والدین منطقی (مستحکم-موفق-سالم-دمکرات)

محبوبه همت - مرکز یادگیری تبیان
درعصر کنونی نیازمند والدین مقتدر، توانا و قاطع(نه مستبد) برای پیاده کردن اهداف متعالی در زندگی هستیم، به گونه ای که پدران و مادران دارای صلاحیت های ذهنی ودانش کافی نسبت به تغییرات شتابان اجتماعی باشند. به عبارتی والدین می بایست شناخت کافی از تغییرات روزمره در جامعه داشته و همزمان نیز نسبت به هرگونه تغییر رفتار در فرزندان خود(طی دو هفته متوالی) حساس باشند. به گونه ای که در صورت بروز هر گونه پنهان کاری ، انزواطلبی، فراموشی، کم توجهی،تغییر در ساعات خواب و بیداری، لاغری، بی حوصلگی، افت ناگهانی تحصیلی و نظایر آن بدون هر گونه درگیری و  تحقیر فرزندان، اقدام به کشف حقیقت و مشکل نمایند. هم زمان نیز والدین می بایست دارای صلاحیت اخلاق و الگو بودن به منظور بروز عاطفه و محبت به فرزندان باشند به عبارتی :

همواره باید به یاد داشته باشیم فرزندان از راه چشم تربیت می شوند نه از راه گوش. بنابراین والدین باید از هرگونه رفتار نامناسب همچون استعمال سیگار،قلیان و مصرف هر گونه مواد نزد فرزندان خود پرهیز کرده و همواره الگوی مناسبی برای آنان باشد.

همچنین والدین باید دارای صلاحیت حرفه ای و به دور از آزمایش و خطا در تربیت و پرورش فرزندان خود اقدام کرده و به طور مستمر بر موضوعات اخلاقی و رفتاری آنان نظارت کنند. به عبارت روشن تر والدین نباید تربیت فرزنداان خود را به مدرسه، جامعه یا گذشت زمان بسپارند، بلکه هر دو والد می بایست با دوری از هر گونه تعارض در نحوه ی تربیت فرزندان و با مشارکت، هماهنگی و هم فکری مستمر نسبت به تربیت آنان مبادرت ورزند.

والدین می بایست با ایجاد میکروسکوپ ذهنی در منزل نسبت به شناسایی باکتری های ذهنی فرزندان خود اقدام کرده تا از انحراف احتمالی آنان جلوگیری شود. به عبارتی والدین منطقی می دانند فرزندانی که  دارای شخصیت ستیزه جو، لجباز، پنهان کار، انزواطلب، دروغگو، کنجکاو،مضطرب، مسئولیت ناپذیر، پوچ گرا (برای خود و دیگران ارزش قائل نمی باشند.)،خود کم بین(صرفا برای دیگران ارزش قائلند) و خود بزرگ بین (صرفا برای خود ارزش قائلند) به راحتی وارد میدان خطر آسیب های اجتماعی می شوند.

بنابراین والدین تمام توان خود را برای تربیت فرزندانی که برای خود و دیگران ارزش قائل هستند(شخصیت سالم) به کار می گیرند.

 والدین منطقی از کمبودهای اقتصادی نزد فرزندان نمی نالند تا از بروز احساس حقارت و خود کم بینی در آنان  جلوگیری شود. این دسته از والدین به خوبی می دانند حقارت والدین نزد فرزندان، مقدمات انحراف نوجوانان را فراهم خواهد ساخت.

والدین می بایست فضای داخل منزل را شاداب، با نشاط و برانگیزاننده نموده و از هر گونه سکوت زیاد و محیط سرد و ترک کننده ی فضای منزل، چهره ی عبوس، خشک، خشن و بدون محبت، روابط غیر دوستانه، مقایسه فرزندان با دیگران، تبعیض، وعده های غیر عملی، درگیری، نزاع وسر و صدای زیاد، سرزنش ، اهانت، ترس، رعب، و وحشت، مجادله و قهرهای مداوم، تحکم، تحقیر، تهدید، کنترل های پلیسی و روش های خصمانه که همانند ضربه چکش به شخصیت فرزندان ضربه های مهلک وارد نموده، جلوگیری نمایند. زیرا فضای نامطلوب و متشنج درون منزل سبب استرس، اضطراب و دردهای عاطفی فرزندان گردیده و زمینه بی اعتمادی، رازداری های خطرناک، پنهان کاری های رفتاری، فاصله ی فیزیکی(فرار از منزل)، عاطفی، روانی و فکری فرزندان را فراهم نموده و بدین ترتیب با خاموش شدن موتورهای ذهنی فرزندان، فراهم نموده و بدین ترتیب با خاموش شدن موتورهای ذهنی فرزندان ارتباط پنهانی آنان با افراد نامناسب که آرامش کاذب را از طریق مصرف سیگار، قلیان، مواد مخدر و روان گردان ها، پارتی های شبانه و دیدن فیلم های خلاف اخلاق برای فرزندان مهیا نموده، ایجاد خواهد شد. ضمن آن که نرمش محض، بی تفاوتی و تسلیم در قبال کلیه رفتارهای فرزندان، زمینه ساز گستاخی و انحراف آنان می شود.

نویسنده: امید زاهدی
منبع: کتاب کودک و خانواده

مطالب مرتبط:
والدین پرکار
والدین اردوگاهی
والدین بی تفاوت
والدین پریشان
والدین منطقی