نکاتی در مورد استفاده از گچ
معلمان پرتلاش، ساعت های متوالی با گچ و تخته سرو کار داشته باشند تا بتوانند مطالبی را که می خواهند تدریس کنند
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : دوشنبه 1397/07/09 ساعت 14:17
مرکز یادگیری تبیان - محبوبه همت
حرفه معلمی ایجاب می کند که معلمان پرتلاش، ساعت های متوالی با گچ و تخته سرو کار داشته باشند تا بتوانند مطالبی را که می خواهند تدریس کنند، به خوبی به دانش آموزان آموزش دهند یا تفهیم کنند. به خصوص اگر موضوع مورد تدریس دروسی مانند ریاضی باشد، معلم ناگریز است تمام ساعت تدریس، با گچ روی تخته بنویسد.
با آن که استفاده از گچ و نوشتن روی تخته سیاه، در آموزش و پرورش کشور ما سابقه بسیار دارد، نمی توان معایب و مشکلاتی را که در اثر استفاده از گچ پیش می آید، نادیده گرفت. به این سبب، در این نوشته، به بعضی از آنها اشاره خواهیم کرد:
اگر دست ما ساعت های متوالی با گچ در تماس داشته باشد، پوست دست ساییده می شود و خراش هایی در آن ایجاد می گردد و در نتیجه بافت پوست آسیب می بیند و نوشتن مستمر با گچ در دراز مدت باعث التهاب پوست می شود و ناراحتی مزمن ایجاد می کند. بنابراین، باید از گچ هایی برای نوشتن استفاده کرد که حتماً به روش بهداشتی تهیه شده باشد. اگر گچ بهداشتی نباشد، ممکن است به میکروب ها یا ویروس های گوناگون آماده باشد و با کمترین خراش، وارد بدن شود. در آن صورت، بافت پوستی ملتهب یا دچار عفونت می گردد. به علاوه، تنفس ذرات گچ آلوده به میکروب یا ویروس باعث ایجاد عفونت های تنفسی در بدن می شود که با علایمی مانند تب، سرفه، ترشحات عفونی از ریه و ... همراه است.
برای آن که معلمان دلسوز و پرتلاش در اثر استفاده از گچ آسیب کمتری ببینند، بهتر است این موارد را رعایت کنند:
*گچ را از مراکزی تهیه کنند که موارد ایمنی و بهداشتی در تهیه آن رعایت شده باشد.
*قبل از نوشتن با گچ، به خصوص در مواردی که ساعت های زیاد مجبور به نوشتن با گچ هستند، دست خود را کمی با مواد روغنی ساده و غیر عطری مانند گلیسیرین چرب کنند تا عایقی روی پوست ایجاد شود و مانع نفوذ ذرات ریز گچ گردد.
*هنگام پاک کردن تخته سیاه، تخته پاک کن را به آرامی حرکت دهید و تا حدامکان، از تخته سیاه فاصله بگیرید. پنجره ها را باز بگذارید تا هوا در فضای کلاس جریان د اشته باشد و ذرات گچ وارد دستگاه تنفس شما دو دانش آموزان نشود.
*بهتر است در مدرسه، از "لباس کار" استفاده کنید تا ذرات گچ، که میکروب های فراوانی دارد، وارد محیط زندگی شما نشود.
*بعد از اتمام نوشتن با گچ، دست ها و صورت را آب و صابون(غیر عطری و غیر محرک) بشویید. به گونه ای که جریان آب بر دست وصورت به حرکت در آید و ذرات گچ را از روی پوست دور کند. اگر امکان شستشو وجو ندارد، با دستمال نم دار؛ ذرات گچ را از روی پوست و بدن خود دور کنید.
*اگر بخواهید در اثر ذرات گچ آسیبی به دستگاه تنفسی شما وارد نشود، بهتر است همیشه تعدادی دستمال نم دار در بسته بندی های تمیز در کیف خود داشته باشید و در هنگام نوشتن، یکی از آنها را جلو بینی خود بگیرید. اگر روی این دستمال ماسک بزنید، خیلی بهتر است. زیرا ماسک، به دلیل خشک بودن، کاملاً جلو ورود ذرات گچ را نمی گیرد.
*برای آن که دست شما به ناراحتی پوستی دچار نشود، سعی کنید از دستکش نخی استفاده کنید یا حتی المقدور، سه انگشتی را که با گچ تماس دارند، با پارچه ای بپوشانید.
*در محیط مدرسه و در شرایطی که با گچ سر و کار دارید، از مواد عطری استفاده نکنید. زیرا ممکن است زمینه بروز حساسیت را در شما فراهم آورد. به علاوه وجود دو امل محرک و حساسیت(گچ وعطر) پزشک را برای تشخیص و درمان، با مشکل مواجه می سازد.
مطالب مرتبط:
استفاده از تخته سیاه
تنفس(1)
کمال معلم و معلم کامل
منبع: معلم
تهیه کننده: سهیلا نیک نژاد
با همکاری دکتر قادر خدایارپور (متخصص پوست)
با آن که استفاده از گچ و نوشتن روی تخته سیاه، در آموزش و پرورش کشور ما سابقه بسیار دارد، نمی توان معایب و مشکلاتی را که در اثر استفاده از گچ پیش می آید، نادیده گرفت. به این سبب، در این نوشته، به بعضی از آنها اشاره خواهیم کرد:
اگر دست ما ساعت های متوالی با گچ در تماس داشته باشد، پوست دست ساییده می شود و خراش هایی در آن ایجاد می گردد و در نتیجه بافت پوست آسیب می بیند و نوشتن مستمر با گچ در دراز مدت باعث التهاب پوست می شود و ناراحتی مزمن ایجاد می کند. بنابراین، باید از گچ هایی برای نوشتن استفاده کرد که حتماً به روش بهداشتی تهیه شده باشد. اگر گچ بهداشتی نباشد، ممکن است به میکروب ها یا ویروس های گوناگون آماده باشد و با کمترین خراش، وارد بدن شود. در آن صورت، بافت پوستی ملتهب یا دچار عفونت می گردد. به علاوه، تنفس ذرات گچ آلوده به میکروب یا ویروس باعث ایجاد عفونت های تنفسی در بدن می شود که با علایمی مانند تب، سرفه، ترشحات عفونی از ریه و ... همراه است.
برای آن که معلمان دلسوز و پرتلاش در اثر استفاده از گچ آسیب کمتری ببینند، بهتر است این موارد را رعایت کنند:
*گچ را از مراکزی تهیه کنند که موارد ایمنی و بهداشتی در تهیه آن رعایت شده باشد.
*قبل از نوشتن با گچ، به خصوص در مواردی که ساعت های زیاد مجبور به نوشتن با گچ هستند، دست خود را کمی با مواد روغنی ساده و غیر عطری مانند گلیسیرین چرب کنند تا عایقی روی پوست ایجاد شود و مانع نفوذ ذرات ریز گچ گردد.
*هنگام پاک کردن تخته سیاه، تخته پاک کن را به آرامی حرکت دهید و تا حدامکان، از تخته سیاه فاصله بگیرید. پنجره ها را باز بگذارید تا هوا در فضای کلاس جریان د اشته باشد و ذرات گچ وارد دستگاه تنفس شما دو دانش آموزان نشود.
*بهتر است در مدرسه، از "لباس کار" استفاده کنید تا ذرات گچ، که میکروب های فراوانی دارد، وارد محیط زندگی شما نشود.
*بعد از اتمام نوشتن با گچ، دست ها و صورت را آب و صابون(غیر عطری و غیر محرک) بشویید. به گونه ای که جریان آب بر دست وصورت به حرکت در آید و ذرات گچ را از روی پوست دور کند. اگر امکان شستشو وجو ندارد، با دستمال نم دار؛ ذرات گچ را از روی پوست و بدن خود دور کنید.
*اگر بخواهید در اثر ذرات گچ آسیبی به دستگاه تنفسی شما وارد نشود، بهتر است همیشه تعدادی دستمال نم دار در بسته بندی های تمیز در کیف خود داشته باشید و در هنگام نوشتن، یکی از آنها را جلو بینی خود بگیرید. اگر روی این دستمال ماسک بزنید، خیلی بهتر است. زیرا ماسک، به دلیل خشک بودن، کاملاً جلو ورود ذرات گچ را نمی گیرد.
*برای آن که دست شما به ناراحتی پوستی دچار نشود، سعی کنید از دستکش نخی استفاده کنید یا حتی المقدور، سه انگشتی را که با گچ تماس دارند، با پارچه ای بپوشانید.
*در محیط مدرسه و در شرایطی که با گچ سر و کار دارید، از مواد عطری استفاده نکنید. زیرا ممکن است زمینه بروز حساسیت را در شما فراهم آورد. به علاوه وجود دو امل محرک و حساسیت(گچ وعطر) پزشک را برای تشخیص و درمان، با مشکل مواجه می سازد.
مطالب مرتبط:
استفاده از تخته سیاه
تنفس(1)
کمال معلم و معلم کامل
منبع: معلم
تهیه کننده: سهیلا نیک نژاد
با همکاری دکتر قادر خدایارپور (متخصص پوست)
