتیاج دارند. اما حیواناتی مانند اسفنج ها و شقایق های دریایی، چون طعم آن ها برای خوردن نامطبوع است، در نتیجه دشمنان کمی دارند و احتیاج به چشم ندارند.

حیواناتی مانند ماهی غار، که تمام عمر خود را در غار زندگی می کنند، به علت نبود نور، نیازی به چشم ندارند. ماهی غار با آن که چشم ندارد، ولی می تواند بدون برخورد با مانع شنا کند. این ماهی هنگام شنا، با ارزیابی اندازه فشار امواج آب، می تواند از موقعیت صخره ها و سنگ های سر راهش آگاه شود.

 دید دو چشمی، امکان هدف گیری بهتری را به جانور شکارچی می دهد. بعضی حیوانات در هر طرف سرشان یک چشم دارند. به این نوع دیدن، دید یک چشمی می گویند. دید یک چشمی به جانور کمک می کند که با یک چشم به جست و جوی غذا بپردازد و در همان زمان با چشم دیگر از وجود خطر آگاه شود.

قدرت بینایی یک چشم به بزرگی یا کوچکی آن نیست. اندازه چشم های عقاب با این که کوچک تر از چشم های انسان است، اما هشت برابر چشمان انسان توانایی تشخیص دارد. در میان حیوانات، بزرگ ترین چشم ها متعلق به ماهی مرکب غول پیکر است ، که قطر هر چشم آن به حدود 40 سانتی متر نیز می رسد، در حالی که قطر چشم بزرگ ترین نهنگ ، تنها حدود 10 سانتی متر است و قطر هر چشم انسان حدود 5/2 سانتی متر! قدرت بینایی، حتی به تعداد چشم هم نیست. چون عنکبوت ها با داشتن هشت چشم ، باز هم خوب نمی بینند!

حشرات نمی توانند چشم های خود را روی چیزی متمرکز کنند. بنابراین، آنها تصویرها را واضح نمی بینند. قدرت بینایی ما تقریباً هشت برابر قدرت بینایی حشرات است. پس چه طور گرفتن یک حشره این قدر سخت است؟! چشم های مرکب، بیش تر برای دیدن اجسام متحرک مفید هستند و حیوان را قادر می سازند که به سرعت طعمه اش را صید کند یا از محل خطر بگریزد.

برخی از حیوانات چشم های بزرگی دارند، اما از آن ها برای دیدن استفاده نمی کنند. به این چشم ها«چشم کاذب» می گویند.

این مطالب، تنها قسمتی از عجایب مربوط به چشم های حیوانات بود. از این به بعد، اگر به جنگل، دریا، کوه یا جاهای دیگری رفتی، حواست باشد، چشم های زیادی به تو نگاه می کنند، اما به شیوه خودشان!

برگرفته از ویژه نامه دوچرخه