کمک به بچه ها برای اتلاف وقت کمتر

خوشبختانه شما می توانید قبل از اینکه این عادت به یک عادت دراز مدت تبدیل شود با فکر در مورد آن چه پشت این اتفاق است و به کار گیری این استراتژی ها آن را در نطفه خفه کنید.

"من نمیخواهم انجامش بدهم"
بچه ها اغلب به این دلیل که اولویت هایشان با ما فرق دارد، ار انجام کارهای شان طفره می روند. بنابراین اگر لیست انجام کارهای فرزندتان شامل امتیاز در بازی مشت زنی و بازی اژدها در نت بوکش است، مطالعه تلفظ کلمات و نوشتن یادداشت های تبریک تولد بدون مشارکت شما انجام نمی شود.
چه کمکی می توانید بکنید: این که بخواهید کاری کنید که فرزندتان بخواهد فعالیتی را انجام دهد را فراموش کنید. چیزهایی مانند نمرات و رفتارهای خوب، برای بچه مدرسه ای ها مفاهیم انتزاعی ست و هیچ تغییری در آن به وجود نمی آید. دکتر ام کاپالکا، نویسنده ی کتاب "برای بچه های غیر قابل کنترل تان پدرو مادر خوبی باشید" پیشنهاد می کند: در عوض، با تغییر امتیازات بعد از انجام شدن کارها در لیست روزانه او، اولویت ها را مشخص کنید. به عنوان مثال؛ اگر می خواهید او فقط بعد از پایان تکالیفش، تلویزیون ببیند یا بازی کامپیوتری بکند، فرزندتان یاد خواهد گرفت که این ها امتیازاتی ست که بعد از انجام یک رفتار مسئولانه به او داده خواهد شد.

"من نمی توانم انجامش بدهم"
کلمه "نمی توانم" را به این راحتی نپذیرید، چیزی که واقعا پشت این نمی توانم وجود دارد را بفهمید. خصوصا اگر فعالیتی ست که او می تواند انجامش دهد مثلا تمیز کردن اتاق که وقتی از او می خواهید این کار را انجام دهد پاهایش را روی زمین می کشد چون فکر می کند کار سخت و بزرگی به او سپرده اید در حالی که او فقط نمی داند باید از کجا شروع کند. اما اگر او همیشه انجام تکالیفش را به تعویق می اندازد و به نظر می آید با کاری که باید انجام دهد بیش از حد کلنجار می رود، باید علتش را بررسی کنید. طبق گفته کاپالکا گاهی طفره رفتن از انجام کارهای مدرسه می تواند نشانه ای از یک مشکل بزرگتر مانند: مشکل در یادگیری باشد.
چه کمکی می توانید بکنید: ابتدا با معلم فرزندتان صحبت کنید. اگر مشکلات احتمالی یادگیری را برطرف کردید و "نمی توانم" به معنی "من انجام می دهم اما نمی فهمم" است دیگر مشکل به روش تدریس هم مربوط می شود. ریتا اِمت نویسنده ی کتاب "کودکان بازیگوش" می گوید: "به او نشان دهید که چگونه می تواند تکالیف بزرگ را به بخش های کوچک تقسیم کند". به جای گفتن "اتاقت را تمیز کن" به او کمک کنید همه ی کارهایی که باید انجام دهد را شناسایی کند مرتب کردن تخت، جمع کردن زباله ها، تمیز کردن دراور، و بعد از او بخواهید فقط روی یکی از آن ها متمرکز شده و آن را انجام دهد. امت می گوید: "به او بگویید بقیه ی کارها را نادیده بگیرد". "اگر لباس هایتان را جمع می کنید، زمان مناسبی برای مرتب کردن کتاب ها نیست". همین امر برای انجام تکالیف متعدد نیز صدق می کند: از او بخواهید یک فعالیت خاص را انجام دهد و تا تمام نشدنش بقیه تکالیفش را نادیده بگیرد.

"حالا بعدا انجامش می دهم"
بله، وقتی حوصله پسرتان سر جایش است به راحتی می پذیرد که لباس راحتی بپوشد و به رختخواب برود. واقعیت این است، وقتی بچه ها نسبت به کاری که قرار است انجام دهند هیچ حسی نداشته باشند (اهمیتی برای حرف شما قائل نباشند) به راحتی آن را به زمان دیگری موکول می کنند.
چه کمکی می توانید بکنید: به فرزندتان کمک کنید ضرب الاجل هایی را مشخص کند و برخی کارها را قبل از موعد تعیین شده انجام دهند. جوزف فِراری استاد روانشناسی در دانشگاه دِپال شیکاگو می گوید: "ما خیلی سریع برای کارهایی که دیر انجام شدند، تنبیه را انتخاب می کنیم اما اگر کاری زودتر از وقت تعیین شده انجام شود بلافاصله آن را تشویق نمی کنیم و جایزه ای برایش در نظر نمی گیریم". اگر پسرتان باید برای به رختخواب رفتن در ساعت 8 آماده باشد، اما 7:45 دقیقه آماده شده است، می توانید به او بگویید: ما امشب زمان اضافی برای کتاب خواندن داریم زیرا تو سریع تر از موعد مقرر آماده خوابیدن شدی". در نهایت او می آموزد، انجام کار در زمان تعیین شده خوب است اما زودتر انجام دادن از آن هم بهتر است.

"ممکن است اشتباه انجام دهم"
ممکن است فرزندتان از یادگیری یا انجام چیز جدید سر باز زند حتی چیزهایی که واقعا دوست دارد، زیرا او نگران این است که آن را اشتباه انجام دهد. بنابراین حتی اگر دخترتان به شما برای درس های موسیقی التماس می کند، اما باز هم ممکن است تمرین را به تعویق بیاندازد زیرا او فکر نمی کند بتواند به آن خوبی که فکر می کند و در واقع تصور می کند بنوازد.
چه کمکی می توانید بکنید: اِمت می گوید: "بگذارید فرزندتان بداند که اشتباه کردن بخشی از انجام کارهاست". "تلاش مهم است و قابل دستیابی ست و به معنای رسیدن به حد ایده آل نیست". هم چنین مطمئن شوید که شما خودتان به نتایج؛ بیشتر از فرآیند اهمیت نمی دهید. بر این نکته تاکید کنید در هر کاری که می خواهید انجام دهید، وارد شدن به آن در واقع رد شدن از نصف مسیر است.

به بچه ها کمک کنید زمانشان را مدیریت کنند
لورا استاک، متخصص مدیریت زمان در هایلند راچ در کلرادو می گوید: "شما باید به فرزندانتان بیاموزید که منظم باشند و زمانشان را مدیریت کنند اما نباید بخواهید که خیلی سفت و سخت باشند". در اینجا استراتژی هایی وجود دارد که روی سه فرزند 6، 8 و 12 ساله او جواب داده اند.
انتظارات مشخصی را تعیین کنید. یک نمودار از مسئولیت های روزانه فرزندتان در طول یک هفته چاپ کنید؛ از تمرین پیانو گرفته تا تمام کردن غذای داخل بشقاب. با این کار فرزندتان می داند که هر روز باید چه کاری انجام دهد. وقتی کارها انجام شدند، نمودار را چک کنید.
آن ها را تشویق کنید که اول سخت ترین کارها را انجام دهند. به آن ها بگویید قبل از صبحانه باید لباس خود را بپوشند و همیشه باید قبل از روشن شدن تلویزیون تکالیف شان را تمام کرده باشند.
کارها را برایشان راحت کنید. اگر فرزندتان برای آماده شدن در صبح مشکل دارد، یک چک لیست عکس دار از کارهایی که باید انجام دهد برایش ایجاد کنید. گاهی اوقات تشخیص به تعویق انداختن کار بسیار گیج کننده است.

مطالب مرتبط:
چطور در یادگیری ریاضی به بچه‌ ها کمک کنیم؟
به بچه‌ها کمک کنیم تا خودشان فکر کنند و تصمیم بگیرند

منبع: تیزلند