موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

شيخ طوسى عليه الرحمة در رجال خود سيصد و هفده نفر از روايان را تحت عنوان «اصحاب الرضا» نام برده كه همه از آن حضرت كسب فيض كرده و به افتخار حديث رسيده‏اند.

خصوصيات اخلاقي و زهد و تقواي آن حضرت به گونه‌اي بود که حتي دشمنان خويش را نيز شيفته و مجذوب خود کرده بود. با مردم در نهايت ادب تواضع و مهرباني رفتار مي‌کرد و هيچ گاه خود را از مردم جدا نمي‌نمود.

امام رضا(علیه السلام) با استفاده از فرصت‏بدست آمده، آشكارا اظهار امامت كرده؛ در حالى كه مى‏دانيم امام صادق(علیه السلام)، پنج نفر را وصى خود خواند تا وصى برگزيده از گزند دشمنان در امان ماند.

وقتي امام رضا عليه السلام به نيشابور رسيده و خواستند که از آنجا به سوي مامون بروند اهل حديث دور ايشان گرد آمده و عرض کردند : اي فرزند رسول خدا ، از اينجا مي روي و به ما حديثي نمي گويي تا به وسيله شما از آن حديث استفاده ببريم؟ حضرت در عماره( کجاوه شتر) نشس

حضرت رضا (عليه السلام) تا قبل از هجرت به مرو در مدينه زادگاهشان، ساکن بودند و در آنجا در جوار مدفن پاک رسول خدا و اجداد طاهرينشان به هدايت مردم و تبيين معارف ديني و سيره نبوي مي‌پرداختند. مردم مدينه نيز بسيار امام را دوست مي‌داشتند و به ايشان همچون پدري م

فقط اتخاذ موضع منفى درست‏بودبا توجه به تمام آنچه كه گفته شد در مى‏يابيم كه براى امام(علیه السلام) طبيعى بود كه انديشه رسيدن به حكومت را از چنين راهى پر زيان و خطر از سر بدر كند، چه نه تنها هيچ يك از هدفهاى وى را به تحقق نمى‏رساند، بلكه بر عكس سبب نابودى ع

افزون بر تمام آنچه كه گذشت‏ياد اين نكته نيز لازم است كه امام رضا(علیه السلام) شهادتش را بوسيله زهر خود بارها پيشگويى كرده بود. به علاوه، اجداد پاكش نيز سالها پيش از وى رويداد شهادت امام رضا(علیه السلام) را خبر داده بودند.

پس از شهادت امام رضا علیه السلام؛ مأمون یک شبانه روز خبر شهادت ایشان را مخفی کرد. بعد از آن سراغ محمد بن جعفر (عموی آن حضرت) و جماعتی از آل ابی طالب که در خراسان بودند فرستاد. چون حاضر شدند خبر رحلت آن حضرت را به ایشان داد و شروع به گریستن کرد. مأمون خود

مامون مى‏خواست‏با انتخاب امام رضا به وليعهدى خويش، شعله شورشهاى پى در پى علويان را كه تمام ايالات و شهرها را فرا گرفته بود، فرو نشاند. براستى همينگونه هم شد، چون پس از انجام بيعت تقريبا ديگر هيچ قيامى صورت نگرفت، مگر قيام عبدالرحمن ابن احمد در يمن، و تازه

چون آن حضرت تنها مى‏شد همه خادمان و چاكران خود را جمع مى‏كرد، از بزرگ و كوچك، و با آنان سخن مى‏گفت. او به آنان انس مى‏گرفت و آنان با او. كلينى در كافى به سند خود از مردى بلخى روايت مى‏كند كه گفت: با امام رضا (علیه السلام) در سفر به خراسان همراه بودم. پس ر

بزرگواري و بزرگ منشي ائمه اطهار(علیه السلام)، فاصله دور يا نزديك نمي شناسد هر كه باشي و هر كجا كه باشي، دلت را به كرم و فضلشان گره بزن، لطف و مهرباني آنان را كاملا لمس خواهي كرد.

هرکس امام رضا (عليه‌السلام) را زيارت کند، مانند آن است که خداوند را در عرش زيارت کرده باشد، به زائر حرم وي ثواب هفتاد حج مقبول عطا مي‌شود، گناهان گذشته و آينده زائر آمرزيده مي‌شود، بهشت از براي او مي‌شود ...

امام جواد علیه السلام فرمودند: زيارت پدرم افضل است زيرا حضرت ابا عبدالله الحسين عليه السلام را همه مردم زيارت مى كنند؛ امام پدرم را، جز خواص شيعه زيارت نمى كنند

یکی از این اعمال، همین زیارات ائمه معصومین است که با وجود شرایط ساده و راحتی آن، هنوز هم خیلی ها از آن غافل اند و از این فرصت ناب بهره نمی برند و این ریشه دارد در بی معرفتی آنان و شاید برای همین نیز باشد که اینقدر در این روایات وجود معرفت در زیارت مورد

زيارت هفت حديث از جمله زيارات امام هشتم حضرت علي بن موسي الرضا عليه السلام مي باشد که به جهت مضامين ارزشمند آن مورد توجه قرار گرفته است. اين زيارت مشتمل بر هفت حديث نوراني و گرانبها در فضيلت زيارت حضرتش مي باشد که در جلد نود و نهم کتاب شريف بحارالأنوا

آنچه در پی می آید گفتگویی است با حجت الإسلام والمسلمين دکتر محمد شيخ الاسلامي، استاد حوزه و دانشگاه و مديرگروه معارف راديو قرآن که در عرصه هاي گوناگون فرهنگي و پژوهشي داراي فعاليت هاي چشمگيري بوده اند.

حرم امام علي بن موسي الرضا(ع) پهنه پرتو فشاني انوار الهي و به فرمايش رسول خدا(ص) «قسمتي از بهشت»، يا دارالشفاي دردمندان و خانه اميد غم رسيدگان و محل نزول ملائک است. در هر لحظه از شب و روز که به زيارت حرمش بشتابي صحن و سراي ملکوتي‌اش را آکنده از شيفتگان و

شده بود يک علامت سؤال بزرگ توي ذهنم! به زيرکي‌اش فکر مي‌کردم گاه و گاه هم به اين زيرکي شک مي‌کردم! اين همه راه او را از مدينه کشانده بود به طوس که چه؟ تحميل ولايتعهدي چه معنايي داشته باشد وقتي عامه مردم مي‌دانند که اموي‌ها و عباسي‌ها، به حق بر مسند خلافت

دست نگاهم از گنبدت جدا نمي‌شود و حصار دلم به پرواز کبوترانت مي‌شکند دستان قنوتم، با توسل به نام تو به آستان حضرت دوست گشوده مي‌شود تا با نامي که رمز سلامتي در برابر قضاي الهي است و سپر پولادين در برابر قهر آتش، از گناهان تبري جويم و از سقوط

گاهي نوشتن خيلي سخت مي شود. به دنبال کلمات بودن و يافتن چيزي که بتواند انديشه ات را با ديگري به راحتي تقسيم کند. گاهي نوشتن سخت ترين کار ممکن مي شود! ... چشمانت را ببند، نيشابور را ببين با آن همه انبوه جمعيت مشتاقي که آمده اند براي ديدن امام و بهره بر