دکوراسیون خانه های بچه دار

تجربه ی روزهای اولیه ی نوپایی فرزند سخت است. با اینکه پدر و مادر همه ی تلاش خود را می کنند تا خیلی از وسایل خطرناک سر راه کودک نباشد ولی او باز چیزی را پیدا می کند که رویِ خودش بیندازد یا به آن برخورد کند و از آن بالابرود. اینکه بدانیم این روزها را چطور بگذرانیم به ما کمک می کند روزهای بهتری داشته باشیم.

برخی بر این تصور هستند که اگر هیچ چیز را از دم دست بچه برنداریم او به مرور عادت می کند ولی این امر مستلزم توجه صددرصدی مادر به فرزند است  که بار روانی و تربیتی بسیار بدی دارد. هرچه شما در هفت سال ابتدایی تولد کودک به صورت غیرمستقم به او بگویید:"دست بزن و نزن"، در سنین بالاتر که باید او را از آسیب‌هایی به مراتب خطرناک تر از شکستن ظرف یا خوردن شیء ریز حفظ کنید، از شما درحرف شنوی بهتری خواهد داشت.

روانشناسان کودک بر این عقیده اند که نباید امر و نهی برای کودک عادی شود به گونه ای که او هیچ حرف شنوی نداشته باشد. پس برای رسیدن به این مقصود بهتر است قبل از اینکه بگویید دست نزن، نکن، نخور، بیا، برو و ... خانه ی خود را سبک کنید و با برداشتن هر چیزی که کودک نباید به آن دست بزند، به طور غیر مسقیم به او بگویید "نکن".

امنیت کودک

کودکِ آزاد کودکی نیست که هر کاری بخواهد کند، بلکه معنی کودک آزاد این است که او بتواند در محیطی امن به بازی کردن و کودکی کردن بپردازد. پس محیطِ خانه را امن کنید.

_ اشیاء قیمتی و ارزشمند را به انباری یا کمد منتقل کنید.
_ گلدان ها را از دم دست بردارید و اگر جایی برای گذاشتن آنها ندارید به خانه ی اقوام ببرید و خواهش کنید حدود یک یا دو سال از آنها مراقبت کنند یا برخی از آنها را به دیگران هدیه دهید.
_ در کابیت ها و کمدها را قفل بزنید یا از برچسب های مخصوص ایمنی کودک استفاده کنید.
_ میزها را به گوشه ای ببرید و گوشه های تیز را با فوم بپوشانید.
_ اگر کودک شما میل به پریدن زیاد دارد، برایش محیطی امن را فراهم کنید؛ پایین مبل ها بالش و تشک های نرم بگذارید و اگر امکانش را دارید مبل ها را برای مدتی از خانه خارج کنید.

اجازه دهید کودک بازی کند، ریخت و پاش کند، اسباب بازی هایش را هر جای خانه که می خواهد ببرد و او را محدود به اتاق خودش نکنید، به خصوص در سالهای اولیه راه افتادن که درکی از خانه و بیرون ندارد و هر محیطی برایش جای بازی است. پس فرق اتاق خودش و اتاق پذیرایی را هم نمی فهمد. مطمئن باشید وقتی ببیند که شما وسایل را بعد از استفاده جمع می کنید، او هم جمع کردن و نظم را به مرور یاد می گیرد.

حرف و حدیث های دیگران

حتما برایتان سوال می شود که دیگران چه فکر می کنند. مطمئن باشید هیچ کدام این کارها باعث لوس شدن فرزند شما نمی شود، بلکه او را انسانی شکوفا، با اعتماد به نفس و قوی بار می آورد.  هر تجربه ی تازه و لمس و بو و چشیدنِ تازه که در پنج سال اول برای کودک اتفاق می افتد باعث فعال شدن یکی از سلول های مغزی او می شود، پس وقتی به کودکتان اجازه می دهید در آزادی و امنیتِ کامل کودکی کند مطمئن باشید انسان موفقی تربیت خواهید کرد.

شاید همه بگویند "خانه را مثلِ مسجد کرده اید" و فکر کنید این حرفِ بدی است ولی اگر جور دیگری به این حرف نگاه کنید می توانید راحت تر از زیر نگاه های شماتت بار دیگران فرار کنید؛ به این فکر کنید که چه بهتر که بچه در محیطی چون خانه ی خدا بزرگ شود.

خیالتان راحت باشد و بدانید اهمیت و ارزش روح و روان فرزندِ شما خیلی بیشتر و بالاتر از دکوراسیون منزل شماست پس خانه را برای او بهشت کنید.

---