لطفی نسبت به دهه 50 عقب‌گرد داشت
پرویز مشكاتیان گفت: لطفی در اجرای اخیر خود در ایران نسبت به دهه 50 پیشرفتی نكرده بود، بلكه عقب‌گرد هم داشت.
به گزارش فارس كنسرت محمدرضا لطفی، آهنگساز و نوازنده برجسته تار، پس از 25 سال در كاخ نیاوران، با بازتابهای مختلفی درمحافل هنری و رسانه‌ای روبرو شد. علیرغم چیره دستی و بزرگی این نوازنده و آهنگساز موسیقی اصیل ایرانی، بسیاری از علاقمندان وی و موسیقی ایرانی بر این اعتقادند كه اجرای اخیر لطفی توقعات را بر آورده نكرده است و این اجرا درخشش قدیم آثار لطفی را نداشته است.
خبرنگار فارس نظر پرویز مشكاتیان، آهنگساز و نوازنده برجسته سنتور را در این خصوص جویا شد.
وی در خصوص كنسرت اخیر محمدرضا لطفی در كاخ نیاوران پس از 25سال، گفت: من بهترین كار لطفی را در ابوعطا می‌دانم، آنهم ابوعطایی كه در سفارت آلمان با شجریان اجرا كرد. آن اجرا یكی از زیباترین ابوعطاهای ایرانی است. شجریان بعد از آن آواز زیباتر دارد اما لطفی كار باشكوه‌تر از آن ندارد.
مشكاتیان با تاكید بر بزرگی و اهمیت لطفی در موسیقی ایرانی طی چند دهه گذشته، تصریح كرد: اگر آن شب لطفی را من در اندازه همین ابوعطا هم می‌دیدم باز برایم پذیرفتنی بود و می‌گفتم در عرض 25 سال توانسته خودش را حفظ كند. اما متأسفانه خیلی بدتر بود. فكر كردم كه خواب می‌بینم. هنوز برایم جا نیفتاده كه چه اتفاقی برای لطفی افتاده بود و چرا چنین شد.
وی با اشاره به غزل خوانی لطفی در این برنامه افزود: چرا لطفی باید به آن شكل تفال بگیرد و ده صفحه را هم ورق بزند و غزلی را كه شب قبل غلط خوانده باز هم غلط بخواند؟ درست است كه ایشان مدتها در ایران نبودند اما این جامعه در عرض 25 سال خیلی تغییر كرده و استعدادهای زیادی درآن ظهور كرده است.
این آهنگساز با تاكید بر اینكه قرار نیست كه نوازندگان ما مثل قدما ساز بزنند، اظهار داشت: كاویدن آثار گذشتگان چراغ راهی برای اكنون و آینده است. قرار نیست ما خودمان را به 800 سال پیش و زمان حافظ پرتاب كنیم و مانند او غزل بگوییم . ما از حافظ، سعدی، خواجو و دیگران طرفی بربستیم و در حال حاضر اینجا قرار داریم و باید برای آیندگان نیز كاری بكنیم چرا كه انسان وام‌دار انسان است.
وی بیان داشت: جغرافیای فرهنگ بشری زنجیروار جلو می‌رود. حافظ در زمان خودش روی دوش خواجو و نظامی حافظ شد. ولی اینكه اكنون شما روی دوش میرزا عبدالله، میرزا حسینقلی و درویش‌خان سوار شوید آینده روی دوش چه كسی سوار شود؟ صحبتهای من نفی گذشتگان نیست بلكه می‌گویم آنها وسیله‌ای بودند كه ما با گذشته موسیقی خود آشنا شویم و طرفی برای آیندگان ببندیم.
سرپرست گروه عارف با انتقاد از اظهارات لطفی در ابتدای ورود به ایران مبنی بر اینكه كسی در این 25 سال كاری در موسیقی ایرانی نكرده گفت: ایمل‌ها و فكس‌هایی برای من در خصوص كنسرت لطفی آمده كه گفته‌‌اند رهنمودهایی كه از كنسرت لطفی گرفته‌ایم این است كه سازمان را كوك نكنیم و هركجا كم آورده‌ایم شعر را غلط بخوانیم!
وی ادامه داد: شما می‌توانید از عاطفه زمان سواستفاده كنید اما با حافظه زمان چكار می‌شود كرد؟ در شب كنسرت برخی بلند شدند و رفتند و این برای یك هنرمند آنهم در سطح لطفی فاجعه است.
مشكاتیان با بیان اینكه این اجرا تأثیر خیلی بدی روی علاقمندان موسیقی گذاشت، گفت: درود بر مردم كه حرمت گذاشتند ولی جواب نگرفتند حتی برای 2 دقیقه.
این آهنگساز با اشاره به دونوازی لطفی و قوی‌حلم نیز گفت: قوی‌حلم نوازنده متوسطی است و این جای سؤال دارد كه چرا لطفی از نوازندگان كوشا و توانمند خودمان بهره نبرد.
مشكاتیان در خاتمه درخصوص نواختن چند ساز توسط لطفی خاطرنشان كرد: این مسئله فی‌نفسه بد نیست اما مهم این است كه چگونه باشد. ایشان وقتی دف را برداشتند پوستش افتاده بود.آیا آقای لطفی نمی‌دانند كه وقتی دف را جلو دهانشان بگیرند حائلی می‌شود بین صدای ایشان و میكروفن؟ تازه با این حال سر دف نیز مرتباً به میكروفن می‌خورد و صدا می‌داد.
گرانی بلیط كنسرت لطفی و فروش بروشورهای آن توسط برگزار كنندگان ازدیگر مواردی بود كه مورد انتقاد شدید مشكاتیان قرار گرفت. به اعتقاد این آهنگساز علاقمندان لطفی و موسیقی ایرانی كه این هزینه را برای دیدن كنسرت وی پرداخت كردند، جواب خود را نگرفتند.
مطالب مرتبط:
