گره گشوده ز کارم به طرفه العینی/ به نام پاک جوادش چو داده‌ام قسمش

 

نشسته‌ام به رواقی به گوشه حرمش
رها رهای رها زیر آبشار غمش

یقین به چشمه تسنیم دوست متصل است
که نور می‌چکد از روزن سپیده دمش

چه سال‌ها که به همراه نوبتی خوانان
رسیده است به گوشم طنین زیر و بمش

به کاظمین و به مشهد سلام و عرض ادب
به حس و حال غریبانه‌ی شبیه همش

دم مسیح خراسان به لطف حق گرم است
برایتان چه بگویم ز لطف دم به دمش

چوپا گذاشت به ایران هزار چشمه شکفت
 هزار جان گرامی فدای پاقدمش

به پادشاه و گدا و به عارف و عامی
خبر دهید که عام است سفره کرمش

گره گشوده ز کارم به طرفه العینی
به نام پاک جوادش چو داده‌ام قسمش

تو چنگ برده و بردار هر چه می خواهی
که شاه توس گشاده است کیسه ی درمش

هر آنچه داده به من لطف بیکران بوده است
که راضی ام به زیادش که قانعم به کمش

شهید عشق شد و آرمید کنج بهشت
هر آن که رقص کنان رفت زیر تیغ غمش

چه افتخاری از این افتخار بالاتر
که شاعرش شده ام زیر سایه علمش

چه می شود که شبی نامه‌ی سیاه مرا
بگیرد و بنوازد به گوشه قلمش

سپاه منتقمانش همیشه بیدارند
یکی خبر برساند به اولیای دمش

نمی‌کنیم دل از این حرم از این درگاه
قسم به مادر بی بارگاه و بی حرمش....

---

منبع: فارس