چرا به امام رضا (ع) ضامن آهو می گویند؟

شیخ صدوق رحمة الله علیه در این رابطه اینگونه آمده است:
در تاریخ آمده است كه حاكم رازی صاحب ابوجعفر عتبی می گوید: ابوجعفر مرا به جهت كاری به سوی ابو منصور بن عبدالرزاق فرستاد.
هنگامی كه روز پنج شنبه شد, از او خواستم كه به زیارت قبر مطهرامام رضا(ع)بروم . ابومنصور به من گفت : می خواهی معجزه ای از صاحب این قبر برایت بگویم ؟
من در ایام جوانی ,دشمن صاحب این قبر بودم و همواره به زوّار و كسانی كه به زیارت آن حضرت می آمدند, ظلم می كردم و اموال آنان را به غارت می بردم .
روزی برای صید بیرون رفتم . آهویی را دیدم .
سگ شكاری را روانه كردم تا آن را صید كند.
آن را دنبال كرد تا به دیوار قبر رسید. سگ شكاری , دیگر جلوتر نرفت . دوباره آهو به طرف دیگر فرار كرد.
سگ شكاری آن را دنبال كرد.
دوباره آهو به آن دیوار پناهنده شد و وقتی پناهنده شد, سگ جلوتر نرفت . همینطور چندنوبت این عمل تكرار شد تا بالاخره آهو به داخل یكی از اتاق های قبر امام رضا(ع)پناهنده شد.
من وارد صحن وچهار دیواره ای كه قبر امام رضا وسط آن قرار داشت شدم .
از ابونصر مقری سؤال كردم : آهویی كه به اینجا وارد شد,كجا رفت ؟
گفت : من آن را ندیدم . خودم وارد آن جا شدم . جای پا و آثار آهو را در آن جا دیدم , اما آهو را نیافتم . بعداز دیدن این واقعه نذر كردم هرگز متعرّض زوّار این قبر نشوم , بلكه آنان را كمك كنم . هرگاه مشكلی برایم پیش می آمد, متوسل به این قبر می شدم و به حاجتم می رسیدم .
از خدا خواستم كه پسری به من عطا كند, خداوند به بركت صاحب این قبر به من عطا كرد. دوباره از خدا پسری خواستم , كه حاجتم روا شد.(۱)

تذکر این نکته نیز ضروری است که شیخ صدوق به وثاقت کسانی که این داستان را نقل کرده اند، اعتقاد دارد.

پی نوشت:
(۱). شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۲۸۵، جهان، ۱۳۷۸ق.

---

منبع: شهرسوال