نقاشی‌هایی که بی‌اجازه هنرمندش فروخته شد!
ذبیح‌الله محمدی، هنرمند خودآموخته‌ای است که می‌گوید، برخی خریدارهایی که درگذشته آثارش را خریداری کرده بودند، آن‌ها را در نمایشگاه‌های خارجی بدون ذکر نامش به فروش گذاشتند، اما او شکایتی نکرده و آن‌ها را به خدا واگذار کرده است.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : يکشنبه 1397/06/11 ساعت 08:58
ممکن است سواد دانشگاهی‌شان کم باشد و از ابزارهای لازم بی‌بهره باشند؛ ممکن است مانند بسیاری از هنرمندان امکانات و آتلیه نداشته باشند، اما دلشان پاک است. آن‌ها هنرمندان خودآموخته‌ای هستند که نقش‌های ساده بر بوم می‌نشانند اما همین نقش‌های ساده ارزشمندند و دنیای تازه‌ای را رو به مخاطبان می‌گشایند. بسیاری از آن‌ها تا آخر عمر ناشناخته می‌مانند اما برخی‌هایشان هم این فرصت را پیدا می‌کنند که آثار خود را برای نمایش عموم ارائه کنند.
ذبیح‌الله محمدی نقاش خودآموخته معاصر ایرانی است. او همواره طی سال‌هایی که نقاشی کرده، تمرکزش را بر روی افسانه‌ها٬ داستان‌های ایرانی و قصص قرآن گذاشته است. در نقاشی‌های محمدی می‌توان فرهنگ و تاریخ ایران را مشاهده کرد.
محمدی که تحصیلات خود را در دوم ابتدایی رها کرده، بخش‌هایی از شعری را که نقاشی کرده کنار اثر نوشته
برای گفت‌وگو با این هنرمند خودآموخته که نمایشگاه آثارش در خانه هنرمندان در حال برگزاری است، با او تماس گرفتیم.
اما ازآنجاکه این هنرمند مشکل شنوایی دارد، دخترش از زبان او پاسخگوی سؤالات است که چنین اظهار می‌کند، «از وقتی به یاد دارم، پدرم همیشه نقاشی می‌کرد. زمانی که بزرگ‌تر شدم و ارزش کارهای او را دریافتم، تصمیم به جمع‌آوری آثارش گرفتم.»
«نقاشی را خودم به‌تنهایی یاد گرفتم و با ابتدایی‌ترین ابزار مثل خودکار، ماژیک و یا مداد رنگی هم این کار را انجام می‌دهم.»
«از ده‌سالگی نقاشی کردن را آغاز کردم. هر زمان که وقت خالی داشتم به نقاشی می‌پرداختم و بیشتر آثارم تحت تأثیر داستان‌های شاهنامه است؛ چراکه در مکتب‌خانه داستان‌های شاهنامه را به ما آموزش می‌دادند و از همان‌جا به داستان‌های آن علاقه‌مند شدم.»
این‌ها بخشی از سخنان ذبیح‌الله محمدی، نقاش معاصر ایرانی است؛ او در همین راستا در گفت‌وگویی با ایسنا می‌گوید: بچه‌سال که بودم کتاب‌هایی که دایی و پدرم از شهر می‌آورند را می‌خواندم و به آن‌ها علاقه‌مند شدم. با کتاب‌هایی که خوانده‌ام زندگی کرده و آن‌ها را به تصویر کشیده‌ام.»
او اشاره می‌کند که دخترش تلاش زیادی برای نمایش آثارش در گالری‌های مختلف کرده. ولی به دلیل اینکه رقابت برای نمایش آثار هنرمندان در گالری‌ها بسیار زیاد است و باید پول زیادی پرداخت کرد خیلی موفق به برگزاری نمایشگاه انفرادی نشده‌اند.
این نقاش ادامه می‌دهد: بااین‌حال خانه هنرمندان سال گذشته آثارم را در نمایشگاهی تحت عنوان «از آوردگاه و از بزم و از داستان» برای معرفی سبک و سیاق کارم به نمایش گذاشت. نمایشگاه با استقبال خوبی روبه‌رو شد و بیشتر آثار نیز به فروش رفتند. درواقع خانه هنرمندان تنها نهادی است که تا به الآن از من و هنرم حمایت نشان داده است.
او همچنین یادآور می‌شود که خانه هنرمندان برای برگزاری نمایشگاه هزینه‌ای را از آن‌ها مطالبه نمی‌کند و تنها در پایان درصدی از فروش را برمی‌دارد.
محمدی اشاره می‌کند که آثارش در برخی نمایشگاه‌های گروهی بدون اینکه به او اطلاع داده شود در کشورهای خارجی به نمایش گذاشته‌شده‌اند. آثارش در این نمایشگاه‌ها فروخته‌شده ولی هیچ اسمی از او در این نمایشگاه‌ها ذکر نشده است و خانواده او از طریق شبکه‌های مجازی از این جریان اطلاع پیداکرده‌اند. بااین‌حال وی ترجیح داده از مقصران این موضوع شکایتی نکند و آن‌ها را به خدا بسپارد.
او ادامه می‌دهد: برخی آثارم در کشورهایی همانند پرتغال و هلند به نمایش گذاشته‌شده‌اند. در حال حاضر نیز یک نمایشگاه گروهی از نقاشی‌هایم در کشور پرتغال در حال برگزاری است. این نمایشگاه تا اواخر مهرماه بر پا خواهد بود.
محمدی در پایان بیان می‌کند که عنوان نمایشگاه امسال را «شهر ایران» گذاشته است، درباره علت آن چنین توضیح می‌دهد: «اکثر آثارم برگرفته از داستان‌های اساطیری و کهن ایرانی هستند؛ البته در بین کارهایم آثاری بر گفته از داستان‌های عامیانه بین قومیت‌های مختلف ایرانی و مذهبی همانند «به راک حضرت محمد (ص)» نیز وجود دارد.
نمایشگاه «شهر ایران» روز جمعه ـ نهم شهریورماه ـ با حضور این هنرمند، (ذبیح‌الله محمدی) ساعت 5 بعدازظهر در خانه هنرمندان افتتاح شد.
منبع: ایسنا
