بحران مانتوهای جلوباز

موضوع حجاب یکی از مباحثی است که طی دو دهه‌ی اخیر با تغییر و تحولات گسترده‌ای روبرو شده است. این تغییرات که بیش‌تر برگرفته از فرهنگ غربی است، آنچنان در فرهنگ مد و لباس کشور ما رسوخ کرده که آسیب‌های اجتماعی فراوانی را ایجاد کرده است.

بحران حجاب

دیگر در کم‌تر فروشگاهی، لباسی مرتبط با فرهنگ ایران اسلامی مشاهده می‌کنیم و برای پوشش کامل و مطلوب با دشواری‌های گسترده‌ای روبرو شده‌ایم. ماجرا از توزیع مانتوهای کوتاه و تنگ در اواخر دهه‌ی هفتاد شروع شد و در دهه‌ی هشتاد کار به توزیع مانتوهای حریر و بدن‌نما کشیده شد.

اما این اوضاع از ابتدای دهه‌ی نود، بحرانی شد چرا که با مد شدن مانتوهای جلو باز، در حوزه‌ی پوشش دچار مشکلات ارزشی شدیم. این قبیل مانتوها که در اصل حکم پوشش اصلی افراد جامعه را دارند، نه تنها بد حجابی که بی‌حجابی را در جامعه رواج داده و باید عادی‌سازی این هنجارشکنی شدند چرا که عرضه‌ی این مانتوها در تمامی فروشگاه‌ها بدون برخوردی با فروشندگان، در حال فروش بود و استقبال بسیاری هم از این مُد نامطلوب مشاهده شد. باید توجه داشت که بسیاری از این مانتوها وارداتی بوده و ارز فراوانی را از کشور خارج کرده‌اند. اما در این میان، تا به حال از خود سوال کرده‌اید که چرا فرهنگ اصیل ایرانی تا این اندازه به غرب واداده است و دچار دگرگونی شده است؟

افزایش توزیع مانتوهای جلوباز

بسیاری از فروشندگان مانتو و پوشاک معتقد‌ند که درخواست برای مانتوی جلوبسته و پوشیده بسیار کم و در واقع ناچیز است و این موضوع آن‌ها به سمت و سوی فروش انواع مانتوهای جلوباز و آستین کوتاه سوق داده است. آن‌ها رواج این نوع پوشش را به فضای مجازی و تبلیغات گسترده داخلی و خارجی ربط می‌دهند که از فرهنگ غربی نشأت گرفته است.

البته در این میان معترضانی هم هستند که اعتقاد به برخورد قاطع و قانونی با توزیع کنندگان این قبیل پوشش‌ها دارند. در این راستا "محمودی" عضو کمیسیون اجتماعی مجلس معتقد است که نمی‌توان گفت؛ جمع آوری این مانتوها خوب است یا بد ولی وقتی که ذهن، ذهن آماده‌ای نباشد، وقتی در این زمینه فرهنگ سازی انجام نشود یا آن زیر بناها از بین رفته باشد باید اصلاحات در این باره انجام بگیرد. این که مانتوهایی که مصداق بدپوششی است را بخواهند جمع آوری کنند اقدامات روبنایی است. اگر اقدام یا ارزشی در جامعه از بین می‌رود اگر همان لحظه شروع به اصلاح آن کنند چندین سال زمان می‌برد تا آن اصلاح شود بنابراین باید اقدامات زیربنایی صورت بگیرد.

از دیگر سو؛ مسئولین و متولیان فرهنگی کشور نیز باید برنامه‌ریزی هدفمند و راهبردی برای مقابله با فرهنگ غربی و موج تغییر در سبک زندگی ایرانی، داشته باشند تا توانایی مقابله با هجمه‌ی فرهنگی و احیای فرهنگ اسلامی را به دست آورند. چرا که ترویج این قبیل پوشش‌ها، در بلند مدت آسیب‌های اجتماعی و اعتقادی گسترده‌ای را به همراه خواهد داشت که گاه جبران آن غیر ممکن خواهد شد.

در این راستا، طی روزهای گذشته اخباری با مضمون ممنوع شدن فروش مانتوهای جلوباز به گوش می‌رسد و ابوالقاسم شیرازی، رئیس اتحادیه صنف تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک نیز اعلام کرده است که "تولید و فروش مانتوی جلوباز ممنوع است و هر روز، در سطح شهر تهران، ۳۰ گشت سه‌نفره بر واحدهای تولید و عرضه‌ پوشاک نظارت می‌کنند." اما براستی این روند، روش مناسبی برای جلوگیری از گسترش چنین پوشش‌هایی است؟!

شما می‌توانید نظر خود را در این باره، در قسمت ثبت نظر (انتهای صفحه) اعلام کنید.

---