کارنامه فرهنگی دولتها در ترازوی نقد تبیان
وبسایت فرهنگی اطلاعرسانی تبیان در گزارشی به بررسی و نقد کارنامه فرهنگی دولتها پرداخت.
به گزارش روابط عمومی، بخش فرهنگی موسسه فرهنگی اطلاعرسانی تبیان این مقاله را بر اساس رویکردهای سیاسی و فرهنگی دولت تهیه و منتشر کرده است.
علیرضا پیوگانی در این مقاله می نویسد:« همه انقلابهای تاریخ برای تحقق یک آرمان ارزشمندی به وقوع پیوستهاند؛ مردم ایران نیز در سال ۵۷ برای اهدافی قیام و انقلاب کردند که مقوله فرهنگ،به خصوص فرهنگ اسلامی، دغدغه اصلی آن بود. فرهنگ از اقتصاد هم مهمتر است؛ چون فرهنگ به معنای هوایی است که تنفس میکنیم. اگر هوا تمیز باشد آثاری دارد و اگر کثیف باشد آثار دیگری دارد.اما با گذشت چهار دهه از تحقق انقلاب، هر روز این سوال پر رنگتر میشود که آیا انقلاب در حوزه فرهنگ و سبک زندگی اسلامی، با توجه به آسیبهای فرهنگی موجود، از جمله تجملگرایی، طلاق، حجاب نامناسب و... ناموفق عمل کرده است؟ و چگونه مسیر انقلابی که هدف اصلیاش ترمیم فرهنگ ابتذالی عصر پهلوی و ارتقای فرهنگ ایرانی- اسلامی بود کارنامه موفقی از خود نشان نداده است؟در دورانی که دولتها به فکر توسعه اقتصادی و سیاسی بودند، یک خلاء فرهنگ سازی در کشور به وجود آمد که دشمنان ایران و اسلام به خوبی از آن استفاده کردند و با بستههای تهاجم فرهنگی وارد جنگی به مراتب خطرناک تر از جنگ های موشکی شدند؛ جنگی که نتیجهاش افزایش طلاق و فروپاشیدن نهاد خانواده، تجمل گرایی و مصرف زدگی، افزایش سن ازدواج، از بین رفتن قداست حجاب و دهها موضوع دیگر بود.تهاجم فرهنگی به راحتی وارد خانوادهها شد و با برنامههای ماهوارهای به ظاهر موافق فرهنگ ایرانی و با شعار روشنگری ایرانیان ضربات مهلکی را بر سبک زندگی مردم وارد کرد. در مقابل انتظار میرفت صدا و سیما بهعنوان رسانه ملی گامی بزرگ در مقابله با تهاجم فرهنگی بردارد، اما سریالها و برنامههای صدا و سیما آنقدر ضعیف بودند که قدرت مقابله با جذابیت های ماهواره را نداشتند.»
متن کامل این مقاله در اینجا قابل مشاهده است.
علیرضا پیوگانی در این مقاله می نویسد:« همه انقلابهای تاریخ برای تحقق یک آرمان ارزشمندی به وقوع پیوستهاند؛ مردم ایران نیز در سال ۵۷ برای اهدافی قیام و انقلاب کردند که مقوله فرهنگ،به خصوص فرهنگ اسلامی، دغدغه اصلی آن بود. فرهنگ از اقتصاد هم مهمتر است؛ چون فرهنگ به معنای هوایی است که تنفس میکنیم. اگر هوا تمیز باشد آثاری دارد و اگر کثیف باشد آثار دیگری دارد.اما با گذشت چهار دهه از تحقق انقلاب، هر روز این سوال پر رنگتر میشود که آیا انقلاب در حوزه فرهنگ و سبک زندگی اسلامی، با توجه به آسیبهای فرهنگی موجود، از جمله تجملگرایی، طلاق، حجاب نامناسب و... ناموفق عمل کرده است؟ و چگونه مسیر انقلابی که هدف اصلیاش ترمیم فرهنگ ابتذالی عصر پهلوی و ارتقای فرهنگ ایرانی- اسلامی بود کارنامه موفقی از خود نشان نداده است؟در دورانی که دولتها به فکر توسعه اقتصادی و سیاسی بودند، یک خلاء فرهنگ سازی در کشور به وجود آمد که دشمنان ایران و اسلام به خوبی از آن استفاده کردند و با بستههای تهاجم فرهنگی وارد جنگی به مراتب خطرناک تر از جنگ های موشکی شدند؛ جنگی که نتیجهاش افزایش طلاق و فروپاشیدن نهاد خانواده، تجمل گرایی و مصرف زدگی، افزایش سن ازدواج، از بین رفتن قداست حجاب و دهها موضوع دیگر بود.تهاجم فرهنگی به راحتی وارد خانوادهها شد و با برنامههای ماهوارهای به ظاهر موافق فرهنگ ایرانی و با شعار روشنگری ایرانیان ضربات مهلکی را بر سبک زندگی مردم وارد کرد. در مقابل انتظار میرفت صدا و سیما بهعنوان رسانه ملی گامی بزرگ در مقابله با تهاجم فرهنگی بردارد، اما سریالها و برنامههای صدا و سیما آنقدر ضعیف بودند که قدرت مقابله با جذابیت های ماهواره را نداشتند.»
متن کامل این مقاله در اینجا قابل مشاهده است.