مرحله ی پنجم: 3 ساعت نوری از زمین؛ اورانوس و نپتون
در سفر بعدی خود به دوسیاره ی بزرگ و آبی رنگ منظومه ی شمسی یعنی اورانوس و نپتون می رسیم.
این دو سیاره در نزدیکی مرزهای منظومه ی ما قرار گرفته اند و در قرون اخیر کشف شده اند. در واقع ازآنجایی که این دو سیاره با چشم غیرمسلح (بدون تلسکوپ) دیده نمی شوند، هیچ گاه انسانها نتوانسته بودند آنها را ببینند، تا اینکه پس از اختراع تلسکوپ بالاخره کشف شدند.
این دو سیاره نیز مانند سیارات غول پیکر قبلی تماماً از گاز تشکیل شده اند. و هردو دارای حلقه هستند. ولی نازک بودن حلقه هایشان، باعث می شود که به راحتی دیده نشوند. در تصویر 2 حلقه های اورانوس دیده می شود.
اورانوس و نپتون هر دو بقدری بزرگ هستند که کره ی زمین در برابر آنها مانند یک تخم مرغ دربرابر توپ بسکتبال است: تصاویر 3 و 4 به ترتیب حجم اورانوس و نپتون را نسبت به زمین نشان می دهند.
این دو سیاره در واقع دو توپ گازی هستند که مانند مشتری دارای طوفانها و گردبادهای عظیم می باشند. ولی در یک نمای معمولی از اورانوس این طوفانها قابل دیدن نیستند، ولی نپتون مانند مشتری دارای یک گردباد عظیم الجثه است که در تصویر 5 دیده می شود. اگر به نمای نزدیکتر این لکه در تصویر 6 دقت کنیم ، به شباهت آن با چشم بزرگ مشتری پی خواهیم برد.
سیارات غول پیکر منظومه ی شمسی همگی دارای تعداد زیادی قمر و حلقه هستند. در این میان فعلاً مشتری مقام اول را با بیشترین تعداد قمر دارد. سیارات اورانوس و نپتون نیز هر کدام به ترتیب 27 و 13 قمر شناخته شده دارند. معمولاً اقمار منظومه ی شمسی دنیاهایی بدون هوا هستند که سطح صخره ای و ناهموار آنها در تصاویر، جلب نظر می کند: در تصویر 7 اقمار اورانوس دیده می شوند.
تریتیون قمر بزرگ نپتون نیز در تصویر 8 به نمایش گذاشته شده است.
مقالات پیشین:
مرحله ی سوم: 8 دقیقه ی نوری از زمین تا خورشید و عطارد
مرحله ی چهارم: 1 ساعت نوری از زمین؛ مشتری و زحلمقالات مرتبط:
1- خلاصهای از تاریخ نجوم یونانی و اسلامی (1)