هنگام سفر با کودک بیش فعال، چه کنیم؟

الف: به کودکان بگوید که کجا و چرا باید بروند. بچه های AHDH میتوانند با تغییرات ناگهانی و تغییر در امور کارها تحت تاثیر قرار بگیرند. برای آماده کردن بچه ها برای سفر، شما باید به آنها اجازه بدهید که بدانند کجا دارند میروند و چرا آنها دارند سفر میکنند. شما باید در کنار آنها بنشینید و یک بحث در رابطه با جایی که قرار بروند و کسانی را که قرار است ببینند داشته باشید. با این روش آنها میفهمند که چه اتفاقی در آینده قرار بیفتد.

ب: پرسیدن از آنها برای همراه شدن با سفر: شما باید کودک را در برنامه ریزی سفر وارد کنید تا آنها احساس مفید بودن کنند. شما ممکن از آنها بپرسید که چه فکری در رابطه با برنامه سفر میکنند و آیا انها دوست دارند که چیز خاصی را در سفر ببینند. با نظراتی که میدهند بحث کنید و تلاش کنید که یک یا دوتا از آنها را در برنامه سفر قرار دهید تا آنها احساس کنند که نظراتشان ارزشمند است.
برای مثال کودک ممکن است که بپرسد که آیا آنها میتوانند یک جای خاصی را ببینند یا یک غذای خاصی را در سفر بخورند. شما ممکن است که این فعالیت را در طی برنامه سفر قبول کنید.

پ: شما میتوانید اجازه بدهید که کودک از میان چند گزینه یکی را انتخاب کنید برای مثال شما ممکن است که به کودک بگویید که در طول سفر یک روزش را میتوانند قایق سواری یا قایق رانی داشته باشند. شما ممکن است که بپرسید کدام روز سفر را دوست دارید که این کار را انجام دهید بنابراین انها احساس میکنند که گزینه هایی را میتوانند انتخاب کنند.

ج: تمرین تکینیک های آرام بخش با کودک ها. شما باید در هفته ها با روزهای منتهی به سفر کودک را با تمرین تکنیک های آرام کننده آماده کنید. شما میتوانید تمرینهای تنفس عمیق را باهم انجام دهید و یا یک جلسه ارام کننده قبل از خواب داشته باشید که در آن یک تعداد حرکت ریلکس یوگا را انجام میدهید.
شما همچنین میتوانید فرزندتان را به استفاده از نشانه های کلامی برای ماندن در حالت آرامش بیشتر در محیط های جدید تشویق کنید.

د: همراه بردن داروهای کودک: کودک مبتلا به ADHD باید داروهایش همراهش باشد. شما باید مطمئن بشوید که داروهای آنها برای سفر آماده شده است. همچنین شما میتوانید نسخه ی داروهای اون رو از دکترش بگیرید تا در طول سفر همراه خود داشته باشید. با این کار تهیه داروی کودک وقتی که به آن نیاز دارد اسانتر و راحتر میشود.
مطمئن شوید که داروها را در کیف دستی خود گذاشته اید تا نخواهید چمدان را زیررورو کنید.

الف: اسباب بازی ها و بازی های مورد علاقه کودک را همراه داشته باشید. کودک های مبتلا به ADHD زمان زیادی را در هواپیما و ماشین می گذرانند که باید یک جوری انها را مشغول نگه داشت مثلا با استفاده از اسباب بازیها و بازیهای جذاب که شما به انها میدهید و کودک میتواند با آنها بازی کند. این جوری کودک بیکار نیست و احساس خستگی در طول سفر بهش دست نمیدهد.

شما ممکن بازیهایی مثل پازل و منچ، ورق، ماروپله و … به همراه داشته باشید. شما میتونید اسباب بازی های جذابی که برای بازی کردن نیاز است که کودک از دستهاش استفاده کنه را همراه داشته باشید.

ب: به کودک خود قوانین و راهنمای سفر را یادآوری کنید. ممکن است که شما در طول راهی که دارید میروید نیاز داشته باشید که به فرزندتان قوانین را یادآوری کنید.این کار را وقتی که انها ساکت و ارام هستند انجام دهید و اگر دیدید که دارند پریشان و یا مضطرب میشوند توجه انها را بر اسباب بازی هایشان جلب کنید

برای مثال اگر کودک شروع کرد به بهانه گرفتن و خسته شدن شما میتوانید بگوید که بر روی این بازی تمرکز کن یا بیا تا باهم این پازل و حل کنیم.
به این شکل هم میتوانید دستورالعمل سفر را به یاد کودکتان بیاندازید: چطوری باید روی صندلی عقب ماشین با هم بازی کنیم؟ یا چطوری وقتمون رو توی هواپیما میگذرونیم؟

ج: قرار دادن زمانهای استراحت در سفر: داشتن یک برنامه فشرده در طول سفر و یا پروازهای پی در پی ممکن است که سفر را برای فرزند شما پر استرس کند. برای اینکه سفر برای شما و کودکتان راحت تر شود سعی کنید که یک زمان استراحت در طول سفر قرار بدهید.
اگر شما در حال رانندگی هستید شما ممکن است که برنامه ریزی کنید برای توقف در میانه راه و برای یک ناهار طولانی مدت یا در یک محلی برای مدت ۲ ساعت استراحت کنید.

اگرشما در هواپیما هستید ممکن است بعد از پیاده شدن از هواپیما یک استراحتی داشته باشید تا خودتان و کودکتان بتونید چیزی برای خوردن بگیرید. منظور این است که برنامه تان جوری نباشد که الزاما باید انرا اجرا کنید تا در سفر به مشکل بر نخورید.

د: بدنبال فرصت هایی برای بازی با فرزندتان و یا انجام حرکات فیزیکی باشید. ممکن است که این کار از شما کمی انرژی برای پیدا کردن مکان برای بازی با کودک تان بگیرد. به عنوان مثال شما باید پارک و یا محیط بیرون یک رستوران را برای بازی انتخاب کنید. اگر این کار امکان پذیر نیست بهتر است که با فرزندتان راه بروید مثلا در محیط فرودگاه شروع به راه رفتن کنید.

---

منبع : چاره چی