تبیان، دستیار زندگی

جام جهانی با طعم امنیت، قهوه و قلیان

در لبنان فقط این طرفداران فوتبال مسابقات جام جهانی را با شور و اشتیاق فراوان دنبال نمی کنند، بلکه کافه داران و صاحبان رستوران ها را می توان بزرگترین هوادار آن دانست چرا که کار و بارشان در طول این یک ماه پر رونق می شود.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
جام جهانی
رقابت های جام جهانی 2018 روسیه، رفته رفته به ایستگاه پایانی می رسد؛ مسابقاتی که پر از شگفتی و خاطرات تلخ و شیرین بوده است.
حال و هوای جام جهانی تنها مختص کشور میزبان و 32 تیم شرکت کننده در آن نیست. بلکه در کشورهایی که تیم فوتبال ضعیفی هم دارند و تاکنون حتی یک بار شانس شرکت در مسابقات را نداشته اند، می توان این شور و حال را دید. لبنان یکی از این کشورهاست.
اما آن چه بیش از هر چیز حال و هوای جام جهانی را در لبنان به چشم می آورد، تماشای مسابقات در فضاهای عمومی ، رستوران ها و کافه هاست.

چرا فوتبال در کافه و رستوران؟

دلیل اصلی این مساله را می توان «اجتماعی بودن» اهالی این کشور کوچک در غرب آسیا معرفی کرد. مردمی خونگرم که از هر طایفه و با هر سلیقه مذهبی و سیاسی، به هر بهانه ای گردهم آمدن را دوست دارند.
«قهوه» و «قلیان» را می شود پای ثابت همه جمع های لبنانی از جمله تماشای فوتبال دانست و این از جمله دلایلی است که فوتبال دوستان در این کشور ترجیح می دهند، مسابقات را در یک کافه یا رستوران دنبال کنند.
اما دلیل دیگر هم عدم امکان تماشای فوتبال در برخی خانه ها است! از آن جا که لبنان سامانه پخش دیجیتال ندارد، مردم باید با ماهواره شبکه های تلویزیونی را دریافت کنند که البته شبکه های ورزشی که حق پخش فوتبال را دارند نیز قفل گذاری شده است. مشترک باید برای دریافت آن یک گیرنده مخصوص به قیمت تقریبا 200 دلار تهیه کند و بعد به صورت سالیانه یا ماهیانه پولی برای اشتراک بپردازد. مبلغ تقریبی برای هر ماه 12 دلار و برای یک سال تقریبا 140 دلار است.
گرچه تلویزیون ملی لبنان «Tele Liban» (تله لیبان) پس از دستور رئیس جمهوری و حمایت نخست وزیر این کشور توسط یک شرکت خصوصی حق امتیاز بازی های جام جهانی روسیه را خریداری کرد، اما به خاطر آنکه مسابقات فوتبال فقط با فرستنده های زمینی پخش می شود، در برخی نقاط این کشور به دلیل ضعف یا نبود امواج، شهروندان لبنانی یا از تماشای این بازی ها محروم هستند یا با برفک، بازی ها را می بینند.
البته برخی شرکت های ارائه خدمات تلویزیونی در محله ها هستند که با ارائه‌ یک کابل به هر خانه، حدود صد شبکه تلویزیونی لبنانی و بین المللی را در اختیار علاقه مندان می گذارند که در میان آنها شبکه های ورزشی هم وجود دارد. البته این خدمات مجانی نیست و تقریبا هزینه ای بین هفت تا 10 دلار در ماه دارد و معمولا تصاویر هم از کیفیت بالایی برخوردار نیست.
همه این دلایل فوتبال دوستان لبنانی را برای تماشای جام جهانی آن هم معمولا به صورت خانوادگی در کافه های خیابانی و رستوران ها جمع می کند.

تب فوتبال با طعم قهوه و قلیان

هنگام پخش فوتبال در این کشور کوچک، از گوشه گوشه خیابان ها و گذرگاه ها صدای تشویق و فریاد به گوش می رسد و گویی در هر محله ای چند استادیوم فوتبال وجود دارد.
در لبنان هر کسی برای تماشای مسابقات جام جهانی، با نگاه به جیب خود در رستوران یا کافه ای حاضر می شود.
کسی برای تماشای بازی مورد علاقه اش ممکن است به یک کافه یا رستوران معمولی در محله ای معمولی برود و 10 تا 15 دلار بدهد؛ البته نه فقط برای فوتبال.
در طول نود و چند دقیقه بازی، در این رستوران ها و کافه ها برای مشتری آب میوه، تخمه و آجیل، قهوه و آب می آورند و قلیان هم جزئی از خدمات است.
برخی جاها نیز بنابر سفارش هزینه می گیرند؛ چه یک ساندویچ بخورید و چه آب میوه یا بستنی بخواهید.
برخی هم کافه ای خیابانی در پیاده رو را ترجیح می دهند تا هزینه کمتری معادل یک چای یا قهوه در حدود یک دلار یا فقط قلیان 2 تا 4 دلاری بپردازند.
«سامی» از آن هایی است که به قول خودش در طول سال تب فوتبال دارد. او می گوید، همه 64 بازی جام جهانی سال های 2010 و 2014 را در کافه دیده است.
این جوان 29 ساله به خبرنگار ایرنا در بیروت گفت که در طول سال، اکثر بازی های جام قهرمانان اروپا را به علاوه بازی های «بایرن مونیخ» آلمان در کافه می بیند.
از او راجع به هزینه هنگفت این کار پرسیدیم که اظهار داشت: هر کسی پولش را یک جا خرج می کند، برخی ها عاشق مسافرت هستند، برخی خرج سیگار می کنند و من هم از تماشای فوتبال لذت می برم و برای هر بازی خرید یک آب میوه یا قلیان، زیاد نیست.
البته سامی از حذف تیم محبوبش یعنی آلمان ابراز تأسف کرد و گفت که پس از حذف آلمان فقط برای بازی بلژیک به کافه آمده ام که آن هم در برابر فرانسه شکست خورد.

سکه شدن کار کافه دارها و صاحبان رستوران

«فارِس محمد» صاحب یک رستوران در مرکز بیروت است که به گفته خودش، به خاطر نبود امنیت 9 سال در آن بسته بود و چند ماهی است با بازگشت امنیت به لبنان و بازگشایی خیابان های اطراف پارلمان در میدان «نجمه» اکنون درهای رستورانش را به روی مشتریان خود بازکرده است.
وی ضمن ابراز خرسندی از بازگشت امنیت قبل از جام جهانی گفت: این ایام مانند عروسی و جشن برای من است، چون شکر خدا مشتری ها سرازیر شده و کار و کاسبی ما به خاطر مسابقات فوتبال رو به راه شده است.
او یادآور شد که بازی های تیم برزیل شلوغ ترین اوقات رستورانش در این ایام بود و تاسف خورد که قهرمان پنج جام از این مسابقات حذف شده است.
فارس افزود: من برای گرفتن مجوز پخش این مسابقات از شرکت مربوطه خارجی، نصب نمایشگر غول پیکر و دکور ویژه جام جهانی 50هزار دلار هزینه کردم و کاش در این جام تیم های محبوب تر مانند برزیل و آلمان و آرژانتین می ماندند تا وضع ما رستوران دارها هنوز خوب بود و مردم هم با دیدن ستارگانشان خوشحالتر بودند.
«زید» هم که یک کافه کوچک در بلوار «شهید سیدهادی نصرالله» در حومه جنوبی بیروت دارد، گفت این دوره جام جهانی به دلیل امنیتی که در لبنان داشتیم با همه جام های گذشته متفاوت است.
وی یادآور شد: در سال 2014 ما در کشورمان خطر انفجارهای تروریستی را داشتیم و قبل آن در سال 2006 حمله وحشیانه 'اسرائیل' درست در ایام جام جهانی بود.
زید، یاد شهدایی را که برای بازگشت امنیت و دفاع از مقدسات از زندگی راحت و جان خود گذشتند، گرامی داشت و تصریح کرد: بسیاری از آنها جوان ها و دوستان ما بودند که می آمدند همین جا در کنار هم گاهی فوتبال می دیدند و با هم کری خوانی هم داشتند.
این جوان کافه دار البته از مسوولان لبنانی هم گله کرد که شرط گذاشته اند کافه هایی که تا صد نفر می توانند در خود جای دهند، باید 5400 دلار به شرکت لبنانی «سما» بپردازد که بازی ها را خریده و رستوران های پذیرای 250 نفر هم باید مبلغ 17هزار دلار بدهند.
او در پایان با بیان این که دو بار به ایران سفر کرده گفت که خوش به حال ایرانی ها که هم آب، برق و گازشان ارزان است و هم تماشای فوتبال.
منبع: