شیرینکنندههای مصنوعی، آری یا خیر؟
قندهای رژیمی قند خونتان را بالا میبرند
برخی معتقدند که شیرینکنندههای مصنوعی یا همان قندهای مصنوعی را هر قدر مایل باشیم میتوانیم بخوریم بدون آنکه نگران اضافه وزن باشیم یا با سایر مضرات شکر مواجه شویم. اما قندهای مصنوعی مواد شیمیایی هستند و ممکن است اثر معکوس بر بدن هم بگذارند.
پژوهش جدیدی در این باره کشف کرد که شیرینکنندههای صفر ممکن است متابولیسم بدن را تحت تأثیر قرار دهند و سطح قند خون را افزایش دهند، حداقل این آزمایش بر روی موشها و بعضی انسانها چنین نتیجهای را نشان داده است.
اثرات منفی شیرینکنندههای مصنوعی بر متابولیسم بدن که در این آزمایش مشخص شد مربوط به کنشها و واکنشهای این شیرینکنندهها با باکتریهای ساکن در رودهها است.
نتایج این پژوهش به این معنا نیست که خوردن شکر سالمتر از مصرف شیرینکنندههای مصنوعی است؛ بلکه نشان میدهد که قندهای مصنوعی نیز ممکن است مضر باشند، حداقل این موضوع در بعضی انسانها اینگونه است.
شیوه انجام آزمایش به این شکل بود که پژوهشگران قندهای مصنوعی _ ساخارین، سوکرالوز، یا آسپارتام_ را به آب آشامیدنی موشها افزودند و دریافتند که سطح قند خون بیشتر موشها افزایش یافت نسبت به زمانی که موشها آب قند معمولی مینوشند یا فقط آب معمولی مصرف کرده بودند. ساخارین قند مصنوعی است که تحت نام تجاری سوئیتن لو، سوکرالوز نیز به نام اسپلندا و آسپارتام با نامهای نوتراسوییت، اکوئال، و اسپونفول استفاده میشوند.
پژوهشگران نیز کشف کردند که به نظر میرسد قندهای مصنوعی بر عملکرد باکتریهای روده جوندگان اثر میگذارد. هنگامی که پژوهشگران از آنتیبیوتیک برای سرکوب باکتریها استفاده کردند سطوح قند خون میان گروههای موشها با رژیمهای غذایی مختلف از بین رفت.
سپس پژوهشگران چهارصد نفر را مطالعه کردند و دریافتند که نوع باکتریهای روده در افرادی که از قندهای مصنوعی استفاده میکنند با افرادی که قند معمولی مصرف میکنند متفاوت است. همچنین نتایج پژوهش نشان میدهد که شرکتکنندگانی که از قندهای مصنوعی میخوردند سطح قند خون بالاتری نسبت به افرادی داشتند که در رژیم غذاییشان قند معمولی مصرف میکردند.
لازم به ذکر است که قندهای مصنوعی از این جهت به رژیم غذایی ما معرفی و مورد استفاده قرار گرفتند با این هدف که میزان دریافت کالری را در شخص مصرف کننده کاهش دهند و سطح گلوکز قند انسان را به حالت نرمال نگه دارند. نتیجه دیگری نیز از همین پژوهش نشان داد که قندهای مصنوعی احتمالاً به صورت مستقیم مسئول افزایش میزان ابتلا به چاقی بیش از اندازه و اپیدمی شدن این بیماری خاموش در سطح جهان شده است؛ در حالی که هدف از استفاده از این قندها، کاهش دریافت کالری بود.
بخش دیگری از این پژوهش این بود که پژوهشگران ساخارین را به رژیم غذایی هفت تن از شرکتکنندگانی افزودند که به صورت طبیعی و در شرایط غیر آزمایشگاهی از قندهای مصنوعی مصرف نمیکردند. بعد از گذشت چهار روز، چهار نفر از این افراد سطح قند خون بالایی را نشان دادند و در عملکرد سیستم باکتریایی رودههایشان تغییراتی ایجاد شده بود. همچنین ترکیب باکتریایی رودهشان تغییر کرده بود.
چنین واکنشی از سوی باکتریهای روده، پژوهشگران را به این نتیجه رساند که بدن افراد مختلف واکنشهای مختلفی در برابر دریافت قند مصنوعی از خود بروز میدهد و این واکنشها بستگی به ترکیب باکتریایی روده دارد. نکته جالب دیگر در این پژوهش حاکی از آن است که حتی پیش از آنکه فردی اقدام به مصرف شیرینکنندههای مصنوعی بکند، میتوان این واکنشها را پیش بینی کرد.
مطالعات پیشین در زمینهی سلامتی افرادی که قند مصنوعی را جایگزین قندهای طبیعی کردند نشان داده است که این افراد ریسک کمتری برای ابتلا به بیماریهایی که با مصرف بیش از اندازه قندها ایجاد میشود_ چاقی و دیابت_ دارند. در عین حال برخی بررسیها مشخص کرد که قندهای مصنوعی مفیدند، اما برخی دیگر نتایج ترکیبی را نشان دادند. حتی برخی از این آزمایشها روشن ساخت که رابطهای میان مصرف قندهای مصنوعی و ریسک بالای ابتلای به چاقی و سطح بالای قند خون وجود دارد؛ لازم به ذکر است که اینگونه مطالعات، گروه کنترل تصادفی نداشتند و فقط از ابزار مشاهده در آنها استفاده شده است.
پیشنهاد پژوهشگران، تحقیق و بررسی بیشتر در زمینهی قندهای مصنوعی است تا در نهایت بتوانیم توصیههایی ارائه دهیم دربارهی مصرف یا عدم مصرف محصولاتی که در تهیهی آنها از چنین قندهایی استفاده میشود. اما به صورت قطعی میتوان گفت که قندهای مصنوعی اثرات مفیدی ندارند و در هنگام مصرف آنها باید دقت کرد.
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید. اثرات منفی شیرینکنندههای مصنوعی بر متابولیسم بدن که در این آزمایش مشخص شد مربوط به کنشها و واکنشهای این شیرینکنندهها با باکتریهای ساکن در رودهها است.
نتایج این پژوهش به این معنا نیست که خوردن شکر سالمتر از مصرف شیرینکنندههای مصنوعی است؛ بلکه نشان میدهد که قندهای مصنوعی نیز ممکن است مضر باشند، حداقل این موضوع در بعضی انسانها اینگونه است.
شیوه انجام آزمایش به این شکل بود که پژوهشگران قندهای مصنوعی _ ساخارین، سوکرالوز، یا آسپارتام_ را به آب آشامیدنی موشها افزودند و دریافتند که سطح قند خون بیشتر موشها افزایش یافت نسبت به زمانی که موشها آب قند معمولی مینوشند یا فقط آب معمولی مصرف کرده بودند. ساخارین قند مصنوعی است که تحت نام تجاری سوئیتن لو، سوکرالوز نیز به نام اسپلندا و آسپارتام با نامهای نوتراسوییت، اکوئال، و اسپونفول استفاده میشوند.
قندهای مصنوعی احتمالاً به صورت مستقیم مسئول افزایش میزان ابتلا به چاقی بیش از اندازه و اپیدمی شدن این بیماری خاموش در سطح جهان شده است؛ در حالی که هدف از استفاده از این قندها، کاهش دریافت کالری بود
پژوهشگران نیز کشف کردند که به نظر میرسد قندهای مصنوعی بر عملکرد باکتریهای روده جوندگان اثر میگذارد. هنگامی که پژوهشگران از آنتیبیوتیک برای سرکوب باکتریها استفاده کردند سطوح قند خون میان گروههای موشها با رژیمهای غذایی مختلف از بین رفت.
سپس پژوهشگران چهارصد نفر را مطالعه کردند و دریافتند که نوع باکتریهای روده در افرادی که از قندهای مصنوعی استفاده میکنند با افرادی که قند معمولی مصرف میکنند متفاوت است. همچنین نتایج پژوهش نشان میدهد که شرکتکنندگانی که از قندهای مصنوعی میخوردند سطح قند خون بالاتری نسبت به افرادی داشتند که در رژیم غذاییشان قند معمولی مصرف میکردند.
لازم به ذکر است که قندهای مصنوعی از این جهت به رژیم غذایی ما معرفی و مورد استفاده قرار گرفتند با این هدف که میزان دریافت کالری را در شخص مصرف کننده کاهش دهند و سطح گلوکز قند انسان را به حالت نرمال نگه دارند. نتیجه دیگری نیز از همین پژوهش نشان داد که قندهای مصنوعی احتمالاً به صورت مستقیم مسئول افزایش میزان ابتلا به چاقی بیش از اندازه و اپیدمی شدن این بیماری خاموش در سطح جهان شده است؛ در حالی که هدف از استفاده از این قندها، کاهش دریافت کالری بود.
باکتریهای رودهی شما
میلیاردها باکتری در رودههای انسان ساکن هستند. در واقع این باکتریها برای عملکرد طبیعی رودهها بسیار حیاتی بوده و ترکیب آنها میتواند به صورت بالقوه بر کارکرد سایر نقاط بدن ما اثر بگذارد. مثلاً مطالعات پیشین، تعادل انواع مختلف باکتری در روده را با مشکلاتی همچون چاقی و دیابت نوع دوم بررسی کردند. افراد تنوع بسیاری از این باکتریها در رودههایشان دارند که میتوانند به صورت بالقوه به بدن کمک کنند تا در برابر غذاهای گوناگون پاسخ داده و عمل کنند.بخش دیگری از این پژوهش این بود که پژوهشگران ساخارین را به رژیم غذایی هفت تن از شرکتکنندگانی افزودند که به صورت طبیعی و در شرایط غیر آزمایشگاهی از قندهای مصنوعی مصرف نمیکردند. بعد از گذشت چهار روز، چهار نفر از این افراد سطح قند خون بالایی را نشان دادند و در عملکرد سیستم باکتریایی رودههایشان تغییراتی ایجاد شده بود. همچنین ترکیب باکتریایی رودهشان تغییر کرده بود.
بیشتر بخوانید: قندهای رژیمی باعث لاغری می شوند؟ شیرین کنندههای مصنوعی لاغرتان نمیکنند خطر شیرین کنندههای مصنوعی برای عروق |
چنین واکنشی از سوی باکتریهای روده، پژوهشگران را به این نتیجه رساند که بدن افراد مختلف واکنشهای مختلفی در برابر دریافت قند مصنوعی از خود بروز میدهد و این واکنشها بستگی به ترکیب باکتریایی روده دارد. نکته جالب دیگر در این پژوهش حاکی از آن است که حتی پیش از آنکه فردی اقدام به مصرف شیرینکنندههای مصنوعی بکند، میتوان این واکنشها را پیش بینی کرد.
مطالعات پیشین در زمینهی سلامتی افرادی که قند مصنوعی را جایگزین قندهای طبیعی کردند نشان داده است که این افراد ریسک کمتری برای ابتلا به بیماریهایی که با مصرف بیش از اندازه قندها ایجاد میشود_ چاقی و دیابت_ دارند. در عین حال برخی بررسیها مشخص کرد که قندهای مصنوعی مفیدند، اما برخی دیگر نتایج ترکیبی را نشان دادند. حتی برخی از این آزمایشها روشن ساخت که رابطهای میان مصرف قندهای مصنوعی و ریسک بالای ابتلای به چاقی و سطح بالای قند خون وجود دارد؛ لازم به ذکر است که اینگونه مطالعات، گروه کنترل تصادفی نداشتند و فقط از ابزار مشاهده در آنها استفاده شده است.
پیشنهاد پژوهشگران، تحقیق و بررسی بیشتر در زمینهی قندهای مصنوعی است تا در نهایت بتوانیم توصیههایی ارائه دهیم دربارهی مصرف یا عدم مصرف محصولاتی که در تهیهی آنها از چنین قندهایی استفاده میشود. اما به صورت قطعی میتوان گفت که قندهای مصنوعی اثرات مفیدی ندارند و در هنگام مصرف آنها باید دقت کرد.