دو راهی انتخاب فرزند یا تحصیل
دکترا بگیرم یا مادر شوم؟
می توان مادر بود و درس خواند، می توان در کارهای هنری و فنی ماهر بود و فرزند داشت، می توان معلم، دکتر، مربی و ... بود و در کنارش فرزند داشت. هیچ کدام نمی تواند نفی کننده دیگری باشد؛ سخت است اما درس و کار و کسب مهارت موقتی است و بعد از اتمام دوره ای به پایان خواهد رسید. اما زمان فرزندآوری موقتی نیست و ممکن است با تعلل برای همیشه خودتان را از "مادر" یا "پدر" شدن محروم کنید.
درس خواندن یا بچهدار شدن، تنها مسئله این نیست بلکه یک دغدغه مهم است که تعداد زیادی از زنان و حتی مردان را سر دوراهی قرار داده است. با توجه به شرایط اقتصادی، این روزها مردانی هم که قصد ادامه تحصیل دارند ممکن است در خصوص فرزند آوری دچار تردید شوند اما واقعیت این است که مسئولیت بزرگ کردن و بیشتر وقت کودک با مادر سپری می شود و این خانمها هستند که بیشتر بر سر دوراهی علاقه به درس خواندن و ارزش گذاری اجتماعی که بر تحصیلات بالاتر می شود و فرزند داشتن قرار می گیرند.
در این مقاله قصد داریم، دورراهی که ممکن است خیلی از شما دختران و زنان با آن مواجه شوید را به یک راه تبدیل کنیم. آیا فرزند آوری را برای کسب مدارک تحصیلی به تأخیر بی اندازیم یا نه؟ نظر شما چیست؟ تا انتها همراه ما باشید و درصورتیکه نکتهای ازقلم افتاده بود در قسمت نظرات، تبیان را همراهی کنید.
اهداف مشخص و درست ترسیم کنید
همهٔ ما در مراحل مختلف زندگیمان اهداف گوناگونی را برای خود ترسیم میکنیم؛ از همان کودکی که میپرسند "میخواهی چهکاره شوی؟" و اغلب ما قرار است دکتر یا معلم شویم، در حقیقت در حال تمرین برای هدفگذاری درآینده هستیم. اولین انتخاب جدی ما که به نوع هدفمان برای آینده برمیگردد، انتخاب رشته تحصیلی در دبیرستان است و به طبع آن انتخاب رشته دانشگاهی و شغل. این اهداف مشخص میکند در دوراهیها باید به کدام سو برویم. اینکه شما در چه سنی به چه مدرکی برسید، چیزی است که مشخص میکند در چه سنی میخواهید پدر یا مادر شوید.اهداف کلی شما را سردرگم میکند. بهتر است در بخش هدفگذاری، دورنمای ذهنی تان را خرد کنید و بعد از هر مرحله از خودتان بپرسید "آخرش چی؟"؛ این سؤال بهظاهر ساده در اصل به شما نشان میدهد بسیاری از اهدافی که ترسیم میکنید، آرزوی واقعی خود شما نیست و نمیتواند به آرامش بیشترتان منتهی شود. سعی کنید در هدفگذاری درگیر جو زدگی نشوید و واقعیتهای زندگی را در نظر بگیرید. شما نیازهایی دارید و آیندهای که داشتن و نداشتن فرزند تأثیر مستقیم بر آن میگذارد. پس در این مورد خوب فکر کنید، مشاوره بگیرید و با همسرتان به فصل مشترکی برسید.
تصمیمهای سخت صورتی
برنامهریزی برای موفقیت در زندگی خانمها و آقایان مهم است اما یک خانم بیشتر به آن نیاز دارد زیرا باید در طول زندگیاش مراقب عدد نه چندان خوشایندی به نام سن و سال باشد و به گونه ای هدفگذاری کند که اگر میخواهد ازدواج کند و بچهدار شود به مشکل برنخورد پس اگر در حال تحصیل است، ارتقای شغلی پیش رو دارد، قصد دارد مهاجرت کند و یا هر تصمیم دیگر ، اولازهمه نیاز دارد این برگ خرید را در نظر بگیرد. قصد ما این نیست که نگران شوید اما باید فاصله سنیتان، توانایی بدنی و مواردی از این قبیل را در نظر بگیرید و مادر شدن را طبق یک برنامه مشخص در بهترین سالهای زندگیتان و در اوج توانایی انتخاب کنید. فراموش نکنید که ناباروری و بارداریهای مشکلدار این روزها بیشتر شده، علت آن آلودگی هوا و زندگی ناسالم یا هر چیز دیگر، در بحث ما مهم معلول است که باید در نظر بگیرید و گمان نکنید هر زمان تصمیم گرفتید بچهدار شوید، موفق میشوید.علم بهتر است یا بچه؟
زندگی واقعی دیگر موضوع انشای مدرسه نیست که شعار بدهیم علم بهتر است و چند سال بعد بگوییم، ثروت بیشتر به کار زندگیمان میآمد. در مورد فواید و البته مشکلات فرزند تحقیق کنید. شاید بگویید که خودتان میدانید و علاقهمند هستید که صاحب فرزند شوید اما گاهی یک موضوع با دو چراغ روشن رای میآورد و گاهی با دهها چراغ روشن. در نوع دوم، چرایی قویتری برایتان وجود خواهد داشت و در این صورت با چگونگیهای سختتری کنار میآیید اما اصل قضیه را کنار نمیگذارید. کسی منکر فواید علم و علمآموزی نیست اما اگر بخواهد سدی شود برای یک موهبت بزرگتر که تاریخ انقضا دارد و نمیتوان امیدوار بود ز گهواره تاگور ادامه داشته باشد، باید برای آن فکر اساسی بکنید.یکدست و چند هندوانه
درست است که میگویند با یکدست نباید چند هندوانه برداشت اما شما یکدست نیستید و دو نفر هستید در کنار هم که میتوانید با کمک به یکدیگر هرکدام چند هندوانه بردارید و همه را هم سالم به مقصد برسانید. مهم همان هدفگذاری صحیح و پیدا کردن یک چرایی قوی برای تصمیماتتان است که کمک میکند با مشکلات مسیر کنار بیایید و به مقصد برسید.قرار نیست همه ازدواج کنند یا بچهدار شوند اما این دو موهبت اگر درست و بهموقع وارد زندگیتان شود، به بخشهای دیگر آنهم کمک میکند و درنهایت باعث آرامشتان میشود. وقتی با برنامهریزی، هدف گذاری و همراهی میتوانید در کنار ادامه تحصیل، فرزندتان را به دنیا بیاوردید و فاصله سنی معقولی باهم داشته باشید، چرا یکی را فدای دیگری کنید؟ ممکن است در زمان بارداری یا نوزادی موقتاً فعالیتی در خانمها متوقف شود و یا در آقایان به دلیل همکاری با همسر کمرنگ شود اما موارد همگی موقتی است و شما در مسیرتان پیش میروید فقط گاهی سرعتتان را کم میکنید. در کنار خانواده به موفقیت رسیدن حتماً شیرینتر خواهد بود.