موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

مزرعه ی عاشقان به بار می آید گریه ی ما یک زمان به کار می آید این دل پاییزیَم علامت خوبی است بعد خزان نوبت بهار می آید

رو به گندم‌زارها می‌آیی ای مولای گندمگون ! آیه‌ی صلحند چشمان شما ـ «والتین والزیتون» ـ ابروانت خط نستعلیق خطاطی زبردستند آخرین بیت از غزل‌هایی خیال انگیز و یکدستند

دلم قرار نمی گیرد از فغان بی تو سپند وار زكف داده ام عنان بی تو ز تلخ كامی دوران نشد دلم فارغ زجام عشق لبی تر نكرد جان بی تو

دنیا بد است ، بی‌تو مکان بدی شده‌ست ای صاحب زمانه! زمان بدی شده‌ست حتی پیامی از تو به اینجا نمی‌رسد بعد از تو باد ، نامه‌رسان بدی شده‌ست

زلفت اگر نبود، نسیم سحر نبود گمراه می شدیم نگاهت اگر نبود مهر شما به داد تمنای ما رسید ورنه پل صراط، چنین بی خطر نبود

در سکوت شب هر کوچه این شهر خراب گم شود ناله شبگرد ، خدا مى داند مردم شهر همه منتظر یک نفرند چه زمانى رسد این مرد؟ ، خدا مى داند

دل شود امشب شکوفا در زمین می زند لبخند شادی بر زمین آسمان ِ دل تبسم می کند روی ماهت را تجسم می کند

آسمان! امشب جمال حق تعالی را ببین نیمه ی ماه محمد، ماه زهـرا را ببیـن بـرفراز دست مولانـا امام عسگری ماه نـرگس، آفتاب عالم آرا را ببیـن

گفتم که خدا مرا مرادی بفرست توفان زده‏ ام مرا نجاتی بفرست فرمود که با زمزمه یا مهدی نذر گل نرگس صلواتی بفرست

ارزش معنوی حضرت علی اکبر علیه‌السلام به اندازه‌ای است که پدر بزرگوارش که مقام عصمت و امامت دارد، زندگی پس از او را فنا و مرگ می‌داند، و پس از شهادتش، امام، قاتلان او را هتاکان بر خداوند رحمان، و حرمت رسول الله دانسته‌اند.

حضرت با چنین برخوردی، این نکته را به آنان متذکر می شدند که اولا خداوند به تمامی اعمال انسانها آگاه است و ثانیا با وجود علمش چون حلیم است بلافاصله عذاب نمی کند.

امام علیه السلام با این شیوه حکیمانه، ضمن این که مردم را موعظه و نصیحت می کرد ، تفکرات اصیل اسلامی را به آنان منتقل می نمود و در عین حال حساسیت حکومت را بر نمی انگیخت. در نتیجه، آن حضرت می توانست در یک فضای مناسب، اهداف و آرمان های والای خود را عملی سازد

امام زین العابدین علیه السلام ، به خاطر معرفت کامل و عشق وافری که به معبود خویش داشت، در هنگام امور عبادی به پروردگار خود توجه کامل پیدا می نمود و نسبت به تمام امور اطراف خود بی توجه می گشت.

خیر در این است که انسان به مانند راننده ای که مدام مراقب است تا منحرف نشده و حادثه ای برایش رخ ندهد مراقب خود باشد تا از جاده بندگی منحرف نشده و در قعر جهنم سقوط نکند و با توجه به سوره تحریم این توجه تنها منحصر به خودش هم نباید باشد بلکه این راننده باید م

امشب ای اهل دعا روح دعا می آید پسر خامس اصحاب کسا می آید مؤمنین گرد هم آیید به محراب دعا صف ببندید که مولای شما می آید

حضرت سجاد علیه السلام دارای پانصد درخت خرما بود در نزد هر درخت دو رکعت نماز می خواند و در موقع نماز رنگش تغییر می کرد و ایستادنش در نماز مانند ایستادن بنده ذلیل بود که در مقابل پادشاهی بلند مرتبه ایستاده باشد و اعضای بدنش از خوف و خشیت الهی می لرزید و به

لقب «زین العابدین» از سوی رسول خدا صلی الله علیه و آله برای او معّین شد و پیامبر گرامی، خود او را زین العابدین خواند و فرمود: هنگامی که قیامت بر پا شود، ندا دهنده ای در میان جمع اهل محشر ندا در دهد که مایه زینت عابدان کجاست

امام سجاد علیه السلام، برده داری بود که بجای شلاق زدن و کار کشیدن از برده ها، آنها را در فضایی قرار می داد که بتوانند حقایق و معارف دینی را به صورت علمی و عملی بیاموزند و بعد آزاد شوند.

عبدالملک مروان گوید: ین العابدین علیه السلام از نظر عظمت و شخصیت در سطح بسیار بالایی بود، طوری که هر چه می کوشیدند او را خوار و پست نمایند، بالاتر و برتر می رفت و بر عزت و شرافتش افزوده می گشت .

مردم در محضر امام سجاد علیه السلام تحت تأثیر هیبت و شکوه ایشان، یارای هرزه گویی و بیهوده گویی نداشتند، بلکه سکوتی همراه با ادب بر مجلس امام حاکم بود.