آیا شما هم با تأیید دیگران اعتماد به نفس پیدا می کنید؟
تأیید دیگران چقدر برایتان مهم است؟
باید یاد بگیرید هم حقوق و خواستههای شما مهم است و هم خواستهها و حقوق دیگران؛ اما در موقعیتهایی باید این دو در معرض محک قرار بگیرد و هر کدام ارجحیت دارد به اجرا درآید. در زمانی که حقوق شما نیاز به دفاع دارد باید محترمانه و با صراحت از آن دفاع کنید. مثل زمانی که کسی میان صحبت شما سخنی میگوید و شما باید او را از میل خود برای ادامه صحبت مطلع کنید.
مردی 35 ساله و دارای شخصیت تأییدطلب هستم که از خودم استقلال فکری ندارم و حرف دیگران خیلی برایم مهم است و دائم در فکر تایید دیگران هستم. لطفا بفرمایید مشکلم را چگونه حل کنم؟
مهمترین گام برای شما این است که اعتمادبهنفس خود را بهصورت اساسی رشد دهید. تا زمانی که حس حقارت درونی داشته و خودکمبینی را تجربه میکنید این وابستگی و انفعال با شما باقی میماند. وقتی خودباوری شما تقویت یابد هویت پیدا میکنید و به خود و نظرات خود احترام میگذارید. صاحبنظر میشوید و سعی میکنید با افزایش اطلاعات و اعتماد به خود تصمیم های مستقلانه بگیرید.
همچنین خودباوری موجب میشود تا شما بدانید اگر رأی و نظری درست است نباید به دلیل رنجور نشدن دیگران تغییر کند. این انفعال باید در شما از بین برود و برای آن باید تمرین کنید. شما نیاز به مهارت جرئتمندی دارید. جرئت مندی دفاع از خود به شیوهای است كه به حقوق شخص دیگر تجاوز نشود. جرئت مندی ابراز مستقیم، صادقانه و مناسب احساسات و عقاید شما است. بدون پرخاشگری.
پرخاشگری یک نوع شیوهی دفاع از خود است كه در آن به حقوق شخص دیگر تجاوز میشود. پرخاشگری به صمیمیت آسیب میزند و شأن شما را در دید دیگران پایین میآورد؛ و اگر به انفعال خود ادامه دهید به شخصی پرخاشگر تبدیل میشوید. آیا شما احساسات و توجیهات خود را بهروشنی به دیگران بیان میکنید؟ آیا شما در صورت نیاز، از دیگران درخواست کمک میکنید؟ آیا شما خشم و عصبانیت خود را به نحو مناسب ابراز میدارید؟ آیا وقتی گیج میشوید، سؤال میپرسید؟ آیا وقتی متفاوت از دیگران فكر و احساس میکنید، عقاید خود را داوطلبانه بیان میدارید؟ آیا وقتی نمیخواهید كاری انجام دهید، میتوانید «نه» بگویید؟ آیا شما در مجموع به شیوهی اعتماد آمیز، با قدرت و صلابت صحبت میکنید؟ آیا وقتی با مردم حرف میزنید به آنها نگاه میکنید؟ در واقع پاسخ به این سؤالات مهارتهایی است که باید کسب کنید و برای کسب آن تمرین داشته باشید.
جرئت مندی نیاز به احترام و قاطعیت در گفتار دارد. نه خشونت.
باید یاد بگیرید هم حقوق و خواستههای شما مهم است و هم خواستهها و حقوق دیگران؛ اما در موقعیتهایی باید این دو در معرض محک قرار بگیرد و هر کدام ارجحیت دارد به اجرا درآید. در زمانی که حقوق شما نیاز به دفاع دارد باید محترمانه و با صراحت از آن دفاع کنید. مثل زمانی که کسی میان صحبت شما سخنی میگوید و شما باید او را از میل خود برای ادامه صحبت مطلع کنید.
جرئتمندی نیاز به احترام و قاطعیت در گفتار دارد. نه خشونت. ضمن اینکه در روابط خود با دیگران آنها را از عواطف خود سرشار کنید تا در زمان جرئت مندی موجب دلخوری آنها نشود و احساس لجاجت در شما نکنند.
جرئت مندی از طریق گفتار با «من» آغاز شونده:
تمركز اصلی در اظهارنظرهای با «من» آغاز شونده، روی بخش «من احساس میکنم»، «من میخواهم» هست؛ اما به هنگام ابراز خشم، تمایل غالباً به سرزنش شخص دیگر است. وقتی با شخصی مخالف هستید به دلیل تمایلی كه به حفظ رابطهی «صلحآمیز» دارید از طریق لبخند زدن، تكان دادن سر یا بذلتوجه، تظاهر به موافقت نكنید وقتی شخصی دارای اقتدار بوده و از موضع بالاتر، از شما میخواهد كاری انجام دهید كه به نظر منطقی یا لذتبخش نمیآید، بپرسید «چرا» باید آن را انجام دهید.شما یک فرد بزرگسال هستید و نباید اقتدار را بدون پرسش بپذیرید. وقتی عملی انجام دادهاید كه آن را ارزشمند تلقی میکنید، برای دیگران این فرصت را فراهم كنید تا از آن مطلع شوند. در ارتباطات تماس چشمی مستقیم برقرار كنید، وضع بدنی مناسب به خود بگیرید، حالات چهره خود را مناسب با پیام انتخاب كنید، سطح و آهنگ مناسب صدای خود را حفظ كنید، زمان مناسبی را برای جرئت مندی انتخاب كنید. انتخابهای یک فرد جرئت مند بدون انفعال است حتی اگر از دید دیگران او خود را به زحمت میاندازد و ... او انتخابگر است و هدف دارد.
منبع: پرسش و پاسخ های عمومی مشاوره روانشناسی مرکز مشاوره تبیان