تبیان، دستیار زندگی

به یاد زنده یاد حسین عرفانی

صدایی از عمق جان

او بعنوان گوینده ثابت نقش‌های آرنولد شوارتزنگر مشهور شده‌است اما صدای شخصیت های بسیاری را در تاریخ سینمای جهان دوبله کرده است و به جای بازیگران بزرگی حرف زده که تنوع و تفاوت آنها را که در کنار هم قرار می دهیم متوجه توانایی حسین عرفانی می شویم.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
حسین عرفانی

از حلقه طلایی دوبلورهای پیشکسوت ایران یکی دیگر هم کم شد. یکی که صدایش را نه فقط علاقمندان جدی فیلم و سینما که عامه مخاطبان می شناختند.حسین عرفانی از آن دست دوبلورهایی بود که علاوه بر صدا، چهره شناخته شده ای هم داشت و مردم صدایش را با سیمایش می شناختند و دوست داشتند.

آغازی برای ماندگار شدن

او در سن نوزده سالگی به علی کسمایی در استودیو مولن روژ معرفی شد. پس از مدتی نزد احمد رسول زاده رفت و در فیلم پروفسور کم حافظه به کار گویندگی پرداخت که در آنجا احمد رسول زاده وی را بعنوان یک دوبلر خوب آینده برشمرد. سپس به استودیو شهاب رفت از شاگردان ایشان می‌توان به پیمان برازنده اشاره کرد دوبلور شهریار و پس از آن با مدیران دوبلاژ بسیاری از جمله عطاءا.. کاملی آشنا شد و در اولین نقش اول خود به جای اورسن ولز صحبت کرد.

صدای بم مردانه او به شدت انعطاف پذیر بود و قابلیت تیپ سازی های مختلفی را داشت. چه تیپ های جدی و چه تیپ های کمدی. کمتر کسی مثل عرفانی در میان دوبلورها هست که وقتی جدی حرف می زند صلابت صدایش به کاراکتر، اقتدار و جذبه می بخشد و در عین حال با همین جنس صدا و با استفاده از صداسازی هایی که در این زمینه توانمند بود نقش های کمدی و شخصیت های شاد و شنگول را هم باور پذیر می کرد.

از خصوصیات این گوینده دامنه صدایی مردانه و نیرومند، گسترده و قابل انعطاف او بود که از دل آن تیپ های مختلفی متولد می شد و به نقش هویت می داد. صلابت و هویتمندی را باید از ویژگی درونی صدای او دانست که در کنار بم و حجم و گستردگی تن صدایش به او موقعیتی می داد که از نظر انتخاب برای گویندگی به جای شخصیت‌های سرشناس نقش اول مرد تاریخ سینما از سوی مدیران برجسته دوبلاژ همیشه در الویت باشد و از صداپیشگان منحصر به فرد دوبله ایران شود.

حسین عرفانی

حسین عرفانی؛ یکی به جای همه

او بعنوان گوینده ثابت نقش‌های آرنولد شوارتزنگر مشهور شده‌است اما صدای شخصیت های بسیاری را در تاریخ سینمای جهان دوبله کرده است و به جای بازیگران بزرگی حرف زده که تنوع و تفاوت آنها را که در کنار هم قرار می دهیم متوجه توانایی حسین عرفانی می شویم.

قابلیت و انعطاف صدای او برای تیپ سازی ها به حدی بود که شاید از اینکه بشنویم صدای فلان بازیگر در فلان فیلم متعلق به حسین عرفانی بود تعجب کنیم. به چند نمونه ایرانی آن اشاره می کنم. صدای جهانگیر فروهر در دایی جان ناپلئون، فرامرز قریبیان در گوزنها، جمشید هاشم پور در دشمن و اکبر عبدی در سفر جادویی. در میان فیلم ها و بازیگران سینمای جهان هم آنقدر دوبله های ماندگار از او شاهد بودیم که گاهی نمی تواند بدون صدای حسین عرفانی آنها را تصور و باور کرد. او حتی برای کارهای انیمیشن هم دوبله کرده است که آخرین نمونه آن در فیلشاه بود که در نقش اسفل حرف می زد. 

همفری بوگارت، کلارک گیبل، اورسن ولز، گری کوپر، آنتونی کوئین، چارلتون هستون، توشیرومیفونه، آرنولد، مورگان فریمن از جمله بازیگرانی هستند که حسین عرفانی به جای آنها حرف زده و از آنها خاطره های ماندگاری در ذهن مخاطب ساخته است. کافیست تا صدای نقش های مثل اورسن ولز، همفری بوگارت و مورگان فریمن را درکنار صدای دیتر هالرودن معروف به دیدی بگذارید تا متوجه طیف متفاوت قابلیت صدای او از نقش های جدی تا نقش های کمدی شوید.

بازی با صدا

حسین عرفانی در کنار دوبله چندین بار هم بازیگری را تجربه کرد . از جمله بازی در فیلم سینمایی حرمت رفیق (۱۳۵۶)سریال تلخ و شیرین (۱۳۵۳) و سریال عالیجناب (۱۳۹۶) که سال گذشته در شبکه نمایش خانگی تولید شده بود. جالب اینکه او در رادیو و در کنار همسرش شهلا ناظریان که از همکارانش بود در دهه 60 با برنامه صبح جمعه رادیو هم همکاری داشت. او 5 دهه در هنر دوبله ایران فعالیت کرد. صدایی که نمونه مشابه و حتی نزدیکی نداشت و هر شخصیتی با صدای او تشخص می گرفت و کلامش نافذش می شد.

شاید بتواند گفت که حسین عرفانی واجد صدای کاریزماتیک بود. روحش شاد