تبیان، دستیار زندگی

چگونگی از بین بردن نفرت بچه ها از مدرسه

بسیاری از بچه ها به مرحله "من از مدرسه متنفرم" می رسند. یاد بگیرید که چطور این کج خلقی را در فرزندتان از بین ببرید.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
چگونگی از بین بردن نفرت بچه ها از مدرسه
جان، پسر دِبی انسترمام عاشق این بود که به مهد کودک برود، بنابراین دِبی تصورش این بود که او مدرسه ابتدایی را نیز دوست خواهد داشت. و اوایل نیز دوست داشت. اما در کلاس دوم، زمانی که رنگ آمیزی و نمایش و بازی جای خود را به امتحان های مکرر و تکالیف داد، جان نظرش تغییر کرد. دکتر ربکا برنستتر روانشناس بالینی که در مدارس دولتی منطقه سان فرانسیسکو کار می کند، می گوید: "در همان زمانی که بچه ها از یادگیری مبتنی بر بازی به سوی یادگیری مستقل تر پیش می روند، سطح تحصیلی و روابط دوستانه شان نیز به طور چشم گیری پیچیده می شود". ما به شما در رفع شکایات رایج در مورد مدرسه کمک خواهیم کرد.

فرزندتان نمی تواند مشکلش را با شما در میان بگذارد
فرض کنید که دخترتان از اتوبوس پیاده شود و غرولند کنان بگوید: "مدرسه خیلی جای مزخرفی ست". دیگر نمی خواهم به مدرسه بروم. اولین سوالی که به طور غریزی خواهید پرسید این است که "چرا؟" با این حال، در این سن ممکن است فرزندتان نتواند علت را بفهمد یا آن را برای تان توضیح دهد و برای درک و بازگو کردن آن به کمک شما نیاز داشته باشد. دکتر برنستتر پیشنهاد می کند که برای کم اهمیت نشان دادن موضوع اصلی؛ سوالات "دیگری" را بپرسید، سوالاتی مانند: "کدام بخش در مدرسه کمتر مورد توجهت قرار می گیرد؟ کدام بخش را دوست ندارید؟" یا "نظرت در مورد سایر بچه های کلاس یا یادگیری شان چیست؟" دکتر کریستوفر کریکنی رئیس دانشگاه نوادا و کلینیک درمانی اختلالات اضطراب و لجبازی در بچه مدرسه ای ها می گوید: سوالاتی که شبیه بازجویی هستند اغلب با جواب درستی همراه نخواهند بود.

از فرزند خود بپرسید که آیا معلم یا همکلاسی هایش او را ناراحت می کنند، اگر هم این طور است به او بگویید فقط روی این حس بد تمرکز نکنند. دوستان می توانند احساسات خوب نیز ایجاد کنند. اگر ماجرای هر روزه اینکه او دوست من است نه دوست تو باعث تنهایی فرزندتان شده است، می تواند موردی باشد که به شما کمک کند نگرش او را در مورد کل کلاس تغییر دهید. اگر او ناراحتی ای دارد، یکی از دلایلی که می تواند مانع در میان گذاشتن آن موضوع با شما شود، خجالت است. یا شاید معلمش در انضباط بسیار سخت گیر است و او برای کنار آمدن با این رفتار باید زمان زیادی صرف کند.
اگر این احتمالات در مقطع تحصیلی پایه درست نشود، در مقاطع دوم و سوم می تواند برای فرزندتان مشکلات جدی تری به وجود آورده و او فرصت کمتری برای بودن با همکلاسی هایش خواهد داشت. گاهی مسئله یادگیری می تواند موجب سرزنش شود. اما کودکانی که به درس خواندن عادت کرده اند می توانند به راحتی با خواندن کتاب های ضخیم و با مفاهیم سخت تر در درس ریاضی مثلا مبحث جدول ضرب موفق باشند و احساس یاس و شکست نکنند.

خیلی سریع در صدد پیدا کردن راه حل باشید
به محض اینکه متوجه شدید چرا فرزندتان تمایلی به رفتن به مدرسه ندارد، می توانید درصدد پیدا کردن راه حل بر آیید. اگر مربوط به مسائل دوستی ست، با او همدردی کنید و یکی از تجربه های دوران ابتدایی خود را با او در میان بگذارید. اما قضاوت نکنید و اصرار کنید که با والدین همکلاسی هایش صحبت کنید. دکتر کیارنی می گوید: "گاهی اوقات اعتماد کردن به دیگران برای او کمک کننده خواهد بود". اگر آن هایی که همیشه قُلدری می کنند مقصرند، اصرار کنید که فرزندتان این را به معلمش بگوید و معلم یا مدیرش را از این موضوع مطلع کند.
اگر فکر می کنید که مباحث درسی؛ انگیزه فرزند شما را کم می کند، باید این موضوع را نیز با معلمش در میان بگذارید. تاخیر در یادگیری، ناتوانی در فهم موضوعات خاص به خصوص اگر سایر بچه ها همان مطالب را خیلی زود یاد می گیرند، ممکن است دلیل اصلی مشکلات تحصیلی در این سن باشد. دکتر برنستتر معتقد است بچه ها مبحث خواندن و ریاضی را با سرعت های متفاوت یاد می گیرند و تدریس خصوصی یا کارهای درمانی می توانند این خلاهای تحصیلی را از بین ببرند.
دکتر راشل کیلین مدیر موسسه آنیتا سالتز برای اختلالات اضطراب و روان در مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه نیویورک پیشنهاد می کند: در شرایطی که احساس می کنید، معلم بخشی از مشکل است، به احساسات فرزندتان در مورد مدرسه توجه کرده و آن ها را مطرح کنید. اما توضیح دهید که شما انتقاد نمی کنید فقط می خواهید مطمئن شوید که همه چیز رو به راه است. دکتر کیلین هم چنین توصیه می کند با والدین سایر همکلاسی ها صحبت کنید تا ببینید بچه های آن ها هم مسائل مشابهی دارند یا خیر. اگر صحبت کردن با معلم هیچ نتیجه ای نداشت، موضوع را با مدیر در میان بگذارید.

با مشاور تماس بگیرید
اگر شما تمام نگرانی های اجتماعی، تحصیلی و کلاسی را حل کردید اما فرزندتان همچنان برای مدرسه نرفتن پا فشاری می کند، با مشاور صحبت کنید. دکتر کیارنی می گوید: بسیاری از بچه ها به سندروم "نفرت از مدرسه" مبتلا هستند. "اما اگر بیشتر از دو هفته طول بکشد یا زندگی روزمره شما را مختل کند، زمان آن رسیده که از کسی کمک بگیرید". مشاور مدرسه یا یکی دیگر از متخصصین بهداشت و روان (مشاور مدرسه فرزندتان یا متخصص اطفال اغلب نتیجه یکسان دارند) آن ها می توانند تشخیص دهند که علت این وضعیت؛ اضطراب است یا افسردگی.

مطالب مرتبط:
مدرسه را برای دانش آموزان جذاب کنیم
مدرسه هراسی کودکان
ترس کودکان از مدرسه، چه دلایلی دارد؟

منبع: تیزلند