تبیان، دستیار زندگی

دو عامل اصلی مشکلات موجود در جامعه

اگر دولتی‌ها، مردم کوچه و بازار، مردم شهرها و مردم کشور وارد نمازی شوند که قرآن مجید بر آن تأکید می‌کند، دیگر دزد، غاصب، اختلاس‌کننده، رباخور و رشوه گیر نخواهیم داشت و کشور پر از امنیت، آرام و بی‌زندان خواهد بود.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
مشکلات جامعه

وجود مبارک حضرت رضا(ع) برای اینکه شیعه با تبلیغات سوء دشمنان منحرف نشود و خیر دنیا و آخرتش را از دست ندهد، مسائلی را برای شناساندن شیعه مطرح کردند که شیعه بداند. این مسائل معیار و میزان شیعه بودن است. امام هشتم(ع) 9 ویژگی برای شیعه بیان کردند: «شیعتنا الذین یقیمون الصلاة». «یقیمون» در فرمایش امام هشتم بر دوام و پیوستگی دلالت دارد و معنی آن این است که شیعیان ما تا لحظهٔ آخر عمرشان در هر کجا، در هر زمان و در هر شرایطی اهل نماز هستند. شیعیان ما هیچ وقت نمازشان را با کار دیگر جابه جا نمی کنند و یک نماز پیوسته است، در قرآن مجید می خوانیم: «اَلَّذِینَ هُمْ عَلیٰ صَلاٰتِهِمْ دٰائِمُونَ» (سورهٔ معارج، آیهٔ 23). نماز چنان مهم است که پیغمبر اکرم(ص) فرمودند: شادی قلب من، خوشحالی باطن من و نشاط دل من در نماز است.

انبیای الهی زبان حیوانات را می‌دانستند

انبیای الهی زبان حیوانات را می دانستند. ما در دو قست قرآن در سورهٔ نمل صریحاً می خوانیم که حضرت سلیمان(ع) با ارتش خود از یک بیابانی عبور می کردند که مورچه ها در آن بیابان لانه داشتند. سلیمان(ع) یک مرتبه شنید که رئیس مورچه ها صدا زد: «یٰا أَیهَا اَلنَّمْلُ اُدْخُلُوا مَسٰاکنَکمْ لاٰ یحْطِمَنَّکمْ سُلَیمٰانُ وَ جُنُودُهُ» (سورهٔ نمل، آیهٔ 18)، همهٔ شما اکنون وارد لانه شوید که سلیمان و لشکرش شما را له نکنند و با اسب، قاطر، شتر و پیاده نظام خود از روی شما حرکت نکنند.

سلیمان(ع) صدایش زد و گفت: تو می دانی که من پیغمبرم؟ مورچه گفت: بله. گفت: می دانی که انبیا ستمکار نیستند؟ گفت: می دانم. گفت: خبر داری این لشکری که با من هستند، تابع فرهنگ نبوت هستند و مورچه آزار نیستند؟ گفت: می دانم. گفت: پس چرا به تمام زیردست هایت گفتی که در لانه پناه بگیرند که سلیمان و لشکرش شما را له نکنند؟ «لاٰ یحْطِمَنَّکمْ سُلَیمٰانُ وَ جُنُودُهُ» یعنی به مورچه ها گفتی که من هم له کننده ام، درحالی که من معصومم و اهل گناه و ظلم نیستم. گفت: سلیمان، من منظورم از له شدن مورچه ها، له شدن جسد و بدنشان نبود، تو حشمت الله و نشانه ای از عظمت خدایی؛ اینکه من به مورچه ها گفتم در لانه بروند، ترسیدم که مشغول تماشای شکوه و جلال و جبروت تو و لشکرت شوند و در آن مدت تماشا کردن، از یاد پروردگار غفلت کنند و از نظر معنوی له شوند.

شگفتی‌های خلقت مورچه در نهج‌البلاغه

وجود مبارک امیرالمؤمنین(ع) پیش از این علوم، سخنرانی بسیار مهمی دربارهٔ خلقت مورچه، عقل مورچه، فکر مورچه، بدن مورچه و درون بدن مورچه در «نهج البلاغه» دارند که بسیار شگفت آور است. امیرالمؤمنین(ع) در شهر کوفه، درحالی که دانشگاهی و آزمایشگاهی نبود، مسائل علمی امروز نبود، ابزار شناخت نبود، آنچه دربارهٔ مورچه بیان کرده اند، با آخرین تحقیقات دانشمندان امروز کرهٔ زمین هماهنگ است. حتی امیرالمؤمنین(ع) حرف اضافه تر دارد که دانشمندان به آن حرف ها نرسیده اند.

به یکدیگر هشدار دهید که به خطر دچار نشوید و خطرزا نباشید

مورچه دانش و علم به خطر دارد و این قدر دلسوز است که تمام زیردست های خود را نسبت به خطر هشدار می دهد. نکته بسیار مهمی است که انسان تا زنده است، دائم به دیگران هشدار دهد تا بلکه مواظبت کنند تا به خطر دچار نشوند و خودش خطرزا نباشد. آیا انسان نباید از این اصل مهم که مورچه رعایت می کند، درس بگیرد!؟

در تاریخ بشر، بسیاری از انسان ها برای دیگران خطرزا بودند

متأسفانه در تاریخ بشر، بسیاری از انسان ها برای دیگران خطرزا بودند، ظلم و ستمگری داشتند و چاه و چاله برای دیگران می کندند؛ اما یک مورچه این قدر مهربان و دلسوز است که به سایر مورچه ها هشدار می دهد در لانه پناه بگیرید که خطر متوجه شما نشود؛ این زبان خیر و مهربانی و دلسوزی است. زبان باید خیر باشد، زبان باید به نفع دیگران باشد، زبان باید به سود دیگران باشد، زبان باید ظلمی را از سر مردم کم کند، زبان باید درِ خیر به سوی مردم باز کند.

معنای حقیقی بنده بی‌نماز

امام هشتم(ع) می فرمایند: نماز شکر نعمت های پروردگار است و آن کسی که نماز نمی خواند، ناسپاس به پروردگار است؛ یعنی حرفش این است: من نماز نمی خوانم، چون تو را قبول ندارم؛ نماز نمی خوانم، چون دوستت ندارم؛ نماز نمی خوانم، چون تو را نمی خواهم. این معنی بی نمازی است.

نماز انسان را از همهٔ زشتی‌ها و بدکاری‌ها حفظ می‌کند

اگر به این آیه عمل شود، تمام دادگستری ها و دادگاه ها خلوت می شود، تمام زندان ها بدون زندانی می ماند و سفرهٔ بخش عمده ای از ظلم برچیده می شود. آیه این است: «إِنَّ اَلصَّلاٰةَ تَنْهیٰ عَنِ اَلْفَحْشٰاءِ وَ اَلْمُنْکرِ» (سورهٔ عنکبوت، آیهٔ 45). آیه نمی گوید اگر نماز بخوانید، منِ خدا به شما کمک می کنم تا در زشتی ها، بدکاری ها، گناهان کبیره و بداخلاقی ها نیفتید؛ بلکه می گوید اگر نماز بخوانید، خود نماز شما را از همهٔ زشتی ها و بدکاری ها حفظ می کند.

رشوه‌گیر و اختلاس‌گر نماز حقیقی نمی‌خوانند

نماز دو نوع شرط دارد: یک شرط مقارناتی و یک شرط مقدماتی دارد. شرط مقدماتی نماز این است که من می خواهم وضو بگیرم، غسل یا تیمم کنم؛ پولی که برای آب وضو و غسل و برای خاک تیمم می دهم، حتماً باید حلال باشد. برای خواندن نماز باید لباس بپوشم، لباس باید مباح باشد، یعنی با پول حلال لباس بخرم؛ اگر پول وضوی من از پول حلال باشد، ولی یک دکمه یا یک نخ لباسم از حرام باشد، نمازم باطل است. 10 میلیون می دهم و به مکه می روم، ولی دو حوله با پول ناپاک می خرم، در مسجد شجره با گفتن «لبیک اللهم لبیک، لا شریک لک لبیک» مُحرِم می شوم، ولی تمام اعمال حجّ من باطل است. از حج که برمی گردم، مُحرِمم و زن به من حرام است تا اینکه دوباره به مکه بروم و یک حج درست انجام دهم و برگردم؛ یعنی من اگر بخواهم یک نماز واقعی بخوانم، باید غاصب نباشم، باید رباخور و رشوه گیر نباشم، باید مال مردم خور نباشم، باید زمین مردم را به ناحق به نام خودم نکرده باشد، باید لباسم حلال باشد؛ پس من می خواهم یک نماز صبح درست بخوانم، هیچ شرّی برای مردم نخواهم داشت. این معنی «إِنَّ اَلصَّلاٰةَ تَنْهیٰ عَنِ اَلْفَحْشٰاءِ وَ اَلْمُنْکرِ» است.

بخش عمده ای از مشکلات ما به بی نمازی و بدنمازی مربوط است

فقط یک نماز درست و مقبول است، اگر دولتی ها، مردم کوچه و بازار، مردم شهرها و مردم کشور وارد نمازی شوند که قرآن مجید می گوید، زندان برای چیست؟ ما دیگر دزد، غاصب، اختلاس کننده، رباخور و رشوه گیر نخواهیم داشت. بخش عمده ای از مشکلات ما به بی نمازی و بدنمازی مربوط است؛ اما اگر نماز، نماز قرآن، فقه، پیغمبر(ص) و ائمه(ع) باشد، اگر نماز، نماز «تَنْهیٰ عَنِ اَلْفَحْشٰاءِ وَ اَلْمُنْکرِ» باشد، ما یک کشور پرامنیت، آرام و بی زندان خواهیم داشت، تمام دادگستری ها هم روزها باید کارمندها، قاضی ها و دادیارها یک ساعت بروند یک چای بخورند، در را ببندند و برگردند، چون دیگر مشتری نخواهد بود. نماز واقعی نمی گذارد آدم به زن و بچه اش ظلم کند، نماز واقعی نمی گذارد آدم به دنبال مال حرام برود.


ائمهٔ ما کم قسم می خوردند، در تمام «نهج البلاغه» بگردید، 10 قسم پیدا نمی کنید. یکی از قسم ها اینجاست که امیرالمؤمنین(ع) می فرمایند: والله قسم! اگر هفت عالم، سماوات سبع و تمام سرمایه های درون هفت عالم را یک جا بیاورند و به علی بدهند و به من بگویند: علی! تمام هفت عالم و سرمایه هایش برای شخص تو، یک مورچه پوست جویی را به طرف لانه اش می برد، این سرمایه را بگیر و آن پوست را از دهان مورچه بکش، والله! این کار را نمی کنم. این نمازخوان است.

شیعیان حقیقی ما تا آخر عمرشان با نماز پیوند دائم دارند

نماز انسان را از مشکلات، عشق های غلط، گناه و حرام مالی نجات می دهد. امام هشتم(ع) می فرماید: «شیعتنا الذین یقیمون الصلاة». شیعیان ما تا آخر عمرشان با نماز پیوند دائم دارند.

منبع:
سایت عرفان؛ بیانات حجت الاسلام انصاریان

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.