مگر می شود که نباشی؟
قطعا همه ما، افراد مشهور زیادی را در زندگی می شناسیم که آدم های بسیاری از جمله خود ما به آنها علاقه داریم. فرض کنید این فرد مشهور را در خیابان ببینید، قطعا از دیدن او بسیار خوشحال می شوید، شاید به سمتش بروید و از او امضا بگیرید و یا با او عکس بیندازید. عکس را به افراد زیادی نشان می دهید و باعث افتخارتان است که با چنین فردی عکس گرفته اید.
(اصطلاحا برای کسی بمیریم که برای ما تب می کند). قطعا حاضریم برای این فرد کارهایی بکنیم که مورد رضایت اوست.
حال هر چقدر این شخص دارای شخصیت والاتری باشد، این رابطه برای ما دل پسندتر است. مثلا اگر متوجه شوید،همان شخص محبوب و مشهور،به شما علاقه مند است و نسبت به مشکلات شما حساس است و سعی در یاری رساندن به شما دارد،چقدر احساس غرور می کنید؟احتمالا حاضرید برای رضایت او کارهای زیادی انجام دهید و از خیلی چیزها،بگذرید.
حال اگر در این جهان کسی باشد که تمام نعمتهای مادی و معنوی ما به برکت وجود او باشد، کسی که خدا به واسطه او تمام نعمتهایش را به ما ارزانی داشته، کسی که به یک اشاره او، زمین و زمان به هم می ریزد و دوباره احیا می شود، کسی که در این جهان از همه برتر است، کسی که در اوج قله انسا نیت است و والاتر از او کسی نیست و ...!
اگر بنا به قدرت باشد، از او تواناتر کیست؟
اگر بنا به علم باشد، از او عالمتر کیست؟
اگر بنا به مهربانی باشد، از او دلسوزتر کیست؟
و اگر بنا به ....
آری چنین کسی واقعا بوده و هست، امام رضا علیه السلام محبت او نسبت به ما را، هم تراز محبت مادر نسبت به فرزند خویش توصیف کرده اند، مادر چگونه از فرزند کوچک خویش مراقبت می کند؟ چقدر نگران اوست؟ چقدر نسبت به او محبت دارد؟ چه میزان به او وابسته است؟ و چقدر ....
امام زمان ما چنین محبتی بلکه بیشتر را نسبت به ما دارند. برای ما وقت می گذارند، بدون آنکه بفهمیم برایمان دعا می کنند، مشکلات ما و ناراحتی های ما او را متأثر و نگران می کند. ولی ما جه کاری برای او انجام می دهیم؟
هیچ...
ما فقط در قید زندگی خود بوده ایم و هستیم. آنقدر دلمان را به این و آن قرض داده ایم، که اصلا جایی برای محبت او باقی نگذاشته ایم.
خیلی وقت است که فراموشش کرده ایم و برای رضای او کاری نکرده ایم، حتی یک سلام.
جداَ اگر کسی لایق محبت باشد، غیر از او کسی را سراغ داریم؟ او لایق این است که به خاطرش از هر دلبستگی بگذریم
.
پس حال که علاقه ی او به ما، مانند علاقه ی مادر به فرزند است و می دانیم که اگر به آن حضرت خدمتی کنیم و در حلقه دوستدارانش باشیم، چه لذت بزرگی را و چه سعادت ارزشمندی را بدست آورده ایم، دمی خود را از هیاهوی دنیا خلاص کنیم و به عشق حضرتش، گامی در جهت رضایت او برداریم و از هم اکنون،به زیبایی و گرامی بودن میلاد تنها نجات دهنده همه جهان،با او عهدی دوباره ببندیم و باور کنیم که زندگی هرگز بدون او نمی شود،چون او همه جا هست و نزدیکترین فرد،به قلب های همه ماست.بیائید دوباره صدایش بزنیم...برای همیشه و به او بگوئیم که مگر می شود که در دلهای ما نباشی مهدی جان!
سایت تبیان
بخش کودک و نوجوان
